به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ در متن این بیانیه آمده است: «به رسمیت شناختن تکثر و تنوع فرهنگی، گسترش گفت‌وگوی فرهنگی، خلق و توسعه امید فرهنگی و کاهش تصدی‌گری در عرصه فرهنگ جز با پذیرش اصل مدارا و تساهل فرهنگی امکان پذیر نیست. از این رو گفتمان اعتدال فرهنگی، مدارا و تساهل را به عنوان اساس سیاست‌گزاری در عرصة فرهنگ به رسمیت می‌شناسد.»
برنامه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی بند 9 اصول گفتمان فرهنگی اعتدال با ارایه برنامه‌های که جوانه‌های امید را در دل اهل فرهنگ و هنر رویاند در میانة تابستان 1392 از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت. اهتمام ایشان و سازمان سینمایی در 21 شهریور 1392 در بازگشایی خانه سینما امیدها را دو چندان کرد.
موج امید و وفاق، چرخ‌های تولید را در سینمای ایران به راه انداخت. فروش فیلم‌های اکران شده در شش ماه اول سال 1393 که به اذعان مدیران سینمایی معادل کل فروش سال پیش بود نیز نشان داد که سینمای ایران می‌تواند با تولید فیلم‌های متنوع و متکثر از لحاظ فرهنگی دوران نقاهت و رکود را پشت سر بگذارد .
این رونق جز با اعتماد به بخش خصوصی و پای بندی متعهدانه به اصول برنامه‌های ارائه شده که توسط نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی نیز به تصویب رسیده است تداوم نخواهد یافت.
متأسفانه امروز در آغاز فصل سرد با توقف نمایش و بلاتکلیفی نمایش برخی از تولیدات سینمای ایران تگرگ ناامیدی بر سینمای ایران باریدن گرفته است.
سینماگران ایرانی به همان میزان که در عرصة خلاقیت و تولید خواهان چند صدایی و تنوع فرهنگی هستند، در عرصة صدور پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی خواهان تک صدایی و مرجعیت نهاد متولی فرهنگ کشور هستند.
بی‌تردید زیر پاگذاشتن مرجعیت دولت و رفتار خودسرانه نهادهای دیگر در امر نمایش فیلم موجب عدم امنیت سرمایه‌گذاری ، سرگردانی و پا پس کشیدن منابع مالی کمیاب در سینمای ایران شده و امنیت شغلی سینماگران را به مخاطره می‌اندازد.
چنین به نظر می‌رسد که برخی نهادها، دولت را در مقام مسئول صادرکنندة پروانة نمایش به رسمیت نمی‌شناسد و با معیارهائی دیگر، عملاً از موقعیت انحصاری خود برای جلوگیری از نمایش برخی فیلمها سوء استفاده می‌کنند.
خانه سینما به نمایندگی از جامعه اصناف سینمای ایران مصّرانه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌خواهد که با پیگیری میثاقی که در برنامه‌های آن وزارتخانه بسته شده است راه را بر بازگشت دوران تک صدایی در عرصه فرهنگی که منجر به ساخت فیلم‌های سفارشی سیاسی و تبلیغاتی ، ریخت و پاشهای بی‌قاعده و تالان منابع سینمای ایران است، بسته، و مسیر آزموده پیشین را دوباره نیازماید که فرمایشی شدن فرهنگ به تولید قدرت فرهنگی منتهی نمی‌شود و بر اجرای مجوزهای صادره خود ایستادگی کند که تردید در مسئولیت پذیری و پاپس کشیدن‌های مکرر از حقانیت پروانه‌های صادره موجب بی‌اعتباری دولت و وزارتخانه مسئول و ناامنی در عرصه سینمای ایران خواهد شد.
جامعه اصناف سینمایی با استفاده از تمامی ابزارها و امکانات خود خواهد کوشید تا سینماگران ایران بتوانند در فضای امن که یقیناً معادل امنیت همة اصناف سینمایی است با حفظ دیدگاههای فرهنگی خود که در تنوع و تکثر محصولات سینمائی بازتاب می‌یابد،به تولید محصول فرهنگی اشتغال ورزند ومجوزهای صادره برای نمایش فیلمها نیز که از ضروریات اولیه امنیت فعالیت سینماگران برای ادامه راه سینمای سربلند ایران است بار دیگر اعتبار خود را بازیابد.»