به گزارش فرهنگ امروز به نقل از فارس؛ مراسم رونمایی از آلبوم موسیقی «عارف شیدا» آخرین اثر صدیق تعریف با حضور جمعی از هنرمندان در نشر ثالث برگزار شد.

صدیق تعریف در این نشست گفت: آبشخور ذهنی من همان تفکر گروه شیداست که محمدرضا لطفی در سال ۱۳۵۴ آن جریان را به راه انداخت. تفکری که به گذشته پایبند و وفادار است.

این خواننده درخصوص نحوه شکل‌گیری این آلبوم نیز گفت: من در ابتدا تمایلی برای حضور در این آلبوم نداشتم، اما وقتی آقای بیگلر، آهنگساز این آلبوم چند قطعه از آثار اجرانشده عارف را برای من آورد من مجذوب آنها شدم.

وی افزود: اغلب کارها «چپ کوک» ضبط شده است و همان طور که می‌دانید برای خواندن «چپ کوک» پهلوان لازم است. من پهلوان نیستم، اما به هر ترتیب تصمیم گرفتم در دهه ششم زندگی‌ام این کار را انجام دهم و با همه توانم در این آلبوم بخوانم.

تعریف در پایان سخنانش گفت: آلبوم «عارف شیدا» با وسواس تمام ضبط شده و به سامان رسیده است و من به شخصه از آن رضایت دارم. عارف از جمله آهنگسازانی است که دریافت شخصی‌اش از عشق را به عشق ملی پیوند می‌زند.

جواد مجابی نیز در این نشست گفت: در موسیقی ایران اهمیت دارد که بدانیم چطور می‌خوانیم و از که و چه می خوانیم. در موسیقی ایران تأکید روی شعر غنای آوازی ما کمک کرده است. آنچه در این آلبوم توجه من را جلب کرد، انتخاب کارهایی از دوره نخست زندگی عارف بود. خیلی از خوانندگان آثار عارف را خوانده‌اند و همه اینها تجربه متنوعی از آثار عارف داشته‌اند و هر کدام سعی کرده‌اند گوشه‌ای از جامعیت آثار عارف را آشکار کنند. در این آلبوم به گونه‌ای کارهای عارف قزوینی تکامل یافته است.

وی افزود: اگر خواننده نداند که عارف در کجای تاریخ و موسیقی ما قرار دارد، تقریباً اثری را که ارائه می‌دهد ناقص خواهد بود. خواننده باید با بینش با یک اثر هنری روبه‌رو شود، به‌ویژه وقتی که می‌خواهد آثار گذشتگان را بازآفرینی کند.

مجابی ادامه داد: عارف قزوینی دو دوره مهم کاری به‌عنوان یک آرمان‌گرای سیاسی و یک هنرمند دارد و او نمونه کامل یک شاعر،‌ آوازه‌خوان و نوازنده است. عارف کسی است که تار خوب می‌زده، آواز هم می‌خوانده و در دوران مشروطه به مسائل پیرامونی‌اش واکنش نشان می‌دهد. او اولین کسی است که در ایران کنسرت برگزار می‌کند. عارف قزوینی مثل یک روزنامه‌نگار و موّرخ توانسته بوده با رسانه‌ای قوی که کنسرت‌هایش باشند در زمانه خودش تأثیرگذار باشد. در آن دوره تاریخی مرسوم نبوده که هنرمندان در مسائل اجتماعی عصرشان شرکت کنند، اما عارف در آن دوره حضوری پررنگ داشته است.

مجابی تصریح کرد: عارف در یک دوره انقلابی و آرمان‌گرا است و امید دارد جامعه را تکان بدهد. این دوره طول می‌کشد، ولی آنقدر تحولات سیاسی گوناگون اتفاق می‌افتد که دوران شکست روحی عارف آغاز می‌شود. او در دوره دوم زندگی‌اش بین آدم‌هایی می‌زیسته که نمی‌توانستند شرایط را عوض کنند و عارف نیز متأسفانه از وضعیت اجتماع ناامید شده و کناره‌گیری می‌کند.

وی با اشاره به زندگی سخت و غم‌انگیز عارف قزوینی گفت: عارف قزوینی حتی خانه هم نداشته و در تمام دوران زندگی‌اش در خانه دوستانش زندگی می‌کرده است. بسیاری از اشعاری که عارف سروده از نظر غم و اندوه شاید غلوآمیز به نظر بیاید، اما واقعاً این طور بوده و او زندگی سخت و اندوهگینی داشته است.

مجابی در پایان سخنانش کار صدیق تعریف را در این آلبوم ارزشمند دانست و گفت: ایشان عشوه‌ها و کرشمه‌های موسیقی کُردی را وارد موسیقی ایرانی کرده است و به نظر من تعریفی که آقای تعریف از عارف ارائه داده محتاج هیچ تعارفی نیست.