به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ امیر تهرانی زاده گفت در خصوص وضعیت فعلی علوم انسانی در دانشگاه ها و کشور گفت: یکی از مهمترین آسیب ها در حوزه علوم انسانی موضوع پژوهش است یعنی پژوهش هایی که انجام می شود مسائل و مشکلات کشور که نیازمند تحقیق اند را مد نظر قرار نمی دهد.
وی افزود: البته وقتی گفته می شود که یک مطالعه و تحقیق باید مسئله محور و کاربردی باشد، این موضوع در مقابل مباحث نظری قرار می گیرد و به نظر می رسد دیگر نباید بحث های نظری را در تحقیق مطرح کرد. در صورتی که این ۲ لازم و ملزوم هم هستند و یک کار کاربردی نیازمند یک چهار چوب تحلیلی است که این چهار چوب باید باید مستند به بحث های نظری و پژوهش های عمیق حتی فلسفی باشد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: باید توجه کنیم که یک پژوهش همانطور که در عمیقترین بحث ها می اندیشد باید محصول آن معطوف به برطرف کردن یک نیاز یا ارائه راهکار برای حل مشکلات کشور باشد.
وی با اشاره به مهمترین مشکلات اساتید و دانشجویان علوم انسانی گفت: اعضای هیئت علمی به این دلیل کمتر به مسائل و مشکلات روز جامعه می پردازند که منابع کافی در اختیار دانشگاه های علوم انسانی قرار ندارد تا همه نیرو و توان خود را در این زمینه صرف کنند.
وی افزود: درباره دانشجویان هم مسئله اشتغال در حوزه تحصیلشان موضوع مهمی است که با آن مشکل دارند از این رو مجبور هستند در حوزه غیر از تحصیلشان مشغول به کار شوند.
این استاد حوزه علوم انسانی در پاسخ به سوالی در خصوص روند اجرای طرح تحول در علوم انسانی گفت: یکی از آسیبهای دیگر این حوزه این است که معمولا کارها در زمان خودش انجام نمی شود و زمانی مطرح می شود که دیر شده و افراد در آن زمان باقیمانده شتابزده عمل می کنند. این شتابزدگی باعث مورد غفلت قرار گرفتن اصل موضوع می شود.
تهرانی زاده افزود: روند اجرای طرح تحول درست و مناسب نیست. اگر قرار است چنین تحولی انجام شود باید افراد مختلف درباره آن نظر دهند و زمان و منابع کافی برای بررسی دقیق آن وجود داشته باشد. تا جایی که حتی افکار مخالف با طرح تحول علوم انسانی هم شنیده شود در این فرایند است که طرح تحول می تواند موثر و مفید باشد.