به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ کارگاه عکاسی و خبرنگاری بحران با حضور افشین والینژاد نماینده سابق خبرگزاری اسوشیتدپرس در ایران و عکاس مقیم فوکوشیما که با عکاسی از سونامی ژاپن در دنیا مشهور شد، برگزار شد.
وی به بیان تجربیات خود در مناطق جنگی و مناطق بحرانزده در کشورهای مختلف پرداخت و گفت: سالهای زیادی به انعکاس اخبار و تصاویر مناطق بحران زده گذراندم اما اکنون در نظر دارم تا از زیبایی های ایران عکس بگیرم معتقدم همیشه نباید از کاستیها شکایت کنیم بلکه باید بببینیم چه می توان کرد و چه باید کرد. به همین دلیل سفرم را به شهرهای مختلف ایران و دیدن جاذبه های گردشگری آغاز کرده ام اما این سفر تنها محدود به بناهای تاریخی نیست بلکه در نظر دارم تا مردم را نیز به تصویر بکشم.
می خواهم زیباییهای ایران را به جهان معرفی کنم
والینژاد درباره سفر اخیرش به استان سیستان و بلوچستان صحبت کرد و گفت: این استان به حدی جاذبه دارد که میتوان با ورود گردشگر به آن امنیت منطقه را تحت تاثیر قرار داد. من از ناآگاهی خودم درباره این استان شرمسار شدم چون دیدم در این منطقه خشک، توت و شاتوت آن هم در این فصل کشت میشود و جاده سراوان به خاش را در ساعات پایانی شب و در امنیت کامل طی کردم. اگرچه من دچار بیماریهای مختلفی شدهام اما میخواهم ادامه زندگیام را برای پیدا کردن زیباییها بگذرانم و می خواهم در شناخت ایران به مردم جهان کار کنم.
وی افزود: متاسفانه تعداد بسیار کمی از مردم ایران هستند که بدانند قلعهای در سیستان و بلوچستان وجود دارد که عظیم تر از ارگ بم است. من این منطقه را دیدم و شاهد بودم که اگر یک بسته توریستی برای این منطقه تعریف شود، ژاپنی های بسیاری از آن استقبال میکنند.
والینژاد گفت: در شهر سوخته و موزه زابل متوجه شدم سفالهایی متعلق به ۵ هزار سال پیش وجود دارد که در هیچ کجای جهان نیست. این باعث افتخار ایران است اما کسی قدر آنها را نمی داند. روی زمین شهر سوخته پر از تکه سفالهایی است که بیش از ۵ هزار سال قدمت دارند و در داخل موزه زابل به جرات می توان گفت ۵ موزه دیگر وجود دارد.
وی افزود: ژاپنیها پیر و پولدار هستند آنها می خواهند باقی عمرشان را به مناطق مختلف سفر کنند اما اکنون به دلیل تحریمها این امکان برایشان مهیا نشده امیدوارم با لغو تحریمها درها به روی ایران باز شود. من مطمئن هستم که ژاپنی ها به ایران می آیند چون آنها دوست دارند ایران را ببینند. همچنین با ورود آنها اقتصاد منطقه تا چندین سال متحول می شود. چون آنها سالهای زیادی کار کرده و پول جمع کردند اکنون که پیر شده اند دلشان می خواهد به سفر بروند.
کم کاری ایرانیها باعث شده این کشور مظلوم واقع شود
این عکاس مقیم ژاپن گفت: من زندگیام را صرف فوکوشیما کردم چون زندگی ام را تغییر داد. اما در پنج سال گذشته ۱۲ بار به ایران آمدم و تصاویری که از ایران می گذارم درباره جاذبه های ایران است. همه من را متهم می کنند که چرا نمی خواهم اطلاعات از بدی های ایران بدهم. معتقدم ایران مورد بیمهری قرار گرفته هم از سوی خبرنگاران و هم از سوی کشورهای دیگر. کم کاری شهروندان و خبرنگاران باعث شده تا این کشور مظلوم واقع شود و زیبایی های آن را حتی مردم ایران نبینند.
وی افزود: برای خبرنگار و عکاس بحران چند مسئله بسیار اهمیت دارد مهمتر از همه اینکه از جان و سلامتی خود حفاظت کند. چون اگر در شرایط بحرانی آسیب ببیند به معنای مرگ اوست. از سوی دیگر باید به حدی قدرت بدنی داشته باشد که بتواند در شرایط سخت کار کند. مسئله بعدی وسایل عکاسی اوست. پیشنهاد میکنم اگر در چنین شرایطی قرار گرفتید حتما مراقب وسایل خود باشید چون اگر آنها نباشند شما عملا نمیتوانید به ثبت تصویر بپردازید. ضمن اینکه هر عکاسی باید با خود چندین کارت حافظه داشته باشد تا اگر به هر دلیلی کارت حافظه او را گرفتند و یا دچار مشکل شد، کارت حافظه ذخیره داشته باشد.
این عکاس حوزه بحران بیان کرد: وسیله نقلیه یکی از مهمترین مسائل است. باید بتوانید وسیله نقلیه پیدا کنید تا به هر جایی از مناطق بحرانی رفته و بتوانید با آن وسیله برگردید. موضوع بعدی آب و غذاست. در این مواقع میزان مصرف آب و غذایتان کم باشد. همیشه با خود خوراکی های پر انرژی مانند خرما همراه داشته باشید تا اگر برای چند روز بیغذا ماندید از شدت گرسنگی از پا نیفتید. ضمن اینکه از هر آبی ننوشید. در مناطق بحرانی پیداکردن آب و غذای سالم بسیار سخت است. می توان تکه نانی همراه داشت و از خوردن غذاهای متفاوت پرهیز کرد.
قاطعانه برخورد کنید
والی نژاد درباره تجریباتش از واقعه سونامی ژاپن گفت: ژاپن کشوری است که هر ساعت از شبانه روز همه اقشار مردم می توانند بیرون از خانه آمده و هر وسیلهای که میخواهند تهیه کنند اما زمانی که سونامی آمده بود، همه جا تعطیل بود. ژاپن کشور پیشرفتهای است اما در این زمان مقامات آن نتوانستند خوب عمل کنند چون اتفاق فراتر از انتظارشان بود. با این حال در این شرایط بحرانی فروشگاهها غارت نشد همه وسایل فروشگاهها را خریدند و دیگر هیچ چیزی نمیتوانستید در آنها پیدا کنید. من هم چون سابقه حضور در مواقع بحرانی پاکستان و افغانستان را داشتم وسایل مورد نیازم را تهیه کردم. زمانی که قرار شد برای تهیه خبر و عکس اعزام شوم، اماده بودم. من به همراه سه خبرنگار هلندی به سمت مناطق بحرانی رفتیم.
وی در ادامه صحبت هایش تاکید کرد که یک خبرنگار یا عکاس باید یا قاطعانه با مسایل برخورد کند و یا ابلهانه. او ادامه داد: پلیس بزرگراههای منتهی به مناطق بحرانی را بسته بود. من باید به آن منطقه می رفتم و مجوزی نداشتم. بنابراین وقتی سوال کردند که مجوز دارم یا نه. قاطعانه گفتم دارم. آنها هم به من اجازه ورود به بزرگراه را دادند. گاهی دیگر ابلهانه رفتار کردن باعث می شود مشکلات در مسیر حل شود. باید دید آن زمان چه واکنشی بهترین جواب را می دهد.
در میان رقابت رسانه ها، کار ویژه انجام دهید
این عکاس مقیم ژاپن گفت: اکنون فضای خبرگزاری ها در ایران فرق کرده است. پیش از این در سالهای گذشته تعداد خبرگزاری ها انقدر زیاد نبود. بنابراین در این میان اگر کسی می خواهد کاری انجام دهد باید با دیگری بسیار متفاوت عمل کند. چون اکنون فیس بوک و یا حتی یک وبلاگ می تواند رقیب رسانه های مهم دنیا مانند نیویورک تایمز باشد.
وی افزود: گاهی ناآگاهی خبرنگاران و عکاسان از مناطقی که قرار است در آن کار کنند بسیار ضربه می زند. الان همه ما موبایل هایی داریم که به اینترنت متصل می شوند و می توان اطلاعات لازم را درباره آن مناطق به دست آورد بنابراین دیگر نداشتن اطلاعات توجیه ندارد. آن زمان که ما در ایران کار می کردیم، اینترنت و سرچ به معنای امروز وجود نداشت.
والی نژاد تصریح کرد: در مناطق بحرانی به هر کسی اعتماد نکنید با این حال همیشه با چندین نفر باب آشنایی را باز کنید و شماره و آدرسی از آنها داشته باشید چون ممکن است به کمک آنها احتیاج پیدا کنید. همچنین اگر وارد منطقه ای می شوید که زبان آنها را بلد نیستید. ارتباط چشمی یکی از مهمترین راههای برقرار اعتماد و ارتباط است با این وجود از نشانه های مختلف میتوانید برای بیان منطورتان استفاده کنید.