به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ سال گذشته با پایان دوران فعالیت هیات مدیره پیشین خانه سینما و برگزاری انتخابات ترکیب سیزدهمین هیات مدیره خانه سینما و همچنین رییس جدید هیات مدیره این نهاد صنفی مشخص و پس از آن گمانه‌زنی برای انتخاب مدیرعامل خانه سینما آغاز شد که در این میان دو نام ابوالحسن داودی و علیرضا رضاداد بیش از سایرین به گوش می خورد اما در نهایت محمدرضا موئینی، ابراهیم مختاری، بهمن اردلان، آتیلا پسیانی، کامران ملکی، شادمهر راستین و سید مهدی خادم اعضای هیات مدیره خانه سینما، رضا میرکریمی را به عنوان مدیرعامل انتخاب کردند.
در چند روز گذشته و پس از انتصاب میرکریمی به مدیرعاملی خانه سینما وی گفتگوهایی با برخی رسانه‌ها داشت که درباره مسایل کلی درباره امور صنفی سخن گفت ولی قطعا درباره اداره خانه سینما، تعامل با نهادهای مختلف، مواجهه با منتقدان درون و بیرون سینما، نسبت خانه سینما با مسایل سیاسی و ...می‌توان حرف‌های جدی‌تری با میرکریمی داشت.
سوالاتی در همین زمینه از مدیرعامل جدید خانه سینما داشتیم که وی نیز پاسخگوی آنها بود.
* خانه سینما در دوره‌های مختلف مدیریتی و به ویژه در دولت دهم با منتقدانی رو به رو شد که حتی تا پای تعطیلی این نهاد صنفی و پلمب در آن پیش رفتند. گرچه این روزها تب و تاب آن دست انتقادها و مخالفت‌ها خوابیده است ولی به هر حال ممکن است در هر بزنگاه دیگری این اتفاقات پیش روی خانه سینما قرار گیرد. شما به عنوان مدیرعامل جدید چه برخوردی با انتقادهایی از این دست خواهید داشت؟
- اگر مخالفت و یا هرگونه انتقادی وجه منطقی داشته باشد باید سعی کرد زمینه مورد اختلاف را به شکل منطقی برطرف کرد و اگر نارضایتی و انتقاد یک لج بازی تاریخی و بهانه جویی شخصی و مستدام باشد بازهم راه حل هایی وجود دارد تا زمینه های آن را از بین برد.
می توان با پیش گرفتن روش های دوستانه زمینه های سوءتفاهم های تاریخی را از بین برد.
سینمای ایران با وجود شرایط نسبتا آرامی که امروز بر آن حاکم است دارای مشکلات جدی است و اهالی سینما با مسایلی چون بیکاری، نبود امنیت شغلی، بالا رفتن سن جمعیت موثر خانه سینما و ضرورت تامین مراقبت و محافظت از آنها و غیره روبه‌رو هستند و فکر می کنم زمانی که مجموع این مسایل و مشکلات روی میز قرار می گیرد کمتر کسی است که نخواهد سهمی در حل آنها داشته باشد.
* ولی به نظر می رسد هنوز هستند افرادی که علاقمند به ادامه کشمکش‌ها در قالب همان لج‌بازی تاریخی هستند و من فکر می‌کنم منافع شخصی و سهم‌خواهی از قدرت نیز در این برخوردها بی تاثیر نیست.
- فعالیت های به زمین مانده خانه سینما آنقدر زیاد است که دیگر وقت برای شنیدن بهانه جویی‌ها نیست و فکر می کنم اگر همین موضوعاتی را که مطرح کردم محور قرار دهیم خیلی کارها می توان انجام داد.
من به دنبال باز کردن پرونده های قدیمی نیستم و اصولا حوصله جدال هایی را که تنها انرژی می گیرد و نتیجه مثبتی ندارد، ندارم.
همانطور که قبلا هم گفته‌ام از ابتدا تمایلی به پذیرش مدیرعاملی خانه سینما نداشتم اما در شرایطی قرار گرفتم که احساس کردم نپذیرفتن این مسئولیت به روند فعالیت صنفی خانه سینما لطمه خواهد زد در نتیجه با حسن نیت آماده همکاری با طیف های مختلف سینمایی هستم و به این موضوع نیز خوش‌بینم که بهانه ای برای اختلاف وجود ندارد و فکر می کنم مشکلات خانه سینما آنقدر جدی و فراگیر است که دامن زدن به هر اختلافی بی ثمر به نظر برسد.
* یکی از چالش‌های خانه سینما در دوره های مختلف مدیریت این بود که خانه سینما بیش از آنکه یک نهاد صنفی باشد درگیر مسایل سیاسی شده بود. تا چه اندازه به برطرف کردن این شائبه اهتمام می‌ورزید و خود سینماگران تا چه اندازه می‌توانند به تغییر این نگاه کمک کنند؟
- سرمنشا ایجاد شائبه فعالیت سیاسی در خانه سینما که در گذشته مطرح شد، خارج از این نهاد صنفی بود و مجموع رفتارهای خانه سینما نسبت به این مسایل واکنشی بود. من معتقد نیستم کسانی که در خانه سینما جمع شده بودند دنبال منافع سیاسی بودند.
همانگونه که گفتم خانه سینما تکالیف به زمین مانده بسیاری در زمینه مسایل صنفی و دفاع از حقوق اعضا دارد و هیات مدیره و مدیرعامل این نهاد صنفی نماینده بیش از ۵ هزار عضو با گرایش‌ها و سطوح مختلف معیشتی هستند و حق ندارند خواست اقلیتی را به اکثریتی که در این نهاد صنفی حیات دارند و نفس می کشند ترجیح دهند.
* با این اوصاف انجام امور صنفی در راس امور خانه سینما قرار می گیرد؟
- همیشه انجام امور صنفی خانه سینما در راس بوده است. حال ممکن است برای برخی این ذهنیت به وجود آید که خانه سینما از این پس در لاک خود فرو خواهد رفت و فقط به انجام امور صنفی می پردازد که در پاسخ به این ذهنیت باید بگویم که به هیچ عنوان چنین نیست. آمار نشان داده و به روشنی این اطلاعات در دسترس است که سینماگران و اهالی هنر از جمله گروه های مرجع هستند که بر افکار عمومی جامعه تاثیر بسزایی دارند و در رتبه بالای جدول در میزان تاثیرگذاری بر افکار عمومی جامعه قرار دارند بنابراین نقشی بیش از فرهنگ و هنر به عهده آنها است و نمی توانند فعالیت های خود را به امور صنفی و حل مسایل حوزه فعالیت خود محدود کنند. از همین رو خانه سینما مسئولیت های اجتماعی خود را فراموش نخواهد کرد.
* این مسئولیت‌های اجتماعی در میان اهالی سینما چگونه تعریف و تبیین می‌شود؟
- وقتی می گویم خانه سینما، منظور اهالی سینما به عنوان جمعیتی است که از دل اجتماع بیرون آمده و به دلیل حرفه و تخصصی که دارد توانایی درک مسایل اجتماعی را حتی زودتر از سیاستمداران دارد از همین رو موضوعات بسیار مهمی چون مواد مخدر، امور جوانان، محیط زیست و خیلی از نکات دیگر در حوزه اجتماع وجود دارد که به علت غفلت سالیان و سیاست زدگی مدیران سینما به آن اهمیت داده نشده و اکنون با آمار خطرناک و عجیب در این زمینه مواجه هستیم.
منظور از مسئولیت اجتماعی پرداختن به همین امور است و سینماگران می توانند پرچمدار مبارزه و دفاع از موضوعاتی از این دست در مجامع مختلف باشند.
* تفاهمنامه هایی که در دو سال گذشته با وزیر کار و وزیر کشور بسته شده در همین راستا است؟
- قطعا. یکی از فعالیت های مهم که باید انجام داد این است که همکاری های بین سازمانی را افزایش دهیم و از ظرفیت‌های فراوانی که وجود دارد به بهترین شکل استفاده شود.
البته ناگفته نماند که به دلیل بی اطلاعی بخش های مختلف از وجود ظرفیت های یکدیگر نیرو و انرژی مفید تلف شده است بنابراین باید مجموع آنها را شناسایی کرد و مورد استفاده قرار داد و انجام این امور محقق نمی شود مگر اینکه طیف های مختلف که در انجام مسایل نقش دارند پای کار بایستند.
خوشبختانه تفاوتی که خانه سینما با سیستم های مشابه دارد این است که صرفا هیات مدیره، مدیرعامل و کادر مرکزی این نهاد صنفی در راس قدرت نیستند و تمام قدرت، نیرو و سرمایه خانه سینما در اعضای تشکیل دهنده همه صنوف آن است. بدون تک تک اعضای خانه سینما اساسا نیرویی وجود ندارد ضمن اینکه خانه سینما توان و استقلال مالی ویژه ای ندارد بنابراین آنچه هویت مناسب اجتماعی و قدرت چانه زنی بالا را به این نهاد صنفی می دهد جمعیت فرهیخته و فرهنگی سینماگران است که اعضای خانه سینما را تشکیل می دهند.
* تعامل سازمان سینمایی و خانه سینمایی از دیگر بحث‌های مهم است. به زعم بسیاری از اهالی سینما و منتقدان، اختلافات بین رییس سابق سازمان سینمایی و مسئولان خانه سینما باعث شد دردسرهای چند سال گذشته برای خانه سینما پیش آید. امروز که به نظر می رسد رابطه سازمان سینمایی و خانه سینما خوب است آیا ممکن است نقش این نهاد صنفی در امورات سینما که در دست دولت است بیشتر شود؟ مثلا در جشنواره فیلم فجر خانه سینما فقط در جمع آوری آرای مردمی نقش دارد در حالیکه می تواند نقش تاثیرگذارتری داشته باشد.
- مشارکت اهالی سینما در برگزاری جشنواره فیلم فجر بر کسی پوشیده نیست و اساسا بدون مشارکت اهالی سینما جشنواره برگزار نمی شود. اما این موضوع که سیاست گذاری و ساختار مدیریتی جشنواره فیلم فجر تا چه اندازه بر جامعه اصناف سینمای ایران تمرکز دارد، بحث برانگیز است.
به نظر من یکی از نقاط ضعف جشنواره فیلم فجر اجتناب و پرهیز از به بازی گرفتن نخبگان سینمایی در سیاست گذاری و برنامه ریزی‌هایش است و یکی از مسایلی که می توان پیگیری کرد توجه به همین نکته است.
بسیاری از وظایفی که بی دلیل جزو وظایف حاکمیتی شده؛ قابل واگذاری به خانه سینما است و مطمئن هستم که به بهره وری بالا و نتایج خوبی خواهد رسید.
تجربه نشان داده انجام فعالیت های اجرایی، فیلمساز را از حرفه اصلی‌اش دور می کند. آینده ای برای فیلمسازی خود در دوران مدیریت بر خانه سینما در نظر گرفته اید؟
- از هیات مدیره قول گرفته‌ام که حتما فیلم بسازم و آنها نیز پذیرفته اند و همچنان منتظر پاسخ سرمایه گذار هستم که ببینم حاضر به سرمایه گذاری روی کار جدیدم هستند یا خیر؟ در صورت یافتن سرمایه گذار بدون از دست دادن وقت پیش تولید و تولید فیلم «دختر» را شروع می کنم.
*سخن پایانی؟
- در پایان صحبت های خود از محدمهدی عسگرپور دوست عزیزم که در سال های سخت خانه سینما را اداره کرد و به تبع فرهاد توحیدی رییس هیات مدیره خانه سینما و هیات مدیره محترم که تلاش کردند حافظ پیکره خانه سینما باشند، تشکر می کنم و من هم نقاط قوت و برنامه های خوبی که در خانه سینما طراحی کردند مورد استفاده قرار می دهم.