به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ علی خلاقی همسر و وکیل لیلی ریاحی فرزندخوانده سیمین دانشور درباره آخرین وضعیت بررسی اصالت دستخط سیمین دانشور در وصیتنامه او از سوی دادگاه، اظهار داشت: ۲۷ دی ماه سال جاری دادگاه تجدید نظر حکم قطعی تایید دستخط و امضا وصیتنامه خانم دانشور را صادر کرد. بر این اساس از این پس تمامی امور انتشارات آثار مربوط به سمین دانشور و ثلث اموال وی که شامل منزل مسکونی او نیز میشود، به همسر من اختصاص مییابد.
وی ادامه من: من این حکم را به مسئولان شهرداری تهران و شرکت توسعه فضاهای فرهنگی نیز نشان دادهام و برای آنها نیز مشخص شده است که پروسه واگذاری این خانه که در اردیبهشت ماه سال جاری توسط خواهر مرحوم دانشور انجام شده است، دارای ایراد بوده و باید مورد پیگیری قرار بگیرد.
خلاقی افزود: با اتحادیه ناشران نیز مکاتبه داشتهام و اعلام کردم دستنوشتههای جلال آلاحمد به دلیل پیدا شدن در منزل سیمین دانشور و تعلق داشتن به مایملک شخصی وی جز با نظارت و خواست همسر من اجازه انتشار ندارد و هیچ فرد و ناشری اجازه این کار را ندارد کما اینکه خبر دارم که خانواده شمس آلاحمد نیز با انتشار این یادداشتها موافق نیستند.
وی همچنین افزود: نحوه اداره و سرانجام خانه سیمین و جلال در نهایت توسط بنده و همسرم و ورثه تعیین خواهد شد و هیچ فرد دیگری نمیتواند در این زمنیه اظهار نظر و یا دخالتی داشته باشد.
به گزارش مهر، ماجرای وصیتنامه سیمین دانشور پس از فوت وی و از سوی فرزندخوانده سیمین و جلال مطرح شد که همواره مورد اعتراض خواهر دانشور نیز قرار گرفته بود. این مساله در نهایت منجر به ارائه وصیتنامه به دادگاه و دو نوبت کارشناسی برای تایید صحت و اصالت امضا و دستخط این وصیتنامه شد.
در همین حین ویکتوریا دانشور نیز در زمان در جریان بودن پروسه قضایی تایید صحت این دستخط در اردیبهشت ماه سال جاری، با تهیه گواهی انحصار وراثت، این منزل را با قیمت نزدیک به پنج میلیارد تومان به شهرداری منطقه یک تهران واگذار کرد و از این مبلغ سه میلیارد تومان به دانشور تحویل داده شد. بر اساس ادعای لیلی ریاحی و خانواده او، این اقدام ویکتوریا دانشور بدون اطلاع آنها انجام شده است. متعاقب این موضوع با شکایت خانواده ریاحی این قرارداد به حالت تعلیق درآمد اما مبلغ پرداخت شده کماکان مسترد نشده است.
منزل مرحوم جلال آلاحمد در منطقه تجریش تهران در سال ۱۳۳۲ در قطعه زمین اهدایی وزارت فرهنگ وقت به آلاحمد و با همکاری خود وی ساخته شد و پس از بازگشت دانشور از آمریکا از سوی جلال به سیمین دانشور اهدا شد. این خانه ۴۲۰ مترمربع عرصه و ۲۲۰ مترمربع زیربنا دارد و در ۲ طبقه ساخته شده و به درخواست سیمین دانشور در سال ۱۳۸۰ در فهرست بناهای ملی به ثبت رسید.