به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ همزمان با برگزاری بیست و هشتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران نمایشگاه دیگری با عنوان «پیوست فرهنگی» مختص عرضه اسباب بازی، لوازم التحریر و تجهیزات کتابخانه‌ای در ضلع جنوبی مصلی امام خمینی(ره) برگزار شد و علاقه مندان می‌‌توانستند از این نمایشگاه بازدید و طبیعتاً خرید کنند.
نمایشگاه «پیوست فرهنگی»، آنچنان که باید و شاید در جذب مخاطب موفق نبود و جمعیت بازدیدکننده از آن را نمی‌توان با نمایشگاه کتاب (البته بخش ناشران آموزشی و عمومی) مقایسه کرد. در بخش لوازم‌التحریر آن نشان کمتری از نوشت افزار بود و بازدیدکنندگان بیشتر با انواع کتابخانه‌های چوبی و ام دی اف و میزهای تحریر آشنا می‌شدند و در نمایشگاه اسباب‌بازی هم بیش از اسباب‌بازی‌های ایرانی، عروسک‌ها و ماشین‌های چینی خودنمایی می‌کردند!
در نمایشگاه نسبتا خلوت اسباب بازی، تنها سه یا چهار غرفه بودند که به ارئه محصولی متفاوت پرداخته و باقی غرفه‌ها، خود را به دردسر نینداخته و به ارائه اسباب‌بازی‌های چینی بسنده کرده بودند.
بودجه کتاب خانواده در جیب چشم‌بادامی‌ها!
چهارمین نمایشگاه اسباب‌بازی همزمان با نمایشگاه کتاب تهران و در ضلع جنوبی مصلا برگزار شد. بیشتر کسانی که با خودروی شخصی به نمایسشگاه کتاب می‌آمدند، خواه‌ناخواه از کنار نمایشگاه «پیوست فرهنگی» می‌گذشتند و پدر و مادرهایی که با بچه‌هاشان به مصلای امام خمینی(ره) آمده بودند، پیش از رفتن به شبستان و سالن ناشران کودک و نوجوان به نمایشگاه اسباب‌بازی می‌رفتند و گاه، هزینه‌ای را که برای خرید کتاب کودک کنار گذاشته بودند صرف اسباب‌بازی‌هایی می‌کردند که ساخته چشم بادامی‌ها بود.
البته کسانی که در نمایشگاه پیوست فرهنگی، غرفه داشتند از این وضعیت راضی بودند.
حمید اسدی، مدیر غرفه اوریمان، از جمله این افراد بود. او همزمانی نمایشگاه اسباب بازی با نمایشگاه کتاب را اتفاقی خوشایند دانست و افزود: به هر حال بخشی از جمعیت مراجعه کننده به نمایشگاه کتاب از نمایشگاه اسباب بازی هم دیدن می‌کنند. از سوی دیگر با توجه به نزدیکی این نمایشگاه به درب جنوبی مصلی و پارکینگ، رفت و آمد بخشی از مراجعه کنندگان که با خودروی شخصی به نمایشگاه کتاب می‌آیند آسان تر شده است، اما ای کاش اطلاع رسانی بهتری برای نمایشگاه اسباب بازی وجود داشت.
علی بهنام‌فر، مدیر فروش شرکت بالسا، نیز از جمله کسانی است که در چهارمین نمایشگاه اسباب‌بازی شرکت کرده بود؛ به گفته او این همزمان شدن خوبی‌ها و بدی های خاص خود را دارد. یکی از خوبی های آن این است که بخشی از جمعیتی که از نمایشگاه کتاب تهران بازدید می‌کنند به نمایشگاه اسباب بازی هم سر می‌زنند اما یکی از بدی‌های این همزمانی این است که اولویت شرکت کنندگان با نمایشگاه کتاب است. وقتی به این سمت می‌آیند که انرژی، وقت و پول چندانی ندارند حتی حوصله اینکه به غرفه های مختلف سر بزنند و اطلاعاتی در مورد بازی‌های مختلف را کسب بکنند را ندارند.
آیا «پیوست فرهنگی» فقط برای کتاب خوب است؟!
اما نظر ناشران کتاب کودک و نوجوان، مخالف با شرکت‌کنندگان در نمایشگاه «پیوست فرهنگی» بود. زهرا برقانی، مدیر نشر «چرخ فلک» این همزمانی را به زیان ناشران کودک و نوجوان دانست و افزود: پدر و مادرها، قدرت اقتصادی‌شان محدود است و بودجه مشخصی را می‌توانند به خرید کتاب برای بچه‌هاشان اختصاص دهند. بگذریم از اینکه هنوز بسیاری از پدر و مادرها، اگر بخواهند برای فرزند یا فرزندانشان کتاب بخرند، ترجیح می‌دهند این کتاب جنبه آموزشی داشته باشد و مستقیم به سالن ناشران آموزشی می‌روند.
مدیر نشر چرخ فلک در ادامه بیان کرد: در میان پدر و مادرهایی که ترجیح می‌دهند برای بچه‌های خود کتاب آموزشی بخرند هستند کسانی که بودجه‌ای را به کتاب‌های داستانی اختصاص می‌دهند. حالا آمده‌اند نمایشگاه اسباب‌بازی را با کتاب همزمان کرده‌اند. پدر و مادرها از ماشین که پیاده می‌شوند از کنار نمایشگاه اسباب‌بازی و به اصطلاح بازی‌های فکری می‌گذرند و آن بودجه را برای خرید چیزی به جز کتاب، صرف می‌کنند.
عبدالعظیم فریدون، رئیس کارگرده کودک و نوجوان نمایشگاه کتاب نیز همزمان شدن نمایشگاه اسباب‌بازی و کتاب را، اقدامی ناخوشایند دانست و افزود: سال گذشته نیز این دو نمایشگاه، همزمان با هم برگزار شد و ما نامه نوشتیم و اعتراض کردیم. امسال هم وقتی شنیدیم این دو در یک زمان برگزار می‌شو از برگزارکنندگان نمایشگاه، خواستیم چنین نکنند اما متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد.
مدیر انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان، گفته‌های خود را با این پرسش ادامه داد: عنوان «پیوست فرهنگی» فقط برای کتاب خوب است. چرا در نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال، به فکر این نمی‌افتند که کتاب هم جزو پیوست فرهنگی است اما همزمان با نمایشگاه کتاب به‌خاطر می‌آورند که اسباب‌بازی و نوشت افزار هم باید در کنار کتاب قرار بگیرد!؟
متولیان فرهنگی شعار می‌دهند
به گفته فریدون، وجه غالب کسانی که به نمایشگاه کتاب می‌آیند و از سالن کودک و نوجوان دیدن می‌کنند، پدر و مادرهایی هستند که بودجه مشخصی را برای مطالعه فرزندانشان کنار گذاشته‌اند. از سوی دیگر بالای ۷۰، ۸۰ درصد کسانی که با ماشین شخصی خود به نمایشگاه اسباب‌بازی می‌آیند از مسیری می‌گذرند که ورودی آن نمایشگاه اسباب‌بازی برگزار شده و همان بودجه را به اسباب‌بازی اختصاص می‌دهند.
مدیر انتشارات محراب قلم معتقد است: بچه‌ها برخلاف بزرگ‌ها نمی‌توانند بین دو چیز، رابطه منطقی برقرار کنند و بگویند، امسال اسباب‌بازی نمی‌خرم و همه مبلغی را که پدر و مادر به خرید سالانه کتاب اختصاص داده، برای خرید اسباب‌بازی، که نخستین چیزی است که از ان خوشش می‌آید، هزینه می‌کند.
فریدون، واکنش برگزارکنندگان نمایشگاه را، در تناقض با شعارشان مبنی بر گسترش کتابخوانی دانست و افزود: سرانه مطالعه پایین و تعداد کتاب‌فروشی‌ها کم و شمار رسانه‌های رقیب و پرقدرت چون بازی‌های رایانه‌ای بسیار است؛ چرا در چنین شرایطی، مسئولان فرهنگی، فرصت کتاب را به کالاهای دیگر اختصاص می‌دهند؟