به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ امرایی در این باره اظهار کرد: متاسفانه نقد به‌صورت آکادمیک و رشته‌ای شناخته‌شده، وجود ندارد یا بسیار کمرنگ است، تا حدی که به چشم نمی‌آید. نشریات مربوط به نقد کتاب هم بسیار کم به این موضوع می‌پردازند و بیشتر به معرفی کتاب و تبلیغ مشغول هستند. در کلاس‌های دانشگاهی، اصول و روش‌های نقد ادبی تدریس می‌شود، اما از چارچوب دیوارهای کلاس درس کمتر بیرون میآید.
وی ادامه داد: منتقدان هم چندان قدر نمی‌بینند و مورد توجه قرار نمی گیرند. برخورد صاحبان آثار در مواجهه با نقد - به‌ویژه در جایگاهی که از مرتبه تمجید و تحسین پایین میآید- برخورد چندان مناسبی نیست و به خصومت آشکار و پنهان با منتقد می‌انجامد.
این نویسنده در پاسخ به این پرسش که «شما چه راهکاری برای بُرون‌رفت از چالش‌های پیش‌روی حوزه نقد پیشنهاد می‌کنید؟» گفت: راهکاری که می‌توان برای این معضل پیشنهاد کرد، آموزش آکادمیک و گسترش نشریات مربوط به نقد است و البته باید نقد را به مثابه ابزاری که به ارتقای سطح آثار ادبی و کیفیت آنها منجر می‌شود، برای پدیدآورندگان آثار جا انداخت. منتقدان هم سعی کنند بدون در نظر گرفتن ملاحظات دوستی و جناحی تنها معیارشان برای نقد، خود اثر و ارزش‌های ادبی آن باشد.
امرایی در ادامه به نقش مسئولان فرهنگی در زمینه نقد اشاره کرد و گفت: در وهله نخست نقدپذیری مسئولان فرهنگی و استقبال آنها از نقد و انتقاد، می‌تواند زمینه‌ساز نقد ادبی در جامعه باشد. با توجه به این که نشریات آکادمیک در حوزه نقد بازار محدودی دارند و بخش‌های خصوصی قادر نیستند به‌صورت گسترده به انتشار آنها مبادرت کنند این امور را باید به انتشارات دانشگاه‌ها واگذار کنند.
وی اظهار کرد: پیشنهاد می‌کنم همه دانشگاه‌های کشور که رشته‌های ادبی دارند موظف به انتشار فصلنامه‌هایی در حوزه نقد شوند. به همین منظور می‌توان از صاحب‌نظران خارج از دانشگاه هم دعوت به عمل آورد تا در این امر مشارکت کنند. البته با توجه به این‌که رشته بنده ادبیات است، نقد ادبی منظور نظرم بوده است و در حوزه‌های دیگر نقد هم، صاحب‌نظران آن رشته‌ها صالح‌تر هستند.
* پیشینه این خط خبری در ایبنا را بخوانید:
(۱)شاکری: وقتی نقد تاثیری در تجارت کتاب نداشته باشد عملا اهمیتی پیدا نمی‌کند(اینجا)
(۲)جُربزه‌دار: نشریات خانه کتاب می‌توانند نقش موثری در ترویج فرهنگ نقد ایفا کنند/ نقد، چراغی فراسوی سیاستگذاران روشن می‌کند(اینجا)
(۳)کیانفر: ضرورت راه‌اندازی کتابخانه تخصصی نقد(اینجا)
(۴)جعفری مذهب:جامعه ما نیاز به نقد را احساس نکرده است/ پدیده‌ای به نام «اورژانس نقد»(اینجا)
(۵)حسینی: آیین نقد کتاب‌های تازه‌تالیف برگزار شود(اینجا)
(۶)عبدالعلی دستغیب: بسیاری از نقدها تبدیل به مدح شده‌اند/ مسئولان برای راه‌اندازی مجامع نقد کتاب بکوشند(اینجا)
(۷)رفیعی: پیش‌نیازهای نقد مطلوب و مدخلی بر اخلاق نقد(اینجا)
(۸)آژند: اکثر نقدها یا نان قرض دادن است یا خرده حساب شخصی/ لزوم اهتمام دانشگاه‌ها برای ایجاد رشته نقد(اینجا)
(۱۰) خدایار: برای نهادینه کردن فرهنگ نقد در جامعه باید مسئولان نیز نقدپذیر باشند(اینجا)
(۱۱) سرشار: بعضی به دلیل نقدی که بر آثارشان نوشته‌ام بامن قهرند(اینجا)
(۱۲) اسلامی اردکانی: کتاب‌های خوب، محصول نقدند/ اغلب نویسندگان ظرفیت پذیرش نقد را ندارند(اینجا)
(۱۳) مهدی محقق: تنزل جایگاه نقد به دلیل تنزل اخلاق در جامعه است(اینجا)
(۱۴) تفرشی: در ایران نقد حرفه‌ای و روشمند وجود ندارد/ عیار نقدها در فضای مجازی بیشتر در معرض قضاوتند (اینجا)
(۱۵) ذوالفقاری: ارشاد کتاب‌هایی را که از فیلتر نقد گذشته‌اند خریداری کند/ جلوگیری از کتابسازی با کمک نقد (اینجا)
(۱۶) فاطمه راکعی: برای نقد با کمبود متخصص مواجه‌ایم (اینجا)
(۱۷) مؤمنی: منتقدان باید خود ِ نقد را هم به نقد بکشند/ برخی نقدهای امروزی حاصل زد وبندهای دوستانه هستند (اینجا)
(۱۸) کاکایی: متاسفانه از نقد با رویکرد سیاسی، برای تخریب استفاده می‌کنند/ برخی رسانه‌ها دنبال سهم‌خواهی هستند (اینجا)
(۱۹) امامی: نقد در ايران رابطه مستقیم با اقتصاد مردم دارد/ مشکلات فرای فرهنگ قرار دارند نه در خودِ فرهنگ (اینجا)
(۲۰) زیباکلام: «نقد» نه تعریف است، نه تحقیر / سه گروه کتابی که نمی‌توان جدی نقد کرد(اینجا)
(۲۱) کزازی: نقد در کاربرد و معنای راستین آن، هنوز در ایران پدید نیامده است/هر آنچه به نام نقد نوشته می‌شود، شتابزده و بی‌ارزیابی به چاپ نرسد (اینجا)
(۲۲) بنی‌اردلان: تعداد منتقدان حقیقی به تعداد انگشتان یک دست نمی‌رسد/ اغلب منتقدان ما، هم با معارف خود بیگانه‌اند هم با سنت نقد غربی (اینجا)
(۲۳) سیدآبادی: نقد کتاب به جریان طبیعی صنعت نشر واگذار شود/ ایجاد نقد گلخانه‌ای به جریان‌سازی منتهی نخواهد شد (اینجا)
(۲۴) علی اشرف صادقی: نقد عالمانه می‌تواند کتابسازی را متوقف کند/ هنوز نقد خوب در این بازار آشفته دیده می‌شود (اینجا)
(۲۵) امینی: در حوزه ادبیات، مجامع صنفی نداریم/لزوم آموزش نقد در قالب رشته تخصصی دانشگاه (اینجا)
(۲۶) فتح‌الله مجتبایی: نقدهاي امروز برای کسب نام یا از روی تعصب و انتقام است (اینجا)
(۲۷) مهدی غبرایی: نقادی که درگیر معاش است، چگونه معطوف نقد حرفه‌ای شود (اینجا)
(۲۸) ابوالفضل حری: مشکل اصلی نقد مشخص نبودن مرز میان «نقد» و «اعتراض و انتقاد» است (اینجا)