به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ کزازی گفت: زیباترین بهارانه‌ها در چامه‌های خراسان سروده شده‌اند، زیرا چامه‌سرایان خراسانی بیش از دیگر سخنوران ایرانی دلبسته بهار و ستاینده زیبایی‌ها و دل‌آرایی‌های آن بوده‌اند. بهار در چامه‌های فارسی کارکرد گسترده یافته است. هر سخنور بزرگ خراسانی که دارای دیوان است بهارانه‌هایی چند نیز در دیوانش گنجانده است.
 
وی افزود: نمی‌توانم در میان این چامه‌های بهاری یکی را به عنوان زیباترین چامه برگزینم، اما یکی از چامه سرایان خراسانی که به ویژه درباره بهار سروده، منوچهری دامغانی است. منوچهری زیبایی‌های گیتی را بیش از دیگر سخنوران می‌ستوده است.
 
این شاعر اضافه کرد: گونه‌ای شیفتگی به چشم‌اندازهای گیتی او را وا می‌داشته که بیشتر به زیبایی‌های بهار بیندیشد و در چامه‌های خود از آن‌ها به ستایش یاد کند. از همین روست که می‌توانیم منوچهری را نگارگر بهار بنامیم چون او زیبایی‌های بهار را باریک، ژرف‌کاو و موشکاف دیده و از آن‌ها سخن گفته است.
 
کزازی توضیح داد: سخنورانی به شیوه کهن در این روزگار سروده‌هایی در ستایش بهار پدید آورده‌اند اما دیگر سخنوران شاید از این رو که نمی‌خواسته‌اند سخنشان هم‌سو و هم‌ساز با ادب کهن و سنتی باشد کمتر در آن‌چه پدید آورده‌اند به بهار پرداخته‌اند.
 
کزازی متولد کرمانشاه است. او در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دوره‌های گوناگون آموزشی را گذراند و در سال ۱۳۷۰ در مقطع دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی فارغ‌التحصیل شد.
 
از مجموعه شعرهای او می‌توان به «دستان مستان» اشاره کرد.
 
مجموعه‌های چند جلدی «نامه باستان» حاصل شاهنامه پژوهی‌های وی است. «بند و پیوند»، «دیر مغان»، «دیدار با اژدها» و «سوزن عیسی» از دیگر آثار اوست.
 
«فرزند ایران» داستانی درباره زندگی فردوسی، تازه‌ترین اثر این پژوهشگر، امسال(۱۳۹۲) از سوی انتشارات معین به چاپ رسید.
 
کتاب «دفتر دانایی و داد» تازه‌ترین اثر وی است. این کتاب خلاصه شاهنامه به نثر است که سال ۹۲ از سوی نشر معین منتشر شد.