به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایلنا؛ در دولت اصلاحات مصوبه‌ای در شورای شهر به تصویب رسید که شهرداری را موظف کرد به ازای ایجاد یک صندلی سینما یک مترمربع فضای تجاری را در اختیار سرمایه گذاران بخش خصوصی قرار دهد که طی این سال‌ها شهرداری مناطق مختلف با آن سلیقه‌ای برخورد کرده و با این ادعا که این مصوبه قانون نیست از اجرای آن شانه خالی می‌کنند. به گفته دبیر انجمن سینمادارن تبدیل این مصوبه به قانون مجلس شورای سلامی می‌تواند سهم مشارکت بخش خصوصی را در ساخت پردیس‌های سینمایی افزایش دهد.
زمان زیادی از آن زمان که فیلم‌ها به دلیل کمبود سالن‌های سینما مدت مدیدی را در انتظار نوبت اکران می‌ماندند و تماشاگر سینما در سالنی نمور و صندلی‌های شکسته به تماشای فیلم مورد علاقه‌اش می‌نشست؛ نمی‌گذرد. مجموعه کمبود‌ها و نارضایتی‌ها؛ سازمان سینمایی را بر آن داشت که بخش خصوصی را برای ساخت پردیس‌های سینمایی ترغیب کند.
مصوبه شورای شهر در زمان دولت اصلاحات را می‌توان نمونه یک طرح تشویقی در این راستا دانست که براساس این مصوبه به ازای یک صندلی سینما یک متر مربع فضای تجاری در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌گیرد، که در عمل این مصوبه با تاخیر و به صورت سلیقه‌ای به اجرا درآمد.
شاید بتوان ساخت پردیس‌های سینمایی در اواسط دهه ۸۰ را نتیجه این مصوبه دانست که البته در اجرا از اصل هدف مصوبه که درگیر کردن بخش خصوصی بود؛ فاصله فاحشی گرفت.
تماشا، رازی، آزادی، ملت، زندگی، جوان، راگا، سمرقند، اریکه ایرانیان، کیان، قلهک، کوروش و تیراژه پردیس‌های سینمایی هستند که طی ۷ـ۸ سال اخیر در تهران احداث شده‌اند و اکثر آن‌ها توسط شهرداری و حوزه هنری ساخته و اداره می‌شوند. تعداد اندکی هم پس از ساخت به بخش خصوصی واگذار شده‌اند و به گفته دبیر انجمن سینمادارن پردیس «کوروش» و «تیراژه» ـ در نظام آباد ـ تنها پردیس‌هایی هستند که توسط بخش خصوصی ساخته و اداره می‌شوند.
از این منظر که این ساخت‌وساز‌ها موفق به پایین کشیدن فیتیله مشکل اکران به خصوص در کلان شهر تهران شدند؛ شکی وجود ندارد، اما سهم بخش خصوصی واقعی در این بازار قابل تامل و بررسی است و از بعد دیگر با وجود اقتصاد فلج سینما و فرهنگ ضعیف مردم برای رفتن به سینما کشور چه میزان پتانسیل ساخت پردیس‌های سینمایی را دارد؟
سینما آزادی که به گفته مدیرش ۱۲ تا ۱۵ درصد کل فروش کشور را در اختیار دارد؛ دارای یک سالن ۴۶۷ نفره، دو سالن ۱۴۷ نفره و دو سالن ۱۷۰ نفره است که با وجود نو شدن وضعیت ظاهری، از نظر تعداد صندلی به ظرفیت‌های پیش از انقلاب آن اضافه نشده است.
رضا سعیدی‌پور، مدیر سینما «آزادی» در گفتگو با خبرنگار ایلنا می‌گوید: پیش از انقلاب دارای ۵۰۰ پرده سینمایی بودیم که هم اکنون با وجود ساخت‌وسازهای اخیر نصف این ظرفیت یعنی حدود ۲۵۰ سالن سینما در کشور وجود دارد.
وی در خصوص توجیه فرهنگی و اقتصادی پردیس‌های سینمایی، گفت: اگر اقتصاد را در یک کفه ترازو قرار دهیم و فرهنگ را در کفه دیگر قاعدتا باید کفه اقتصادی سنگین‌تر باشد تا چرخ سینما بچرخد اما حوزه هنری، شهرداری، و وزارت ارشاد تنها بحث فرهنگی را مدنظر قرار می‌دهند.
این مدیر سینمایی با انتقاد از کیفیت ساخت فیلم‌ها، ادامه داد: پیش از انقلاب اکران فیلم‌های هندی، فارسی و هالیوودی در سینماهای کشور اکران می‌شد و تمامی صندلی‌ها پر از بیننده بود اما در حال حاضر نه تنها مجوز پخش این فیلم‌ها را نداریم بلکه به تعداد انگشتان دست هم فیلم خوب ساخته نمی‌شود.
سعیدی‌پور با اشاره به تشویق‌های شهرداری برای ساخت پردیس‌های سینمایی، افزود: به ازای هر صندلی که در یک مجتمع تجاری به سالن سینما اختصاص یابد یک متر مربع فضای تجاری در اختیار سازندگان پروژه قرارمی گیرد، اما با وجود این فاکتور تاکنون بخش خصوصی پا جلو نگذاشته است.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا چنین طرح‌های تشویی منجر به سواستفاده ابزاری از اسم سینما نخواهد شد؟، گفت: در دنیای امروز تبدیل صرفا یک زمین به سینما جذابیتی برای کشاندن مردم به سالن‌های سینما ندارد. وجود مجتمع‌های تجاری و تنوع سالن‌های سینما امری ضروری است.
سعیدی‌پور ادامه نوسازی‌ها و ساخت‌وساز‌ها را اجتناب‌ناپذیر دانست و ادامه داد: در تهران بسیاری از سینما‌ها در لاله زار، جمهوری و ولیعصر هستند که طی ۳۵ سال گذشته دستی به سر و رویشان کشیده نشده است و بسیاری هم به متروکه و انبار تبدیل شده‌اند.
این مدیر پردیس سینمایی بر این اعتقاد است که هنوز به تعداد سینماهایی که در کشور تعطیل شده است؛ پردیس و سالن در کشور ساخته نشده است.
جمال ساداتیان، مدیر سینما «قلهک» سینمایی است که با یک سالن ۳۰۰ نفره و اکران فیلم‌های روز سینمای دنیا به دلیل فضایی برخوردار از گل‌وگیاه به پردیس سینمایی قلهک معروف شده است.
ساداتیان با بیان این مطلب که یک صندلی سینما حدود ۸ تا ۱۰ میلیون هزینه دارد، افزود: اگر مصوبه‌ای که زمان آقای خاتمی مطرح شد طی این سال‌ها اجرا شده بود هم اکنون با معضل کمبود سالن سینما روبرو نبودیم اما شهرداری گارد خود را که در آن زمان قوت بیشتری داشت از روی این مصوبه شورای شهر برنداشته است.
ساداتیان در پاسخ به این سوال که آیا شرایط اقتصادی و فرهنگی سینمای کشور پتانسیل ایجاد پردیس‌های جدید را دارد یا خیر،؟ گفت: در منطقه ونک تا تجریش که سینما و تئا‌تر جزو سبد فرهنگی خانواده‌هاست و مشکلی از لحاظ مالی برای ساکنین این منطقه وجود ندارد به شدت با کمبود سالن سینما روبه‌رو هستیم.
مدیر سینما «قلهک» منطقه یک تهران را برای ساخت پردیس سینمایی بازارهدف قرار داد و ادامه داد: در منطقه پاسداران، زعفرانیه، تجریش حداقل به شش تا هفت پردیس سینمایی که دارای ۵ تا ۶ سالن سینما باشد نیاز است، اما به دلیل عدم حمایت و مشوق‌های فرهنگی ازسوی دولت و شهرداری بخش خصوصی تمایلی برای ورود به این حوزه ندارد.
وی افزود: گرانی زمین در این منطقه و عوارض‌هایی که باید پرداخت شود برای سرمایه‌گذاران جذابیتی ایجاد نمی‌کند.
ساداتیان در خصوص اختصاص سالن‌های سینما به اکران فیلم‌های خارجی، گفت: ما در کشور برای اکران فیلم‌های روز ایرانی با مشکل مواجه هستیم و توجیهی برای اختصاص سالن به فیلم‌های خارجی وجود ندارد.
مدیر پردیس «قلهک» با اشاره به پخش فیلم‌های خارجی در این سینما ادامه داد: به دلیل نزدیکی به سینما فرهنگ که اغلب مردم برای دیدن فیلم به این سینما می‌روند، ترجیح دادیم که پخش فیلم‌های خارجی را برای خواص و دانشجویان هنر در برنامه کاری خود قرار دهیم.
هادی منبتی، مدیرعامل موسسه تصویر شهر درباره پتانسیل‌های سینمایی کشور با اشاره به اینکه طبق استانداردهای جهانی شهر به جمعیتی اطلاق میشود که دارای حداقل یک سالن سینما باشند، افزود: با این تعریف بیش از هزار شهر ما فاقد سالن سینما هستند و بیشتر روستاهای بزرگ به حساب می‌آیند.
مدیرعامل موسسه تصویر شهر افزود: علی‌رغم اینکه ایران از لحاظ تولید و ساخت فیلم جز ۱۴ـ۱۵ کشور اول دنیا است و هیچ جایزه جشنواره معتبر در دنیا نیست که ایران از آن بی‌بهره باشد اما از نظر سالن سینما به شدت فقیر است.
منبتی تعداد پردیس‌های موجود در تهران را ۱۴ عدد اعلام کرد و ادامه داد: پردیس به مجموعه فرهنگی، تفریحی، موسیقی، گالری و وجود فضایی برای کودکان گفته میشود که با این تعریف بیشتر از ۵ پردیس در تهران وجود ندارد.
وی در پاسخ به این سئوال که با توجه به برآوردهای صورت گرفته تهران نیاز به چه تعداد پردیس سینمایی دارد؟ گفت: این کلان‌شهر برای راضی نگه داشتن مشتاقان خود و ارائه سرویس به کلیه شهروندان به ۵۰ پردیس سینمایی نیاز دارد.
مدیرعامل موسسه تصویر شهر ادامه داد: مشوق‌های شهرداری برای ترغیب سرمایه گذاران کافی نیست، اما اجرای آن در تهران و شهرستان‌ها تا حدودی می‌تواند راهگشا باشد.
محمدرضا صابری، دبیر و سخنگوی انجمن سینماداران نیز به اجرای مصوبه شورای شهر انتقاد کرد و ادامه داد: شهرداری مناطق مختلف برای در اختیار قرار دادن یک متر مربع فضای تجاری به ازای یک صندلی سینما کاملا سلیقه‌ای عمل کردن می‌کنند و توجیهشان قانون نبودن این مصوبه است.
وی تصریح کرد: این طرح تشویقی به دلیل اینکه مصوبه شورای شهر است، شهرداری‌ها را ملزم به اجرا نمی‌کند در صورتی‌که اگر به مجلس بررود و قانون شود می‌تواند سرمایه‌گذاران را برای پا جلو گذاشتن دلگرم کند.
صابری با بیان این مطلب که در این صورت متقاضیان ساخت سینما چندین برابر خواهند شد، ادامه داد: این دوگانگی باعث سردرگمی سرمایه گذاران شده و استقبال برای ساخت پردیس را کم رمق کرده است.
دبیرانجمن سینماداران، کمیسیون ماده ۵ را همراه با سرمایه گذاران در احداث سینما دانست و افزود: این کمیسیون که متشکل از وزارت راه، وزرات کشور، اماکن، راهنمایی رانندگی، نماینده‌ای از صنف سینماداری، نماینده‌ای از وزارت ارشاد و آتش‌نشانی است؛ نهایت مساعدت را با تقاضاهای مطرح شده برای اخذ مجوز احداث سینما می‌کند و کمتر طرحی با رای منفی آن‌ها روبرو خواهد شد.
وی با بیان این مطلب که با ساخت پردیس‌های جدید باید فیلم‌های روز دنیا اکران شود، ادامه داد: عده زیادی تمایل به دیدن این فیلم‌ها بر پرده سینما دارند که متاسفانه در این سال‌ها محروم مانده‌اند و باید برنامه ریزی برای فیلم‌هایی که قابلیت اکران دارند صورت گیرد.
باید گفت ساخت پردیس‌های سینمایی در کل کشور یک پتانسیل است که دولت با تقدیم یک لایحه به مجلس برای قانونی شدن مصوبه شورای شهر (در اختیار قرار دادن یک متر مربع فضای تجاری به ازای یک صندلی سینما) می‌تواند از دغدغه سرمایه گذاران برای ورود به این حوزه بکاهد و کمی سهم مغفول مانده بخش خصوصی را در این سال‌ها جبران کند البته این به معنای کافی بودن طرح‌های تشویقی نیست اما از اهمیت بالایی برخوردار است.