به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایرنا؛ محققان دانشگاه بیرمنگام انگلیس دو صفحه از یک قرآن بسیار قدیمی را کشف کرده اند که بررسی آن ها با استفاده از ایزوتوپ کربن ۱۴ ، مؤید آن است قدمت شان به احتمال بسیار قوی به حدود ۱۳۷۰ سال پیش برمی گردد که در این صورت این نسخه از قدیمی ترین نسخه های قرآن کریم در جهان به شمار می رود.
این محققان پس از بررسی این صفحات با استفاده از شیوه ایزوتوپ کربن۱۴ به این نتیجه رسیده اند که این دو صفحه به احتمال ۹۵.۴ درصد به دوره های میانی ۵۶۸ تا ۶۴۵ میلادی و احتمالا به دوران حضرت محمد (ص) مربوط می شود.
گزارش ها حاکی است این ها صفحاتی از یک قرآن قدیمی و به خط عربی (خط حجازی) بوده که احتمالا روی پوست بز یا گوسفند نوشته شده است.
براساس این گزارش ها، این صفحات از قرآن به مدت یک قرن در قفسه های کتابخانه دانشگاه بیرمنگام نگهداری می شده است بدون آن که کسی عمر واقعی آن را بداند تا اینکه یک دانشجوی دوره دکترا هنگام تحقیق روی این اوراق تصمیم گرفت آن ها را برای تعیین قدمت به واحد تاریخ گذاری رادیو کربن دانشگاه آکسفورد انگلیس ارسال کند.
به گزارش اسکای نیوز دکتر 'محمد عیسی والی ' سرپرست بخش نسخ فارسی و ترکی در کتابخانه بریتانیا ، از یافت شدن این اوراق به عنوان یک «کشف هیجان انگیز» یاد کرده است.
وی افزود: ما تقریبا این را یقین داریم که تاریخ این دو صفحه که به خط بسیار زیبای حجازی و به طرز شگفت آوری خوانا هستند، به سه خلیفه اول ( خلفای راشدین) بازمی گردد.
این محقق عنوان کرد: جامعه مسلمان در اوایل صدر اسلام برای چند دهه این قدر ذخایر پوست حیوان برای نوشتن یک مصحف کامل یا کپی از آن نداشته اند و قرآن کریم نیز نیازمند شمار زیادی پوست بوده است.
پرفسور 'دیوید توماس' استاد اسلام شناسی و مسیحیت در دانشگاه بیرمنگام گفته است: به احتمال قوی کسی که این صفحات از قرآن را نوشته، حضرت پیامبر(ص) را دیده و سخنان و موعظه های ایشان را شنیده است. این کشف بزرگی برای ما بشمار می آید.
'محمد افضل' رئیس شورای مسجد مرکزی بیرمنگام نیز با ابراز خوشحالی از کشف چنین قرآنی عنوان کرده است: به نظر من بسیاری از افراد از شهرهای دیگر برای دیدن این قرآن به اینجا خواهند آمد.
گفته می شود این اوراق بخشی از «مجموعه مینگانا» شامل بیش از سه هزار سند و کتاب خطی متعلق به منطقه خاورمیانه است که 'آلفونسو مینگانا'، کشیش کلدانی متولد عراق، در دهه ۱۹۲۰ میلادی جمع آوری و به بریتانیا انتقال یافته و سرانجام در اختیار دانشگاه بیرمنگهام قرار گرفته است.
