به گزارش فرهنگ امروز به نقل از تسنیم؛ تا این لحظه فیلم های مختلفی در جشنواره کن به نمایش در آمده اند. همان طور که مشاهده می فرمایید در ادامه آخرین نظرات منقدان را مرور می کنیم.

تمام قد ایستاده: فیلم افتتاحیه جشنواره بین المللی کن امسال، اثری ساده از کارگردانی فرانسوی است. امانوئله برکوت، کارگردان زن فرانسوی است که دومین فیلمش توانسته افتتاحیه زنانه ترین کن تاریخ را بر عهده گیرد. الین فیلم که اصلا زرق و برق دیگر فیلم های افتتاحیه کن در ادوار گذشته را ندارد با نظر نسبتا مثبت منتقدان مواجه شده. «تمام قد ایستاده» که در بخش مسابقه هم حضور ندارد از وبسایت IMDb نمره ۷.۸ از ۱۰ را گرفته. پیتر بردشاو منتقد مشهور گاردین معتقد است اثر جدید امانوئله برکوت بسیار تحت تاثیر آثار برادران داردن است. نکته ای که در مورد این فیلم می توان اشاره کرد، اهمیت دیالوگ هاست. ظاهرا بخش اعظمی از داستان توسط دیالوگ جلو می رود که البته به ساختار فیلم هم ضربه زده. بردشاو در مطلب نسبتا مفصلش به بازی های اغراق شده «تمام قد ایستاده» هم خرده گرفته. همین طور جنبه های آموزشی و نصیحت گونه ساخته امانوئله برکوت به فیلم ضربه زده اما شاید بتوان بعد از افتتاحیه سال قبل با فیلم نه چندان قوی «گریس موناکو»، افتتاحیه امسال را یک پیشرفت برای ساکنان کوت دازور به حساب آورد. «تمام قد ایستاده» یک فیلم مثبت اجتماعی است که در حاشیه بخش رقابتی کن اکران شد. این فیلم به کارگردانی امانوئله برکوت ساخته شده و بازیگرانی چون کاترین دنوو، سارا فورستیه و بونویی مایمل در آن بازی می کنند.

قصه قصه ها: نخستین فیلمی که در بخش رقابتی جشنواره فیلم کن اکران شد، قصه قصه ها ساخته متیو گارونه، فیلمساز نام آشنای ایتالیایی بود. فیلمی با بازی سلما هایک، وینسنت کسل و جان سی. رایلی. این اثر که نخستین ساخته انگلیسی زبان گارونه محسوب می شود اصلا نتوانست با مخاطبین و منتقدین ارتباط بر قرار کند. به حدی که سینما بلند تیتر خود در مورد «قصه قصه ها» را این گونه انتخاب کرده: «قوی ترین فیلم حال به هم زن سال». کایل بیوکنن معتقد است ساخته جدید متیو گارونه برای بسیاری از مخاطبین نا مفهوم باقی بماند. چرا که خود فیلم هدفش را گم کرده و نمی تواند تا آخر آن را روشن کند.  این فیلم تاریخی فانتزی از روی اثری به نام «قصه قصه ها» نوشته جیامپباتیستا باسیل ساخته شده و جالب این که بودجه ای بیش از ۱۴ میلیون دلار داشته که تقریبا برای یک اثر حاضر در بخش مسابقه جشنواره کن، کم سابقه است.

دریای درختان: گاس ون سنت یکی از سرشناس ترین فیلمسازان مستقل آمریکایی است. کارگردانی که آثاری چون «سرزمین موعود»، «فبل» و فیلم حساسیت بر انگیز «میلک» را در کارنامه اش دارد، امسال با «دریای درختان» به کن آمده. فیلمی با حضور بازیگران سرشناسی چون متیو مک کانهی، نائومی واتس و کن واتانابه. «هو کردن» فیلم ها سال ها است در جشنواره فیلم کن انجام می شود و اثراتش به روشنفکر نمایان داخلی در جشنواره فجر خودمان هم رسیده. اما تقریبا بی سابقه بوده که فیلم، هر چقدر هم که بد باشد، در اکران با حضور عواملش «هو» شود. به هر حال ادب هم حکم می کند کهاین اتفاق نیفتد. اما اکران خصوصی خبرنگاران همیشه پر حرف و حدیث بوده. این بار اما فیلم جدید آقای ون سنت، در همان اکران خصوصی مورد عنایت حضار قرار می گیرد تا نخستین حاشیه رسمی جشنواره کن با این فیلم سرشناس رقم بخورد. فیلمی که روی کاغذ به خاطر حضور متیو مک کانهی و سابقه درخشان این بازیگر اهل تگزاس، از شانس های جایزه بهترین بازیگری محسوب می شد. نکته جالب توجه این که به گزارش شاهدان عینی، در حین فیلم کسی از جایش بلند نشد و هو کردن در این شرایط کمی عجیب به نظر می رسد. اما شنیده می شود شاید به دلیل تحت تاثیر قرار دادن هیئت داوران این اتفاق رخ داده باشد.

خواهر کوچک ما: پیتر بردشاو به این فیلم آسایی چهار ستاره داده. فیلم هیروکاتزو کوریه دا، برای منتقدینی چون بردشاو یادآور خاطراتش از آثار کلاسیک ژاپنی بوده. فیلمی در مورد سه خواهر که در خانه آبا و اجدادیشان زندگی می کنند. چیزی که باعث شده منتقد گاردین به این فیلم ۵ ستاره را ندهد، کمبود احساسات در فیلم است. بردشاو معتقد است استرس آمیزترین سکانس های فیلم هم شبیه بقیه سکانس ها جلو می رود. همین طور فیلم دست خودش را زود رو می کند. با این وجود بعد از نمایش آثاری با روابط عجیب و غریب، مثلث ها، مربع ها و مختلف الاضلاع های عشقی و بعضا آثار جنسی همجنسگرایانه، خلا فیلمی ساده، متمرکز روی زندگی یک خانواده و روابط سه خواهر حس می شد که با این فیلم ژاپنی تا حدودی بر طرف شد. جالب است بدانید این فیلم نامزد نخل طلا، از روی مانگایی با نام «خاطرات اومیماچی» ساخته شده است.

پسر سائول: تا اینجا بهترین فیلم جشنواره نام گرفته. اکرانش با تحسین های زیادی همراه بود و به نظر می رسد روز آخر هم دست خالی کن را ترک نکند. فیلمی از سینمای مجارستان که بعد از سال ها به همه یادآوری کرد، در بوداپست هنوز کارگردان پیدا می شود. البته شاید خیلی از این تحویل گرفتن ها به خاطر مضمون سیاسی آن و پرداختن به «هولوکاست» از دید یک سوزاننده اجساد در آشوویتس باشد با این حال پیتر بردشاو معتقد است با هر استانداردی «پسر سائول» یک فیلم فوق العاده است و به عنوان کار اول کارگردانش تحسین برانگیز است. او که حتی به فیلم ۵ ستاره تمام داده می گوید در فیلم، صحنه هایی وجود دارد که کمتر شبیه شان را سینما دیده ایم. مخاطبان وبسایت IMDb هم به این اثر نمره قابل قبول ۸ را داده اند. تمام فیلم با لنز ۴۰ میلی متری فیلمبرداری شده و لوکیشن اصلیش هم شهر بوداپست مجارستان است. لازلو نمس کارگردان این فیلم ۳۸ سال سن دارد و این نخستین فیلم بلند وی است.

لابستر: کمدی سیاه جدید یورگوس لانتیموس با کلی بازیگر صاحب نام به کن آمده. با چهره هایی مثل کالین فارل، ریچل وایز، لیا سیدو، بن ویشاو و جان سی. رایلی. جالب است که این هم نخستین فیلم انگلیسی زبان کارنامه کارگردان یونانیش است. داستان این فیلم روایتگر آینده ای نزدیک است. جایی که مردم باید طی حداکثر ۴۵ روز یک همراه برای خودشان بیابند و الا تبدیل به حیوان شده و در جنگل رها می شوند. پیتر بردشاو با اختصاص فقط سه ستاره به این اثر، آن را پایین تر از «پسر سائول» و بالاتر از «مرد غیر منطقی» وودی آلن و «دریای درختان» گاس ون سنت قرار داده است.