به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ نشست رسانه ای نمایش «ستوان آینیشمور» صبح امروز شنبه ۲۳ خردادماه با حضور کارگردان و دیگر عوامل این اثر نمایشی در کافه گالری تماشاخانه ایرانشهر برگزار شد. در این نشست حسن معجونی کارگردان نمایش و رضا بهبودی، سعید چنگیزیان، مازیار سیدی، فربد فرهنگ، امیرحسین طاهری، به‌آفرید غفوریان بازیگران نمایش و لیلا پرورش یکی از تهیه کنندگان کار حضور داشتند.
در ابتدای این نشست معجونی درباره انتخاب نمایشنامه ای از مارتین مک‌دونا عنوان کرد: تب اجرای آثار مک دونا منحصر به ایران نیست و در چند سال اخیر در جاهای دیگری از جمله آمریکا نیز آثار این هنرمند ایرلندی به صحنه می رود اما جدیدا در ایران نمایشنامه های او روی بورس آمده و پیش از این نمایش «مرد بالشی» و «ملکه زیبایی لنین» از این نویسنده به صحنه رفته اند. من ترجمه های قبلی آثار مک دونا را خوانده بودم اما ترجمه این نمایشنامه که توسط زهرا جواهری انجام شده به نظرم ترجمه بهتری نسبت به دیگر ترجمه ها است. همچنین تلاش کردم در این اجرا برعکس کارهای قبلی که دراماتورژی می کردم کمترین کار را روی متن انجام دهم تا برای تماشاگر قابل فهم تر شود.
وی ادامه داد: مهمترین نکته ای که در اجرای این نمایش باید مدنظر قرار می دادم در آوردن فضای دوگانه ای است که در این اثر به چشم می خورد. نمایش خشونت و همزمانی کمدی با آن فضای عجیب و غریبی می سازد که پرداختن به این دو ویژگی بسیار سخت است. در اجرای این نمایش برای خود من هم این حجم از خشونت بیش از حد بود و در ابتدا نگران بودم اما هرچه جلوتر رفتیم این نگرانی کمتر شد. می توانم بگویم «ستوان آینیشمور» یکی از خشن ترین متون نمایشی است که تا به حال نوشته شده که البته این خشونت با فضایی کمدی تلطیف می شود.
معجونی متذکر شد: در پوستر و بروشور این نمایش ذکر شده که کار برای مخاطب ۱۶ سال به بالا به نمایش درمی آید که البته معتقدم تعیین رنج سنی برای یک اثر نمایشی اتفاق بدی نیست اما خشونتی که در این نمایش به تصویر کشیده می شود در مقابل بازی های کامپیوتری که این روزها بچه ها با آن سرگرم هستند مثل یک شوخی می ماند.
وی درباره تامین هزینه های اجرای نمایش و استفاده از تهیه کننده از کار عنوان کرد: متاسفانه پای اسپانسر و حامی مالی به درستی به تئاتر ما باز نشده و آنهایی هم که آمدند بسیار کوچک است چون خصلت اجرای تئاتر در یک سالن برای حامیان مالی قابل توجیه نیست و انتظار دارند هزینه ها مانند سینما به آنها بازگردد.
کارگردان نمایش باغ آلبالو عنوان کرد: از اجرای قبلی که با تهیه کننده کار کردم تصمیم گرفتم که در فستیوال مونولیو و این نمایش نیز از همکاری تهیه کننده بهره بگیرم اما مشکلی که ما در اجرای این اثر نمایشی داریم این است که تنها ۳۰ اجرا به ما اختصاص داده اند و اگر از این پس نیز به این ترتیب باشد شاید من دیگر نتوانم در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه بروم چون این قاعده کفاف خرج و مخارج ما را نمی دهد و با این روش از این به بعد شاهد اجراهایی می شویم که دربه در هستند و بعد از اجرا در یک سالن مجبور می شوند به سالن دیگری نقل مکان کنند.
این بازیگر سینما و تئاتر متذکر شد: این اتفاق از این منظر یک فاجعه به حساب می آید چون ما مجبور هستیم برای تامین مخارج قیمت بلیت ها را بالاتر ببریم. یک دهه است که تماشاگرانی برای تئاتر پیدا شدند که رنج سنی پایینی دارند و ما شاید جوان ترین مخاطبان تئاتر جهان را در اختیار داریم اتفاقی که اصلا در اروپا رخ نمی دهد اما نه تنها از این نعمت استفاده نمی کنیم بلکه به شکل هایی هم از این سرمایه سوءاستفاده می کنیم که بعدها آسیبش را خواهیم دید. حداقل کاری که مسئولان ما می توانند انجام دهند این است که به تماشاگر سوبسید بدهند چون راضی نگه داشتن و حمایت از تماشاگر بهترین حمایت است.
بازیگر سریال «شمعدونی» ادامه داد: متاسفانه با توجه به اینکه قیمت بلیت های نمایش ها یکسان است دیگر فرقی بین اجرای با کیفیت و بی کیفیت وجود ندارد. من اصلا منظورم نمایش خاصی نیست بلکه می خواهم آماری در این زمینه صحبت کنم. اگر قیمت بلیت همه نمایش ها یکسان باشد مخاطب از برخی از کارها زده می شود و این یک فاجعه است. معتقدم باید تماشاگر جوانی را که در اختیار داریم با چنگ و دندان حفظ کنیم.
معجونی یادآور شد: من به هیچ عنوان از اینکه رفقایم دارند کار می کنند ناراحت نیستم اما به نظرم باید کمی به سالن ها احترام بگذاریم و اجازه ندهیم هر نمایشی در هر سالنی به صحنه برود به جای اینکه یک نفر نمایش موفق اش را دوباره اجرا کند بیاییم و او را ترغیب کنیم تا کاری اورجینال به صحنه ببرد چون با این روش ظرفیت هنرمندان ما محدود می شود. خود من زمانی از اجرای رپرتووار دفاع کردم اما امروز این دفاع را پس می گیرم چون به نظر می رسد این مفهوم به شکل نادرستی جا افتاده است. رپرتووار به این معنی نیست که ما یک کار نمایشی را از سالنی به سالن دیگر بچرخانیم.
در ادامه سعید چنگیزیان با اشاره به اینکه در حال حاضر رپرتووار تنها به انگیزه ای برای بازگشت هزینه های مالی گروه تبدیل شده درباره حضورش در این نمایش گفت: «ستوان آینیشمور» در خوانش اولیه متن نمایشنامه بسیار وحشتناکی است اما بعد از اینکه ما واردش شدیم با فضای کار کنار آمدیم اما البته هنوز نمی دانم که کار همانقدر که ابتدا فکر می کردیم وحشتناک است یا خیر.
وی افزود: گروه ما در تلاش است تا فکر و ایده ای که مدنظرش است را عملی کند و تا به ایده مورد نظر دست پیدا نکند کوتاه نمی آید. زیبایی شناسی معجونی به عنوان کارگردان در این اثر نمایشی یک خواسته درست و به دور از خودخواهی است که همه ما تلاش کردیم به آن برسیم.
رضا بهبودی نیز با اشاره به اینکه در این اثر نمایشی در نقش ستوان سابق آینیشمور ایفای نقش می کند گفت: پیدا کردن مرز بین گروتسک و خشونت در این نمایش بسیار سخت است. پرداختن به این امر از سنت نمایشنامه نویسان ایرلندی است که معمولا وحشتناک‌ترین اتفاق ممکن را به شیوه ای ساده بیان می کند. این نوع سبک نگارش از نوشته های جرج برناردشاو تا ساموئل بکت در جریان است.
در ادامه لیلا پرورش یکی از تهیه کنندگان این اثر نمایشی درباره واژه تهیه کننده در تئاتر عنوان کرد: تهیه کنندگی در سینما با تئاتر بسیار متفاوت است در سینما تهیه کننده صاحب اثر است اما در تئاتر این اتفاق نمی افتد. در این اثر نمایشی ما از حضور هیچ حامی مالی استفاده نکردیم و من به همراه بهارک خاوری به عنوان تهیه کننده هزینه های کار را تامین می کنیم. در حال حاضر بهترین و گران ترین بازیگران تئاتر در این نمایش حضور دارند اما متاسفانه ۳۰ روز اجرا برای تیمی به این قوت مدت زمان اندکی است. معتقدم برای گروه های درجه ۱ هنری حداقل باید ۲ ماه اجرا در نظر گرفته شود تا هزینه هایشان بازگردد.
در پایان نیز بقیه بازیگران نمایش توضیحات کوتاهی درباره نقش شان در این اثر نمایشی ارائه دادند.
مراسم افتتاح نمایش «ستوان آینیشمور» دوشنبه ۲ تیرماه ساعت ۲۱ در تماشاخانه ایرانشهر برگزار می شود. این اثر نمایشی در تماشاخانه استاد ناظرزاده کرمانی به صحنه خواهد رفت.