به گزارش فرهنگ امروز به نقل از تسنیم؛ وی ادامه داد: طبق قراردادی که ما داشتیم و برنامه ریزی انجام شده قرار است داستان‌های ۵۰ نویسنده عضو انجمن قلم برای ترجمه ارائه شود، ما ابتدا به نویسندگان فراخوان ارائه اثر دادیم و هر نویسنده ۲ داستان خود را ارائه کرد، از میان این داستان‌ها من از هر نویسنده یک داستان را که بهتر بود و ویژگی‌های بیشتری داشت انتخاب کرده‌ام و قرار است به زودی کار ترجمه آن‌ها آغاز شود.
تجار تصریح کرد: ۲۵ نویسنده بزرگسال و ۲۵ کودک و نوجوان در این طرح شرکت کرده‌اند که البته اکنون بهتر است اسامی نویسندگان و داستان‌هایشان را مطرح نکنیم.
وی در پاسخ به این پرسش که انتشار این داستان‌ها به زبان‌های دیگر چه ارمغانی برای ادبیات داستانی معاصر ما خواهد داشت، گفت: من فکر می‌کنم ما باید بدون اینکه به نتیجه‌اش فکر کنیم، احساس تکلیف کنیم و در این راستا گام برداریم، یقیناً نتیجه را به دست خواهیم آورد، این حرکت وقتی مستمر باشد، نتایج موثری را به بار خواهد آورد، البته حرکت‌هایی که در زمینه شناساندن داستان کوتاه، داستان بلند و رمان اتفاق می‌افتد، بسیار کند است. ما باید در کشور وضعیت را به گونه‌ای پیش ببریم که این به یک مطالبه و حرکت جدی تبدیل شود.
تجار افزود: آن سوی ماجرا هم باید در انتخاب مترجم دقت کنیم، مترجمان با توجه به فرهنگ زبان مقصد انتخاب شود، هم‌چنین لازم است قبل از ترجمه با کتاب ارتباط حسی عمیق پیدا کرده و بعد ترجمه را آغاز کند.
این نویسنده در پاسخ به این پرسش که آیا ادبیات ما ظرفیت جهانی شدن دارد و آیا نویسندگان ما از بیان فراملی استفاده می‌کنند یا ترجیح می‌دهند، بومی بنویسند؟ گفت: اتفاقا اگر بومی بنویسند، بهتر است چرا که تجربه نشان داده بسیاری از آثاری که از کشور ما ترجمه و به موفقیت می‌رسد، در فضای بومی نوشته شده‌اند.
وی گفت: وقتی ما کتابی را می‌خوانیم، مهم نیست جغرافیایش کجاست؟ روابط انسانی را مد نظر داریم، گاهی نیز اثر دارای جغرافیای محیطی و ویژگی‌های بومی است که برای ما جذاب‌های خاص خود را دارد، بنابراین هر دو شق ماجرا وجود دارد، مهم این است که مترجمان بتوانند متن را درست انتقال دهند، هم‌چنین باید بدانیم کدام کتاب برای کدام نقطه جغرافیایی مناسب است، در این قسمت مترجم بسیار می‌تواند راهگشا باشد، برای نمونه مترجم می‌تواند تشخیص دهد، فلان کتاب برای مردم اسپانیا مناسب است یا فرانسه.
انتهای پیام/