به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ اسدالله امرایی در یادداشتی نوشت: دولت کویت از ورود کتاب خاطرات پریشان یا ذکریات ضاله نوشته عبدالله البصیص به کشور جلوگیری کرده. این دستور چه ضمانتی دارد که مردم به کتاب دسترسی نداشته باشند؟ آیا ممانعت ازوروداین کتاب قانونی است؟ ظاهراً مسئولان اداره سانسور کویت در بحث کتاب و نشر و دسترسی به اطلاعات چند گام عقب‌تر از جامعه هستند. اکثر جامعه کتابخوان کویت در توئیتهای خود در توان دولت برای پیشگیری از این امر و ممانعت از خواندن کتاب ابراز تردید کرده‌اند.
عبدالله البصیص نویسنده رمان مدعی شده که دستور کتبی رسمی برای ممنوعیت کتابش صادر نشده اما حاشیه‌هایی که بر اثر توئیت‌ها و ابراز نظرات در سایت‌ها و فضای مجازی به وجود آمده و جوسازی‌های غیر رسمی ورود آن به کشور ممنوع اعلان شده نه به علت خود رمان.
داستان کتاب در باره حمله عراق به کویت است و دو شخصیت اصلی آن افسری کویتی و یک البدون است که به افراد بی‌وطن گفته می‌شود. کتاب را مرکز فرهنگی عرب در بیروت منتشر کرده و دستور توقیف آن را یک فرد صادر کرده. به گزارش منابع خبری این ممنوعیت موجی از نارضایتی در میان نویسندگان کویتی ایجاد کرده است. دخیل الخلیفه شاعردر گفت‌گو با روزنامه القبس گفته که رمان بی‌نظیری است و تعجب می‌کند که چه اراده‌ای مانع انتشار و توزیع کتاب شده. عبدالله الفلاح شاعر کویتی از ممنوعیت انتشار و توزیع کتاب در کویت گله کرده و نوشته است که این کتاب توقیف شده در حالی که کتاب‌های مروج فرقه‌گرایی آزادانه و بدون مانع‌تراشی توزیع می‌شود. البصیص این هفته به ملاقات مقامات وزارت اطلاعات می‌رود تا موضوع ممنوعیت کتابش را حل وفصل کند. این نخستین کتابی نیست که مساله افراد البدون می‌پردازد. پیشتر ابوالهول و دوست وفادارش نوشته اسماعیل فهد اسماعیل هم به این افراد بی‌وطن پرداخته بود که نامزد جایزه داستان عرب شد.
این حرکت اداره سانسور مساله تازه‌ای نیست ولی چه پیامی را به نویسندگان می‌دهد. هدف آنها چیست؟ آیا با این کار می‌خواهند مانع از رسیدن کتاب به دست خوانندگان شوند؟ خوانندگان کویتی و علاقه مندان کتاب می‌توانند از سایت نیل تا فرات سفارش دهند. ممانعت از توزیع کتاب به شکل مرسوم ممکن است مانع رسیدن کتاب چاپی به دست خواننده تصادفی و عام شود اما قطعاً نویسندگان کویتی را به سمت امضای قرارداد کتاب الکترونیک سوق می‌دهد.