به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر به نقل از آیریش تایمز، آندری برینك از نویسندگان شناخته شده آفریقای جنوبی كه چند دهه با آثاری كه به زبان انگلیسی و آفریقایی خلق میكرد، شناخته میشد، روز جمعه درگذشت.
این نویسنده كه آثارش در دورهای كه آپارتاید بر آفریقای جنوبی حاكم بود، همواره زیر تیغ سانسور قرار میگرفتند، در پروازی كه از آمستردام به كیپ تاون میرفت، درگذشت. او كه در حال بازگشت از سفری به بلژیك بود، در این سفر دكترای افتخاری این كشور را دریافت كرده بود.
آثار برینك غالباً در كنار آثار نویسنده برنده نوبل نادین گوردیمر فقید و جی ام كوتسی به عنوان قدرت و توانایی نویسندگان آفریقای جنوبی تحسین میشدند و معمولاً با موضوعهای مخالف سیاستهای نژادی و غنایی جهانی همراه بودند.
زبان بسیاری از كارهای اولیه این نویسنده به زبان آفریقایی است كه از زمانی كه رهبران اقلیت سفیدپوست در سال ۱۹۴۸ به قدرت رسیدند، با مهندسی سیاسی و اجتماعی جامعه را به شكل نژادپرستانه تقسیم كردند، كمتر اعتبار داشت. با انتخابات سال ۱۹۹۴ و روی كار آمدن نلسون ماندلا این روند شروع به تغییر كرد.
برینك متعلق به نسلی از نویسندگان آفریقایی زبان بود كه به عنوان «دی سستیگرز» شناخته میشوند و در واقع اشاره به نسل ۱۹۶۰ دارد. این گروه در تلاش بود تا جدایی دین از سیاست، مدرنیسم، مدارای نژادی و آزادی جنسیتی را بر كشور حاكم كند و با استفاده از تكنیكهای مدرن ادبی به كشف موضوعهای مورد نظرش برود.
شماری از آثار آفریقایی برینك از جمله «شایعه زیر باران» و «یك فصل خشك سفید» به زبان انگلیسی ترجمه شدهاند. در همان زمانی كه این آثار منتشر میشدند، گروه غالب سیاسی در تلاش بودند تا با تصویب قوانینی، جلوی انتشار این كتابها را بگیرند و او اغلب در حال انتقاد از آنها به دلیل روحیه سانسورگرای آنها بود.
به گفته دوستانش، خانه، تلفن و محل كار این نویسنده همواره تحت نظر پلیس بود و ایمیلهای او همیشه هك میشد.
برینك در كشور زادگاهش در رشته زبان و ادبیات انگلیسی و آفریقایی تحصیل كرد و برای مطالعه در زمینه ادبیات تطبیقی راهی فرانسه شد. او همواره از فرانسه به عنوان موطن دومش یاد میكرد.
در بازگشت به آفریقای جنوبی او به تدریس در دانشگاه پرداخت و سال ۱۹۷۴ با انتشار رمانی درباره مردی دورگه كه عشق سفیدپوستش را میكشد، اولین كتاب به زبان آفریقایی را نوشت كه از سوی دولت آپارتاید ممنوع الانتشار اعلام و جمعآوری شد.
برینك رمانهای بعدیاش را به هر دو زبان آفریقایی و انگلیسی مینوشت و آثارش به نوعی الهام گرفته از زندگی خودش بود. او آثار متعددی را از زبان آفریقایی به انگلیسی ترجمه كرد و نویسنده نقدهای متعددی بود.