به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر، در این نشست، حامد پور رستمی ضمن اشاره به اینکه نهج البلاغه از جمله کتاب هایی است که ظرفیت بررسی بیش از این دارد، از نشان دادن ظرفیت این کتاب سترگ و پیوند بین قرآن و نهج البلاغه به عنوان هدف انتشار این کتاب نام برد و گفت: در این کتاب علاوه بر مباحث وحیانی و هرمونتیکی، نیازهای تفسیر و چیستی قرآن ناطق را مورد برررسی قرار داده ام.
پوررستمی همچنین بیان کرد: در این کتاب به برخی شبهات مبنایی پوپر و عبدالکریم سروش نیز پرداخته شده است. همچنین قدسیت، ناطقیت، ترجمان خواهی و وجوه پذیری قرآن را به عنوان مبنا در نظر گرفته ام.
وی همچنین گفت: در فصل پایانی کتاب، به رابطه قرآن و اهل بیت اشاره کرده و ظرفیت، معرفت و معیت را در ذیل عنوان ترجمان خواهی از منظر حضرت امیر (ع) مورد بررسی قرار داده ام.
دکتر منصور پهلوان نیز در این نشست ضمن اشاره به این موضوع که عنوان این کتاب بسیار کلی است، گفت: مولف در این کتاب فقط ۴ رکن «ترجمان خواهی»، «وجوه پذیری»، «ناطقیت» و «قدسیت» را از نهج البلاغه اخذ کرده، اما با این ارکان نمی توان عنوان «مبانی» را برای این کتاب انتخاب کرد.
پهلوان ادامه داد: مخاطب با دیدن این عنوان انتظار دارد مفاهیم و مطالب بسیاری را در کتاب مطالعه کند.
دکتر حامد شریعتی نیاسری هم که به عنوان منتقد در این نشست حضور داشت، درباره کلمه «مبانی» که در این کتاب ذکر شده، گفت: در عنوان کتاب، کلمه «مبانی» آمده است، اما موضوعات مطرح شده در آن ناظر بر «روش» است.
شریعتی ادامه داد: در صفحه ۳۱۲ از معناشناسی «روایات معیت» سخن به میان آمده در حالی که معناشناسی، بار علمی دارد و زیرمجموعه زبانشناسی است. به نظر من بهتر بود نویسنده از عنوان «مفهوم شناسی» استفاده می کرد.
وی به وجوه مثبت کتاب نیز پرداخت و دراین باره بیان کرد: دسته بندی های متنوع، عناوین مباحث، وجود جداول و نمودارها و استفاده از منابع بسیار از وجوه مثبت این کتاب به شمار می رود.
این منتقد درباره وجوه منفی کتاب هم گفت: نبود اعراب گذاری در بسیاری از روایت ها و غلط های تایپی از جمله نواقص کتاب است. همچنین مولف می توانست بسیاری از کلمات مانند «معیاریت» و «منوریت» را با اصطلاحات روان فارسی بنویسد.