به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ نشست تخصصی «ارزیابی نشر کتاب در حوزه روابط عمومی» عصر دیروز چهارشنبه ۲۶ آذر (۱۳۹۳) با حضور اسماعیل قدیمی، مدرس رشته ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، امیرعباس تقی پور، صاحب امتیاز و مدیر مسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات و مدیر انتشارات سیمای شرق، حسن نصیری قیداری، سردبیر نشریه بازاریابی و با اجرای محمدرضا رسولی در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد.
انتشارات اشکال دارد چون آموزش غلط است
اسماعیل قدیمی در این نشست گفت: روند انتشارات در حوزه روابط عمومی به صورت خاص، ارتباط مستقیمی بامسئله دانشگاه و آموزش دارد. تعریف و شروع رشته روابط عمومی در دانشگاه‌ها از همان ابتدا با اشکالات بنیادین نهادی روبه‌رو بوده است. بنابراین مهم‌ترین دلیل برای وضعیت نامناسب نشر کتاب‌های حوزه روابط عمومی، آموزش غلط آکادمیک در این حوزه است.
وی افزود: چیزی به اسم «تالیف» در حوزه روابط عمومی در ایران وجود ندارد. فراموش نکنیم بخشی از این رشته و حرفه آموزش و بخش مهمی از آن نیز تاسیسات زیربنایی است که در یک تعامل بنیادین در کنار دیگر حرفه‌ها و شغل‌ها ایفای نقش می‌کند. بر این اساس متوجه می‌شویم که رشته روابط عمومی مبتنی بر نیازهای اجتماعی است که این نیازها در ایران مشخص نیستند.
قدیمی در ادامه با اشاره به این نکته که اکنون نیز در کشور ما زمینه‌ای برای تالیف کتاب در حوزه روابط عمومی وجود ندارد، گفت: روند «تالیف» کتاب با تحقیق و پژوهش و کسب یک رویداد خاص شروع می‌شود، حال ما که چنین چیزی را در کشور نداریم و تجربه نکرده‌ایم، چه چیزی را می‌خواهیم به عنوان تالیف بنویسیم.
این مدرس دانشگاه علامه طباطبایی همچنین به فاصله موجود میان رشته دانشگاهی روابط عمومی در ایران با واقعیت‌ها و حقیقت این رشته در سطح جهان اذعان کرد و گفت: بیشتر کتاب‌هایی که در کشور به عنوان کتاب تالیفی منتشر شده‌اند، صرفا ترجمه بخش‌ها و یا فصل‌هایی از چند کتاب خارجی است که کنار هم قرار گرفته و نویسنده با جملات ربطی این فصول را به هم ربط داده است. این مسئله نشان می‌دهد که ما «اخلاق تالیف» را هم نداریم.
مترجم کتاب «اینترنت و جامعه» در ادامه با اشاره ناآشنایی محققان و دانشجویان روابط عمومی در کشور با روش درست پژوهش در این حوزه گفت: در حال حاضر نیز، یعنی در سال ۱۳۹۳ ما هنوز شرایط تالیف کتاب را پیدا نکرده‌ایم و در نظام آکادمیک ما نیز پژوهش در موضوع روابط عمومی جا نیافتاده است. بنابراین باید این رشته را مورد بازنگری قرار داد و دوباره آن را تعریف کرد.
اشتباهات بسیار در نشر کتاب حوزه روابط عمومی
امیرعباس تقی پور، مدیر مسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات نیز در این نشست به آسیب‌شناسی جریان انتشار کتاب در حوزه روابط عمومی پرداخت. وی در بخشی از سخنرانی خود گفت: از همان سال‌های ابتدایی تعریف و تشکیل رشته روابط عمومی در ایران، در حوزه تالیف کتاب، درست عمل نکرده و اشتباهات بسیاری داشتیم.
وی افزود: ارائه ترجمه به جای تالیف، اشتباه و ایراد در نوع چاپ کتاب و صفحه آرایی آن، بي‌توجهي به بخش بازاریابی و عرضه صحیح کتاب‌ها و بسیاری اشتباه و اشکال دیگر در این حوزه رخ داده‌اند و البته تکرار این اشتباهات باعث شده تا این مسائل به صورت تنها راه ممکن فعالیت در این حوزه به شمار بیایند.
تقی پور در ادامه با اشاره به تاثیر اندک فن‌آوری‌های نوین در راستای تالیف کتاب‌های نظری و تئوریک در حوزه روابط عمومی گفت: ورود فن‌آوری‌های نوین و مدرن ارتباطی به کشور، باعث شد انتشار کتاب‌های روابط عمومی از نظر کمی بسیار رشد پیدا کند، اما کماکان آن اشتباهات نیز وجود دارند. بسیاری معتقدند فن‌آوری‌های جدید نه تنها تاثیر چندانی بر بهبود کیفیت کتاب‌های روابط عمومی نگذاشته، بلکه پدیده زشت «کپی پیست» را رواج داده است.
مدیر انتشارات تخصصی سیمای شرق در ادامه به نبودن ادبیات ویژه رشته و حرفه روابط عمومی در کشور اشاره کرد و گفت: ما اکنون در حوزه تولید محتوا دچار نقص هستیم و حتی امروزه چیزی به اسم «ادبیات بومی روابط عمومی» نداریم.
کتابی درباره «فلسفه روابط عمومی» مورد نیاز است
دیگر سخنران این نشست حسن نصیری قیداری، مدیر روابط عمومی بانک‌شهر و مولف کتاب «مدیریت و اصول برنامه ریزی اردو» بود. وی درباره آسیب‌شناسی کتاب‌های حوزه روابط عمومی در ایران گفت: در حال حاضر چندین بحران را داریم از سر می‌گذرانیم. در زمینه نشر کتاب و میزان مطالعه در کشور ما در بدترین شرایط در طول تاریخ به سر می‌بریم.
وی افزود: شمارگان پایین کتاب‌ها در ایران وضعیت اسفبار صنعت نشر را نشان می‌دهد. حتی دانشجویان رشته روابط عمومی نیز رغبتی برای مطالعه کتاب ندارند و اگر استادان، اجباری مبنی بر خریداری و مطالعه یک کتاب خاص درسی به‌خرج می‌دهند، نبودتمکن مالی برای خرید کتاب را بهانه می‌کنند. بهترین داورها در زمینه کتاب مردم و مخاطبان تخصصی هستند.
نصیری در ادامه اظهار کرد: عمده کتاب‌های منتشر شده در حوزه روابط عمومی صرفا ادبیات تحقیق دانشگاهی است و این مسئله نشان می‌دهد حرکت‌ها و فعالیت‌های عمقی در این زمینه وجود نداشته است. به عنوان مثال ما هیچگاه بحثی به اسم «فلسفه علم روابط عمومی» را مطرح نکرده‌ایم که به نظرم این بحث جزو الزامات این حوزه است.