به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایلنا؛ سخنگوی وزارت ارشاد؛ نهم دی ماه در نشست خبری خود در پاسخ به سوالی درباره محمدرضا شجریان به اظهارنظر پرداخت و رفتارهای استاد آواز ایران را موجب فاصله گرفتنش از مردم و نظام دانست. اظهارنظر رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پاسخ برخی هنرمندان را به همراه داشت و داریوش پیرنیاکان؛ مسئولان را به اظهارنظر و رفتارهای دقیقتری دعوت کرد.
داریوش پیرنیاکان (دبیر و سخنگوی خانه موسیقی) درباره صحبتهای اخیر نوشآبادی (سخنگوی وزارت ارشاد) گفت: اینگونه صحبتها جفا به حق موسیقی است. من امروز که خبر را دیدم بسیار متعجب شدم. آقای شجریان همواره همراه با مردم بوده است. یک نفر در سخنرانی رسمیاش به مردم توهین کرد اما شجریان چه توهینی كرده است؟ شجریان بابت چه چیز باید عذرخواهی کند؟
این هنرمند ادامه داد: من 25 سال است که شجریان را میشناسم. تمام اقشار جامعه او را دوست دارند. متاسفانه سالهاست که در مقابل شجریان، موضع اشتباهی گرفته شده است. من فکر میکنم که این مشکلات از دست آقای روحانی و وزیر ارشاد هم خارج است و دیگران با شجریان مشکل دارند. به عقیده من، برخوردها باید دقیقتر و حساب شدهتر باشد و هرچه بیشتر در مقابل شجریان موضع بگیرند، شرایط بدتر خواهد شد.
وی افزود: شجریان استاد مسلم موسیقی است و اگر قرار به اظهارنظر درباره او باشد؛ باید با احتیاط سخن گفت. میگویند شجریان برخوردی داشته که از مردم و نظام دور شده است. این اظهارنظر بسیار عجیب است. مگر شجریان چه کرده است؟ امیدوارم از این به بعد، اظهارنظر مسئولان درباره استاد شجریان با دقت بیشتری همراه باشد.
حسین نوشآبادی(سخنگوی وزارت ارشاد) در نشست خبری روز گذشته خود درباره شجریان و فعالیت هنریاش در ایران گفت: شجریان دهه اول انقلاب حضور و برنامههای خوبی داشت، اما نوع رفتارهایش در دهه دوم انقلاب باعث شد کمی از مردم و نظام فاصله بگیرد و خودش مسئول این کار است. با این حال راه بازگشت برای ورود ایشان باز است به شرطی که به چارچوبهای نظام متعهد باشد.
این در حالی است که حسن روحانی در طول تبلیغات انتخاباتیاش، از نام استاد مسلم آواز ایران بسیار استفاده کرد و صدای او را "سفیر فرهنگی ایران در جهان" دانست.
رئیسجمهور همچنین در یکی از مصاحبههایش گفت: «تعداد ایرانیانی که صدای شجریان را نشنیده باشند زیاد نیست و شاید اصلا کسی نباشد که صدای او را نشنیده باشد. حداقل همه ایرانیان صدای ربنای او را بارها بر سفره افطار شنیدهاند. من نیز به نوای موسیقی او گوش دادهام. هم شکوه و گلایه او در «بیداد» را شنیدهام، هم به «دستان» او گوش دادهام، هم شعر سعدی را در «نوا» و مرکبخوانی او شنیدهام، و هم به هشدار او که «تفنگت را زمین بگذار» باور دارم. او هنرمند بزرگی است و عصاره دو قرن موسیقی ماست، با هنرمندان بزرگی کار کرده و آثار ماندگاری خلق کرده است. باید به او و خدماتش احترام گذاشت. هر چند برخی از سلایق سیاسی او خوششان نیاید».