به گزارش فرهنگ امروز به نقل از تسنیم؛ تعداد ۹ فیلم از فرانچسکو رزی، کارگردان سرشناس سینمای ایتالیا در بخش "فرانچسکو رزی: متعهد و منتقد" در سی و سومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر به نمایش در میآید.
فرانچسکو رزی از برجستهترین کارگردانان صاحب سبک سینمای ایتالیا و از مهمترین چهرههای سینمای سیاسی جهان بود که با نگاهی شفاف، متعهدانه و انساندوستانه، سینمای سیاسی منتقد در دهه ۶۰ میلادی را پایهگذاری و با جرات و دقت نظر توانست آثار ماندگاری را در این حوزه خلق کند.
این رویکرد سبب شد تا علاوه بر تقدیرها و جوایز متعدد بین المللی که این کارگردان برای فیلمهایش بدست آورد، امروز پس از گذشت ۶ دهه از آغاز فعالیتش همچنان از او به عنوان یک فیلمساز پیشرو در سینمای ایتالیا و جهان یاد می کنند که آثار برجسته ای درباره فساد سیاسی، قدرت، فقر، فاشیست، مافیا، بحرانهای اجتماعی معاصر ایتالیا و... دارد.
این کارگردان فقید ایتالیایی درباره نگرش خود به فیلمسازی همواره در گفتوگوهایش تاکید کرده است که: «فیلمهای من پلیسی یا تریلر نیستند، بلکه میخواهند تردید خلق کنند و گفتمان رسمی و بهظاهر مطمئن قدرت را به چالش بکشند و حقیقت پشت آن را برملا کنند... به عنوان راوی و قصهگو، من برداشتهایم را با تماشاگر در میان میگذارم و او را در سیر جستوجوی خودم در احساسات انسانی و واقعیتهایی که پذیرفتنشان دشوار است شریک میدانم. این واقعیتها و رخدادها نیازمند تفسیر هستند...».
سی و سومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر در بخشی تحت عنوان «فرانچسکو رزی: متعهد و منتقد» ۹ فیلم مطرح از این کارگردان را به نمایش و بحث خواهد گذاشت که عبارتند از: سالواتوره جولیانو (۱۹۶۲)، دستها روی شهر (۱۹۶۳)، قضیه ماتئی (۱۹۷۲)، لوکی لوچیانو (۱۹۷۳)، جسدهای سرشناس (۱۹۷۶)، مسیح در ابولی توقف کرد (۱۹۷۸)، سه برادر (۱۹۸۰)، بدرود پالرمو (۱۹۹۰) و ترک مخاصمه (۱۹۹۶).
این کارگردان جوایز متعدد بین المللی را دریافت کرده است که از جمله آن می توان به خرس نقرهای جشنواره بینالمللی فیلم برلین برای کارگردانی «سالواتوره جولیانو»، شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز برای «دستهای روی شهر»، نخل طلایی جشنواره فیلم کن برای «قضیه ماتئی»، جایزه طلایی جشنواره فیلم مسکو برای «مسیح در ابولی توقف کرد»، خرس طلای افتخاری جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۸)، شیر طلای افتخاری جشنواره فیلم ونیز (۲۰۱۲) و... اشاره کرد.
فرانچسکو رزی که دیماه سال گذشته در سن ۹۲ سالگی در رم درگذشت، دو بار در دهه ۵۰ و سال ۷۸ در جریان هجدهمین جشنواره فیلم فجر به تهران سفر کرده بود.