شناسهٔ خبر: 29174 - سرویس دیگر رسانه ها

چالش برسر کهن‌ترین آمفی‌تئاتر باز ایران

سقف ایوان عطار در مجموعه کاخ سعدآباد که روزگاری قدیمی‌ترین آمفی تئاتر روباز ایران بوده، برچیده می‌شود؛ مدیر کاخ معتقد است که الحاقات باید حذف شود ولی سرمایه گذار این ایوان مخالفت می‌کند.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ ایوان عطار یکی از بناهای تاریخی متعلق به مجموعه تاریخی کاخ سعدآباد است که در سال‌های گذشته به عنوان آمفی تئاتر روباز کاربرد داشت. تا آنکه در دهه ۸۰ مدیران وقت کاخ سعدآباد و سازمان میراث فرهنگی تصمیم می‌گیرند استفاده از این آمفی تئاتر روباز که به علت اجرای تئاتر «هفت شهر عشق عطار» در آن به ایوان عطار مشهور شده بود، را به بخش خصوصی بسپارند تا هم سر و سامانی به آن بدهد و هم سقفی روی آن زده و به عنوان یک سالن برای برگزاری برنامه ها و همایش ها قابل استفاده شود.

این اقدام انجام شد و فریبرز سفردوست که فعالیت‌های زیادی در حوزه موسیقی داشت این سرمایه گذاری را انجام داد و برای این تالار یک سقف با هزینه هنگفت ایجاد کرد تا بتوان در آن هم کنسرت موسیقی و هم تئاتر و همایش‌های سازمان میراث فرهنگی را برگزار کرد.

این برنامه‌ها تا سال ۸۵ ادامه داشت و قرار داد سفردوست نیز به اتمام رسید. این تالار همچنان بر سرجای خود باقی مانده بود تا اینکه مدیر فعلی کاخ سعدآباد تصمیم گرفت این سازه را از روی ایوان حذف کرده و آن را به حالت قبل برگرداند.

سرمایه گذار ایوان: حکم دادگاه دارم

سفردوست، مدیرعامل شرکت موسسه شکوه موسیقی ایرانیان که مخالف این اقدام است در گفتگویی با خبرنگار مهر اعلام کرد: در این مدت به مجموعه سعدآباد سود زیادی رساندم و حتی برنامه هایشان را در این ایوان برگزار کردند. ولی اکنون می خواهند همه کارهایی که در این ایوان انجام داده ام را از بین ببرند تا کارشناس نتواند درباره هزینه هایی که کرده‌ام تحقیق کند. من حکم دادگاه را گرفته ام و باید هزینه های انجام گرفته جبران می‌شد.

وی گفت: اکنون سالن برای اجرای موسیقی و نمایش بسیار کم داریم حتی قرار بود مدتی به صورت رایگان این تالار در اختیار مرکز موسیقی قرار گیرد. نزدیک به دو سال کار فرهنگی در اینجا انجام می‌شد و به عنوان یک مرکز فرهنگی و هنری در میان اهالی فرهنگ و هنر شناخته شده بود. من با مسئولین کاخ سعدآباد صحبت کردم و آنها پاسخ دادند که اجناس و اقلام آنجا در سال‌های گذشته برده شده و الان مشخص نیست کجاست. اکنون اگر بخواهم همان وسایل را دوباره استفاده کنم، ضرر زیادی می‌کنم، چون مستهلک شده اند.

مدیر کاخ: سقف، الحاقات اضافه است

اما مدیر فعلی کاخ سعدآباد معتقد است که نصب این سازه به عنوان سقف، الحاقات اضافه‌ای روی بنای تاریخی ایوان عطار به حساب می آید که باید حذف شود. چون نه تنها منظر این بنای تاریخی را از بین برده، بلکه کاربری آن به عنوان قدیمی ترین آمفی تئاتر روباز ایران نیز در نظر گرفته نشده است. از سوی دیگر وجود این سازه به بنای تاریخی کاخ شمس که لطمه وارد می کند. مهم تر آنکه این سازه به عنوان سقف یک سالن ایمن نیست.

ایوان عطار

ایوان عطار در سال ۷۴

منصورزاده، مدیر کاخ سعدآباد در پاسخ به اظهارات سفردوست به خبرنگار مهر گفت: این سالن به عنوان قدیمی‌ترین قسمت‌های مجموعه سعدآباد به شمار می‌آید که در کنار کاخ سابق شمس پهلوی قرار دارد. تصمیم‌گیری‌ها در سال‌های گذشته بر این بود که از این مجموعه به عنوان آمفی‌تئاتر سقف‌دار استفاده شود. به همین علت آن را به یک پیمانکار بخش خصوصی به مدت دو سال واگذار کردند.

وی افزود: پیمانکار بخش خصوصی نیز سازه‌‌ای روی این بنا ساخت که از نظر ایمنی مشکل‌ساز بود. به هر حال این قرارداد تا سال ۸۵ بوده و اکنون به پایان رسیده است. از سوی دیگر مجموعه سعدآباد یکی از بناهای تاریخی‌اش را بلااستفاده رها کند.

مدیر کاخ سعدآباد افزود: اگر بخش خصوصی هنوز وسیله‌‌ای در این بنا دارد باید آن را با خود ببرد. اکنون مالک ایوان عطار، مدیریت مجموعه کاخ سعدآباد است.  

سازه سقف ایمن و استاندارد نیست

منصورزاده ادامه داد: ما حتی به سرمایه‌گذار بخش خصوصی دوبار نامه نوشته‌ایم و اعلام کرده‌ایم که طبق قرارداد موظف هستید این تالار را به شکل اولیه به ما تحویل دهید، وسایل‌تان را برده و سقف را حذف کنید. اما این کار را انجام ندادند. اکنون بار حذف این سقف بر دوش ما افتاده و باید هزینه سنگینی برای برداشتن آن بپردازیم. این سازه، ایمن و استاندارد نیست. نباید چنین سازه‌ای با حداقل ایمنی باقی بماند. چرا که اصولا الحاق یک بنای اضافه به بنای تاریخی از نظر میراث فرهنگی اشتباه است.

وی گفت: تصمیم بر این شد که سازه‌ هر چه زودتر برداشته شود و همانند سال‌ها پیش به صورت آمفی‌تئاتر روباز، از آن بهره‌برداری شود. اگر دمای هوا در زمستان به حدی بود که امکان برگزاری برنامه در آمفی‌تئاتر روباز وجود نداشت، می‌توانیم روی آن به صورت موقت چادر بزنیم و از این به بعد فعالیت‌های فرهنگی در آن برگزار شود.