به گزارش فرهنگ امروز بهنام کامرانی در گفت‌وگو با ایسنا، در تحلیل اعلام برگزیدگان پنجاه‌وششمین دوسالانه ونیز، اظهار کرد؛ نکته جالب درباره‌ی برگزیدگان امسال دوسالانه ونیز، انتخاب «آدریان پایپر» به‌عنوان برنده بود. این بانوی آمریکایی جزو اولین نسل هنرمندان کانسپچوال‌آرت زن و فارغ‌التحصیل مقطع دکتری در رشته‌ی فلسفه از دانشگاه هاروارد است. پایپر تاکنون در زمینه‌های مختلف هنر از جمله طراحی و مجسمه‌سازی فعالیت داشته و انتخاب او به‌عنوان برگزیده دوسالانه ونیز نشان می‌دهد که در حال حاضر چقدر در انتخاب برگزیدگان منعطف عمل می‌شود و تأییدی است بر اهمیت اندیشه در آثار معاصر.
او افزود: کشورهای عربی از جمله سوریه، عراق و کشورهای آفریقایی در این دوره از دوسالانه ونیز خوش درخشیدند و دیده شدند، این موضوع نشان‌دهنده بین‌المللی بودن این رویداد هنری به معنای واقعی کلمه است. در واقع، هر کشوری که بتواند خود را با هنر پیش‌روی دنیا همراه کند می‌تواند در این نوع رویدادهای مهم و بین‌المللی دیده شود.
کامرانی همچنین بیان کرد: بسیاری از کشورهایی که برگزیده شدند، از سال‌ها قبل در این زمینه مطالعه و سرمایه‌گذاری کرده‌اند. خیلی از این کشورها فقط یک هنرمند به ونیز اعزام می‌کنند و تمرکز خود را روی او و هنرش قرار می‌دهند. مهم است که یک هنرمند بتواند با اشرافی که روی کارش دارد، بهترین عملکردش را در دوسالانه ونیز به‌نمایش بگذارد و دیده شود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: باید این نکته را در نظر داشت که هنرمندانی که به‌عنوان برگزیده انتخاب شدند، هنرمندان گم‌نامی نیستند. اعزام هنرمند به ونیز و موفقیت او در این رویداد نیازمند یک برنامه قوام‌یافته، منسجم و آرشیوی کامل است. این برنامه‌ریزی مثل بازی شطرنج است و باید بدانیم کدام مهره را در چه زمانی و در چه مکانی قرار بدهیم که بهترین حرکت باشد و بهترین نتیجه را به‌دنبال داشته باشد.
کامرانی درباره‌ی مدیاهای مختلف ارائه‌شده در ونیز و اهمیت نحوه نمایش آن‌ها نیز توضیح داد: رسانه و نوع مدیا در دوسالانه ونیز خیلی اهمیت ندارد، بلکه مهم نحوه‌ی نمایش و اجرای آن است. اکنون شاهد هستیم که هنرمندان با خلاقیت‌هایی که به خرج می‌دهند در مدیاهای مختلف از جمله ویدئوآرت و چیدمان مورد توجه قرار می‌گیرند و برگزیده می‌شوند. بر این اساس، آثار بیشتر هنرمندان با فضا و معماری ونیز تعامل هنری دارند.
او به حضور پررنگ کشورهای آسیایی در این رویداد اشاره و اظهار کرد: آسیا همیشه نقش پررنگ و مهمی در رویدادهای مهم هنری دنیا داشته است. از همان زمانی که هنر کشورهای منطقه و خاورمیانه مورد توجه دنیا قرار گرفت، شاهد حضور پرقدرت و فوق‌العاده آن‌ها در مجامع بین‌المللی بوده‌ایم. کشورهای عربی با سرمایه‌ای که در اختیار دارند و مدیریت درست، به سرعت در حال پیشرفت در هنر معاصر هستند.
کامرانی همچنین گفت: من اعتراض‌هایی را که به نحوه حضور ایران در پنجاه‌وششین دوسالانه ونیز شد، هم می‌پذیرم و هم نه. آنچه می‌توانم در این زمینه بگویم این است که ایران امسال بیشتر یک نمایشگاه در ونیز عرضه کرده است؛ نمایشگاهی شامل آثار قشرهای مختلف هنرمندان با سبک‌های کاری متفاوت که بیشترشان توسط بخش خصوصی انتخاب شده‌اند و چون این حضور، سرمایه‌گذار خصوصی دارد جای اعتراضی نیست و بیشتر نمایشگاهی گروهی به نظر می‌رسد.
او اضافه کرد: این نوع حضور نمی‌تواند در ونیز به خوبی دیده شود و مورد توجه قرار بگیرد. در برخی کشورها هنرمندی که می‌خواهد به ونیز برود، از ماه‌ها قبل با فضا آشنا می‌شود و خود را با فضا و موضوع دوسالانه هماهنگ می‌کند. ایران اگر می‌خواهد در ونیز دیده شود و هنرمندانش بین هنرمندان پیش‌رو باشند، باید رفتار و نگاهش را به این رویداد مورد توجه و بازنگری قرار دهد.