به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛‌ مجید ملانوروزی مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت ارشاد در ابتدای این مراسم گفت: برای یک هنرمند هیچگاه پایانی وجود ندارد اگر نیما پتگر امروز در میان ما وجود ندارد اما آثار و نام و یادش مانند خانواده بزرگ پتگر در جامعه ما وجود خواهد داشت.

جامعه هنری مدیون خانواده پتگر است

وی ادامه داد: جامعه هنری کشور به معنا و مفهوم واژه کلمه مدیون خانواده پتگر است و امیدوارم بتوانیم در آینده دینی را که بر عهده همه ماست ادا کنیم. اکنون نیما پتگر از میان ما رفته است و من به سهم خود به جامعه هنری کشور و خانواده شریف این هنرمند تسلیت می گویم اما امیدوارم که بتوانیم از این پس در زمان حیات هنرمندان آنها را پاس بداریم.

امیر پوریا منتقد سینما نیز در این مراسم گفت: شما هم مانند من تجربه حضور در چنین مراسمی را دارید اما برای من همیشه این دغدغه وجود داشت که وقتی در زمان تشییع و فقدان عزیزی تازه از دست رفته هستیم و در انتظار آیین تدفین او به سر می بریم سخنرانان چطور می توانند پیرامون ابعاد مختلف شخصیتی آن هنرمند صحبت کنند که امروز فضا طوری برنامه ریزی شد که من این بار نه به عنوان یک شنونده که به عنوان یک سخنران در محضر شما عزیزان حضور داشته باشم.

وی افزود: مراسم تشییع و اتفاقات این چنینی نیاز اساسی ما برای کنار آمدن با اندوه و فقدان از دست رفتن هنرمندان بزرگ این سرزمین است. وظیفه ای که باید در زمان حضور هنرمندان از دست رفته انجام می دادیم. نیما پتگر فردیت منحصر به فردی داشت و نمونه شناخت و تشخیص هنر بر زیست یک انسان بود.

پوریا بیان کرد: پتگر فرد محفلی نبود اما شما اگر او را در جمعی می دیدید و اتفاقا شناختی هم از او نداشتید بدون اینکه کلام طولانی داشته باشد به خودی خود برای مخاطبان شخصیت ویژه ای به نظر می آمد. چنین رویکردی در نتیجه تظاهرات و تمایلات رفتاری او به این فروتنی و تواضع نبود. شخصیت ویژه نیما پتگر نتیجه کاریزما و وزن حضورش بود که در جمع ها خود را نشان می داد.

نیما پتگر هنرمندی فروتن بود

این منتقد سینما گفت: نیما پتگر هنرمند بسیار فروتنی بود. او نمونه بارز یک «ایگوی» هنرمندانه بود که در فضای کنونی کشور ما که فروتنی تبدیل به نمایش می شود در نیما پتگر وجود نداشت و او این الگوی رفتاری خود را که هرگز تمایلی به تفاخر نداشت در وجود خود ثابت کرد و نگه داشت. نیما پتگر هرگز تفاخر به هوش خود نکرد و این موضوع را بسیاری از کسانی که از شاگردان او بودند به خوبی متوجه شدند.

وی تصریح کرد: افکار نیما پتگر هیچگاه ذهن ها را رها نکرد و این تاثیر به گونه ای بود که بدون نصیحت برای همه مشخص می شد. ای کاش مانند کشورهای غربی که رسم نانوشته ای برای یادبود گذشتگان خود دارند، خاطرات شادمانه همجواری با هنرمندان از دست رفته را به یاد بیاوریم چراکه احساس می کنم این موضوع بیش از هر چیز دیگری در چنین مراسمی می تواند جلوه داشته باشد.

نیما پتگر سکوت را دوست داشت

عیسی جلالی پزشک روانشناس و از دوستان زنده یاد نیما پتگر نیز در این مراسم گفت: یکی از موارد مهمی که در این چند دهه اخیر برای نیما پتگر مهم بود موضوع خودشناسی بود که ما باید به شدت به این موضوع مهم در حوزه انسان شناسی و روابط انسانی توجه کنیم. امروز نکته دیگری که در این مراسم تشییع برای من مهم بود این است که بیاییم هر یک از ما به این موضوع فکر کنیم که چه خصوصیات بدی را در زمان حیات داریم که می توانیم آنها را از بین ببریم. به نظر من فکر کردن به این موضوع می تواند بهترین دستاوردی باشد که از چنین مراسمی می توانیم داشته باشیم.

وی بیان کرد: یکی از چیزهایی که نیما پتگر آن را دوست داشت سکوت بود. او برای موضوع سکوت اهمیت زیادی قائل بود بنابراین بهتر است در این مراسم چیزی را که نیما پتگر دوست داشت رعایت کنیم. او همیشه به «پر از خالی» اهمیت می داد و به کسانی که به «پر از پر» توجه می کردند تاکید می کرد که به این موضوع هوشمندانه توجه کنند.

انتقاد فرزند نقاش از شرایط این روزهای هنر

دژا پتگر فرزند زنده یاد نیما پتگر نیز در بخش دیگری از مراسم تشییع پیکر این هنرمند گفت: ما الان در وضعیت بسیار بحرانی هنر به سر می بریم و این تنها مخصوص ما نیست بلکه در تمام دنیا با آزادی هایی که وجود دارد این وضعیت بحرانی شامل تمام گونه های هنری شده است چراکه دیگر در دنیا ترجیح می دهند روی نقطه ای پا بگذارند که دیگر دنبال تعمق و تامل نیست بلکه به دنبال اقتصاد، پول و حس های غریزی است. البته ما در شرق به ویژه در خاورمیانه هم این معضل را داریم و شاهد حضور گروه هایی هستیم که بر ضد هنر حرکت می کنند. اینها یا هنر را درک نمی کنند یا از این فضای هنری می ترسند البته باید صبور بود تا این گروه هم هنر را درک کنند.

وی ادامه داد: یکی از مسائل مهمی که پدرم در زمان حیات خود به آن توجه داشت صداقت بی رحمانه ای بود که باید داشته باشیم. این موضوع مهمی که بسیار بیشتر و دقیق تر از اینها باید به آن توجه کرد و در کشورمان درباره آن حرف زد.

پتگر در ادامه صحبت های خود افزود: وقتی در ایران با لفظ هنر برخورد می کنیم یک دسته ای را می بینیم که تفکرات شادیانه، تنبک و مرتضی پاشایی را دارند. دسته دیگر هم سعی می کنند که ژست های صادق هدایتی به خود بگیرند و انقدر ناامیدانه در مورد فضای هنر حرف می زنند که نتیجه آن خودکشی است. در حالی که هیچ کدام از اینها نه ربطی و نه ریشه ای به هنر دارد. اما شما می بینید که در کارهای نیما پتگر نه غم وجود ندارد و نه شادی بلکه در چهره کارهای او نقش پررنگ تفکر و تعقل را می بینید.

فرزند زنده یاد نیما پتگر گفت: اگر کوتاهی از طرف پدرم برای فرهنگ و هنر این کشور بوده من از این پس تلاش خواهم کرد که در آینده جبران کنم. من معتقدم ما در یک چرخه ای قرار داریم که باید در درون یک سیستم سالم تلاش کنیم. از سوی دیگر از همه مسئولان فرهنگی هنری کشور نیز تشکر می کنم که تلاش کرده اند میوه های فرهنگی این سرزمین به بار آید چراکه اینجا کار کردن خیلی سخت تر از کشورهایی نظیر ایتالیا است.

وی در بخش پایانی صحبت های خود گفت: انسانیت و نیکی دو عنصر مهمی بودند که نیما پتگر غیر از نقاشی به آن فکر می کرد و در طول حیات خود من می دیدم که چگونه او را به شادی و شعف وا می دارد. به همین جهت همواره تلاش خواهم کرد تا این دو عنصر ارزشمند انسانی را در زندگی خودم هم به عنوان یک الگو مدنظر قرار دهم.

براساس این گزارش بعد از مراسم سخنرانی، حاضران ضمن اقامه نماز میت به امامت حجت الاسلام دعایی، پیکر این هنرمند را به سمت بهشت زهرا تشییع کردند.