به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر ؛  مصطفی کمال پورتراب پیشکسوت موسیقی ایران با اشاره به شرایط این سال‌های موسیقی کشور توضیح داد: اصولا برای تغییر هر وضعیتی در حوزه فرهنگ و هنر احتیاج به قدرت و بهبود وضعیت اقتصادی است اما وقتی دولتمردان و سیاستگذاران فرهنگی از این روند حمایت نمی‌کنند بنابراین موسیقی که بخشی از فرهنگ و هنر این کشور است روزبه‌ روز ضعیف‌تر می‌شود.

وی افزود: همین ارکسترهای سمفونیک و ملی‌ که تا سال‌ها به فعالیت خود مشغول بود امروزه از بین رفته و ما متاسفانه هر روز شاهد این هستیم که در خبرها اطلاع می‌دهند ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک راه‌اندازی می‌شود در حالی که به نظر من این امروز و فردا کردن‌ها موضوع درستی نیست.

موسیقی علمی در حال ضعیف شدن است

رئیس کانون مدرسان خانه موسیقی بیان کرد: ما به عنوان اعضایی که در کانون مدرسان خانه موسیقی فعالیت می‌کنیم به عنوان یک نهاد صنفی تنها به رسیدگی امور صنفی مدرسان حوزه موسیقی و اعطای درجه‌های کیفی مشغول هستیم اما نمی‌توانیم در تغییر ماهیت موسیقی نقشی را ایفا کنیم البته که معتقدم موسیقی علمی در حال ضعیف شدن است.

کمال پورتراب توضیح داد: متاسفانه بسیاری از جوانان که تمایل دارند با وقت کمتری به درجات عالی حوزه موسیقی برسند با یکسری اطلاعات جزئی کنسرت‌هایی را می‌دهند که واقعا در شان موسیقی ایرانی نیست و باعث شده که موسیقی علمی و درست ما هر روز در حال لاغر و ضعیف‌تر شدن باشد و ما شاهد این باشیم که تعداد زیادی از هنرمندان و پیشکسوتان عرصه موسیقی به جای اجرای برنامه در داخل کشور کنسرت‌های خارجی را اولویت قرار دهند.

روی آوردن به موسیقی پاپ در فقدان آگاهی

وی در ادامه صحبت‌های خود گفت: ناکارآمدی‌ها و فقدان آگاهی دانش موسیقایی باعث شده تا یکسری از جوانان بدون هیچ سواد موسیقایی روی به موسیقی‌هایی به نام پاپ بیاورند و در همه‌جا کنسرت برگزار کنند که متاسفانه می‌بینیم همین کنسرت‌ها نیز از طرفداران قابل توجهی برخوردار است در حالی که اگر ما می‌توانستیم به موسیقی علمی در چارچوب اصولی آن توجه کنیم و قدرت‌های دولتی می‌توانستند بیشتر از اینها به موسیقی توجه کنند قطعا در این شرایط حضور نداشتیم.

این پژوهشگر صاحب‌نام موسیقی تصریح کرد: وقتی وزارت ارشاد به فکر راه‌اندازی ارکسترهای تعطیل شده ما نیست و کار امروز را به فردا می‌سپارد دیگر نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که موسیقی در شرایط بهتری قرار گیرد چراکه همان نوازنده‌ای که در ارکستر ملی و یا سمفونیک حضور دارد نمی‌تواند منتظر اتفاقات وعده داده شده از سوی دولت بماند. او به عنوان یک نوازنده باید زندگی خود را تامین کند در نتیجه ناگزیر از حضور در آثاری می‌شود که در شأن شخصیت هنری او نیست. به معنای دقیق‌تر دوستان دولتی باید بدانند که هنرمندان نمی‌توانند بروند و در یک سوپرمارکت کار کنند چراکه آنها حرفه‌ای دارند که باید در یک شرایط مناسب و آرام انجام گیرد.

پورتراب توضیح داد: البته من گمان نمی‌کنم که دولتمردان به ویژه آنهایی که در وزارت ارشاد حضور دارند دوست داشته باشند که چنین شرایطی وجود داشته باشد چراکه آنها افرادی تحصیل‌کرده هستند که شاید با هنر نزدیکی نداشته باشند اما حتم دارم که به خوبی از شرایط بحرانی موسیقی اطلاع کافی دارند. من فقط می‌توانم به این موضوع اشاره کنم که اگر بخواهیم مقداری منصفانه به ماجرا نگاه کنیم مساله بودجه هم نقش مهمی در این شرایطی که به وجود آمده دارد.

وی توضیح داد: چندی پیش با منوچهر صهبایی رهبر ارکسترسمفونیک تهران گفت‌وگو می‌کردم و از او در مورد اینکه چرا فعالیت‌های خود را آغاز نمی‌کند پرس‌وجو کردم که وی به من پاسخ درستی داد و گفت «تا زمانی که قراردادهای مالی را با نوازندگان منعقد نکنند من کار را شروع نمی‌کنم چراکه دوست دارم آنها با جان و دل به فعالیت مشغول باشند و دغدغه‌ای به لحاظ مالی نداشته باشند».

حکم‌هایی که قدرت اجرایی ندارند

کمال پورتراب افزود: من سال‌های زیادی است که به عنوان مشاور عالی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه موسیقی و همچنین به عنوان مشاور ارشد سازمان صداوسیما معرفی شده‌ام اما جالب اینجاست که هر دوی این سازمان‌ها برای من هم احکام و هم کارت‌هایی را در این زمینه صادر کردند اما دو سال است که هیچ مشاوره‌ای از من نگرفتند و تصور می‌کنم که این سمت‌ها فقط برای صدور چند کارت بوده که گرچه دوستان بدشان نمی‌آید از من برای مشاوره استفاده کنند اما گویا همین کمبود بودجه و مسائل دیگر باعث شده که سراغی از ما نگیرند.

وی در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: موسیقی بخشی از فرهنگ و هنر این سرزمین است که وابستگی چندانی به هیچ چیزی ندارد اما من باید در اینجا به یک نکته اشاره کنم که موسیقی واقعی علمی در کشور هنگ کرده است و لازم است که هرچه سریع‌تر به فکر بهبود آن باشیم.