به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ محمد صادق افراسیابی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر در حوزه فضای مجازی در مقاله‌ای با عنوان «توان بالقوه شبكه‌ها و رسانه‌های اجتماعی در تقویت مدیریت دانش» به بررسی رابطه میان شبکه‌های اجتماعی و مدیریت دانش پرداخته است. در این یادداشت که وی آن را برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده، آمده است:
حضور در شبكه‌های اجتماعی اینترنتی سبب افزایش قدرت نمادین افراد می‌شود. به اعتقاد نگارنده، همین قدرت نمادین باعث افزایش میل به عضویت و فعالیت در شبكه‌های اجتماعی شده و افراد را به سمت تولید محتوای علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ترغیب می‌كند.
حضور در شبكه‌های اجتماعی و فعالیت در این شبكه‌ها در جهان امروز به گونه‌ای است كه هر چقدر اعضا حضور بیشتری در این شبكه‌های اجتماعی داشته باشند و محتوای بیشتر، مناسب‌تر و جذاب‌تری را تولید كنند، با توجه بیشتر سایر اعضا مواجه می‌شوند و سرمایه اجتماعی بیشتری را كسب می‌كنند.
شخصاً طی حضور خود از سال ۸۱ تا كنون در انواع شبكه‌های اجتماعی، از نوع اولیه آن كه شاید بتوان مصداق‌های آن را در گروه‌های یاهو و چت‌روم‌ها مشاهده كرد تا ظهور شبكه اوركات، با این پدیده مواجه بودم كه هر كس بتواند متناسب با نیاز سایر اعضای شبكه‌های اجتماعی محتوای بیشتر، مناسب‌تر و جذاب‌تری تولید كند، با استقبال سایر اعضا مواجه می‌شود و مشروعیت بیشتری از نظر اجتماعی پیدا می‌كند، تا جایی كه می‌تواند در ایجاد جریان‌های فرهنگی و اجتماعی مؤثر باشد.
تغییر روابط موجود در شبكه‌های اجتماعی از روابط عمودی به روابط افقی ضرورت حضور استادان، دانشجویان و نخبگان علمی را در شبكه‌های اجتماعی بیش از گذشته مطرح ساخته و لازم است دانشگاه‌های کشور از این ظرفیت برای مدیریت دانش استفاده کنند.
شبکه‌های اجتماعی از طریق فراهم آوردن امكان تعامل و مباحثه در موضوعات مختلف، رشد و توسعه مدیریت اطلاعات، فراهم‌آوردن امكان اتصال مراكز علمی به یكدیگر، تولید دانش جدید بر اساس ارتباطات متقابل و معنادار از طریق زبان و آگاهی، گردش آزادانه نوآوری‌ها، افزایش خلاقیت دانشجویان، تسریع جریان گردش و مبادله اطلاعات، تقویت و تحكیم تفكر علمی، خلاق و انتقادی، انباشت تمام ایده‌های اعضا و كشف ایده‌های جدید علمی، تقویت شایستگی اجتماعی از طریق نظریه قدرت نمادین بوردیو و فراهم‌كردن ابزارهایی برای ایجاد یك جامعه جدید، به صورت مستقیم و غیر مستقیم در فرایند مدیریت دانش مؤثر هستند.