به گزارش فرهنگ امروز به نقل ازمهر؛  پاتریک مودیانو که از سوی آکادمی نوبل برای بازخوانی خاطرات به عنوان برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۴ انتخاب شده، به رسم هر سال ابتدا در مراسمی ویژه در استکهلم سخنرانی خود را ادا کرد.

در مراسم ادای سخنرانی که روز یکشنبه در استکهلم برگزار شد، وی سخنانش را چنین شروع کرد: می‌خواهم خیلی ساده به شما بگویم که چقدر از بودن در اینجا خوشحالم و چقدر از افتخاری که به من با جایزه نوبل ادبیات داده‌اید، متاثر شده‌ام.

او گفت: این نخستین باری است که من در برابر چنین جمع بزرگی از مخاطبان سخنرانی می‌کنم. هر چند چنین امری می‌تواند طبیعی باشد اما یک سخنران و به ویژه یک رمان نویس چندان با حرف زدن احساس راحتی نمی کند. 

برنده نوبل ادبیات نوشتن را فعالیتی غریب و منزوی کننده خواند و شروع یک رمان را افسرده کننده خواند و زمان به پایان بردن یک کتاب را زمانی نامید که می‌توان آزادانه نفس کشید. 

او گفت به نظرش دنیای موسیقی مشابه دنیای نویسندگی است و چنین رابطه صمیمانه‌ای در آن ایجاد می‌شود که بین رمان‌نویس و خواننده آثارش به وجود می‌آید. وی در سخنانش به جنگ جهانی دوم بازگشت و از پاریس در آن دوران سخن گفت.

شبکه‌های اجتماعی در حال خوردن قلمروهای فردی هستند

مودیانو با خواندن شعری از ییتس شاعر بزگ ایرلندی گفت همواره این شعر و توصیف آواز قوها روی دریاچه یک پارک بر او عمیقا تاثیر گذاشته است و یادآوری کرد که قوها معمولا در ادبیات قرن نوزدهم جای داشتند و در شعرهای مالارمه و بودلر هم می‌توان آنها را یافت. او سپس از احساس نویسنده در قرن بیستم سخن گفت و گفت تلاش کرده تا نسل جدید را که با اینترنت، موبایل، ایمیل ها و توییت‌ها زاده می شود بشناسد و افزود شبکه‌های اجتماعی در حال خوردن قلمروهای فردی و پنهان هستند. وی افزود با این حال به آینده ادبیات امیدوار است.

روز ۱۰ دسامبر (فردا چهارشنبه) مودیانو در مراسمی دیگر جایزه نوبل را دریافت می کند. به عنوان یک سنت دیرینه سخنرانی نوبل سه روز جلوتر از مراسم اهدای جایزه برگزار می شود.

مودیانو که متولد بولونی یکی از مناطق پایتخت فرانسه در سال ۱۹۴۵ است، از پدری ایتالیایی و مادری بلژیکی متولد شده است. او بیشتر دوران کودکی اش را جدای از والدینش سر کرد و با دوستانش در مناطق مختلف پاریس زندگی کرد.

به همین دلیل جای تعجب ندارد اگر او در جستجوی خاطرات، کودکی و بلوغش باشد. او همه مفاهیمی را که با آنها رشد کرده از جمله شهرهای ویران شده در جنگ، والدین غایب، جرم‌ها و جوانی از دست رفته را در آثارش منعکس کرده است.

آکادمی نوبل آثار این نویسنده را که اغلب با تمرکز بر تسخیر فرانسه توسط نازی ها نوشته شده به عنوان «مارسل پروست دوران ما» نامید.

مودیانو در خارج از مرزهای فرانسه چندان شناخته شده نیست و وقتی نام او به عنوان برنده نوبل اعلام شد، آمریکایی ها دریافتند که تنها یک کتاب از وی را ترجمه و منتشر کرده‌اند