به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ گونتر شولر آهنگساز برنده پولیتزری که از پیشگامان جنبش «جریان سوم» و ترکیب موسیقی جاز و کلاسیک بود، در ۸۹ سالگی درگذشت.
پسر این موسیقی‌دان گفت که او وضعیت جسمی مناسبی نداشت و در بیمارستانی در بوستون زندگی را وداع کرد. «اد شولر» درباره پدرش گفت: او موسیقی‌دانی بزرگ بود. او زندگی عالی‌ای داشت و رویاهایش را زندگی کرد.
شولر در طول عمرش ۲۰۰ قطعه موسیقی برای اجرای سولو، ارکستر، اپرا و جاز تنظیم کرد. «یادها و اندیشه‌ها» اثری برای ارکستر بود که او به همسرش تقدیم کرد و جایزه پولیتزر موسیقی سال ۱۹۹۴ را برایش به ارمغان آورد.
شولر سال ۱۹۲۵ در نیویورک به دنیا آمد. خانواده او در حوزه موسیقی کلاسیک فعالیت می‌کردند؛ پدربزرگش رهبر ارکستری آلمانی و پدرش نوازنده ویلن ارکستر فیلارمونیک نیویورک بود. او به نوازندگی ساز هورن فرانسوی روی آورد و سپس به سمت ارکستر سمفونی سینسیناتی، تئاتر باله آمریکا و ارکستر اپرای متروپولیتن سوق پیدا کرد.
شولر یک روز که در حال انجام تکالیف مدرسه‌اش بود، کاری از «دوک الینگتون» را شنید و دنیای جدیدی در موسیقی را کشف کرد. عشق جدید شولر او را به سمت کلوب‌های جاز نیویورک کشاند. او در اواخر دهه ۱۹۴۰ به فعالیت در این حوزه روی آورد.
اواسط دهه ۵۰ بود که شولر با «جان لوییس» پیانیست جازی که موسیقی کلاسیک را به خوبی آموخته بود، آشنا شد و با همکاری او که مدیر موسیقی کوارتت جاز مدرن بود، سبک جدیدی را از تلفیق جاز و کلاسیک پدید آورد. شولر معتقد بود موسیقی‌دانان هر دو ژانر می‌توانند از همدیگر یاد بگیرند.
او در سال ۱۹۵۷ طی سخنرانی در دانشگاه «برندیس» برای اولین‌بار اصطلاح «جریان سوم» را به کار برد و تا یک سال پس از آن، دو آلبوم «موسیقی برای برنج» و «کنسرت جاز مدرن» را با همراهی لوییس روانه بازار کرد.
او در این راه، انتقادات بسیاری را به جان خرید، چون حرفه‌ای‌های دنیای موسیقی تصور می‌کردند تلفیق کلاسیک و جاز، موسیقی اصیل کلاسیک را آلوده می‌کند.
به گزارش گاردین، شولر در دهه ۱۹۶۰ بیشتر از اجرا، روی ساخت آهنگ، تدریس و نگارش آثارش تمرکز کرد. وی در سال ۱۹۷۳ موفق شد جایزه «گرمی» اجرای موسیقی چمبر را از آن خود کند. وی دو «گرمی» دیگر را هم برای نگارش نت‌هایش دریافت کرد.
شولر در سال ۱۹۹۰ با همکاری «دیوید بیکر»، ارکستر شاهکارهای جاز را در واشنگتن تاسیس کرد تا به اجرا و نگهداری آثار برجسته موسیقی جاز آمریکایی بپردازد.
سال ۲۰۱۱ بود که او اولین جلد از زندگی‌نامه خودنوشتش را با عنوان «گونتر شولر: یک عمر به دنبال موسیقی و زیبایی» منتشر کرد. او در سال ۲۰۰۸ عنوان استادی جاز را که بالاترین مقام موسیقی جاز آمریکا به حساب می‌آید، به خود اختصاص داد.
«سمفونی» (۱۹۶۵) و «سه اتود از پل کلی» (۱۹۵۹) از کارهای بیادماندنی این آهنگساز هستند. او «قرار ملاقات» را در سال ۱۹۶۶ با الهام از داستان «فرانتس کافکا» تنظیم کرد. شولر اپرای «ماهیگیر و همسرش» که متن آن را «جان آپدایک» نویسنده معروف به نگارش درآورد را هم براساس یک داستان قدیمی ساخت.