به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ پروانه محسنی آزاد، همسر بیژن نجدی درباره آثار به جامانده از این شاعر و نویسنده فقید، گفت: در حال حاضر تمام نامه‌های بیژن نجدی که از 50 سال قبل تا این اواخر نوشته شده‌اند، ویرایش شده و آماده چاپ هستند. این نامه‌ها تنها به یک بازنگری نیاز دارند و قرار است از سوی انتشارات مرکز به چاپ برسند.
او درباره این نامه‌ها توضیح داد: تقریبا بیشتر این نامه‌ها خصوصی و درباره من هستند، اما همه این نامه‌ها با نگاهی ورای یک آدم معمولی به اهداف فردی نوشته شده‌اند. برخی از این نامه‌ها مربوط به زمانی است که او به جبهه رفته بود و تقریبا با آمدن یک فرد از جبهه به دست من می‌رسیدند. برخی دیگر به 50 سال قبل و زمانی که در خاش زندگی می‌کرد مربوط می‌شود که در یکی از این نامه‌ها داستانی فوق العاده وجود دارد.
او اضافه کرد: برخی از این نامه‌ها نگاهی تحقیقی و درعین حال شاعرانه دارند و حتی می‌توان پیرنگ برخی از داستان‌های او را آنها مشاهده کرد.
محسنی آزاد درباره تعداد نامه‌ها و یادداشت‌های باقی مانده از بیژن نجدی نیز ادامه داد: ایشان هر لحظه در حال نوشتن و شعر گفتن بود. حتی وقتی قدم می‌زد هم حرف‌های شاعرانه می‌زد و شعر می‌گفت، اما خودش به ما می‌گفت این نوشته‌ها را از بین ببریم، ولی من حتی به اندازه یک بند انگشت از نوشته‌های او را از بین نبرده‌ام.
همسر بیژن نجدی همچنین اظهار کرد: تعدادی شعر منتشر نشده از این شاعر نیز باقی مانده است که در فرصتی مناسب اقدام به انتشار آنها می‌کنم.
او همچنین گفت: با توجه به اینکه برخی انتقاد می کنند که چیزی درباره بیژن نجدی نمی‌دانند بنا دارم خاطراتم را از زندگی با ایشان منتشر کنم.
به گزارش ایسنا، بیژن نجدی 24 آبان ماه 1320 در خاش، از توابع سیستان و بلوچستان به دنیا آمد. او دانش‌آموخته ریاضیات بود و با مدرک کارشناسی ارشد این رشته، به تدریس در دبیرستان‌های لاهیجان پرداخت.
مجموعه‌های داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند»، «دوباره از همان خیابان‌ها» و «داستان‌های ناتمام» و همچنین مجموعه‌های شعر «خواهران این تابستان»، «واقعیت رویای من است» و دفتری از گزیده ادبیات معاصر نیستان،از جمله آثار این شاعر و نویسنده فقید هستند. او در سال 74 برای «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند»، جایزه قلم زرین دریافت کرد.
نجدی در چهارمین روز شهریورماه 376 در سن 56 سالگی بر اثر عوارض ناشی از بیماری سرطان درگذشت. پیکر این شاعر و نویسنده در شیخان‌بر لاهیجان به خاک سپرده شد.
مجموعه داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» نجدی به چاپ بیستم رسیده است.