به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ رویکرد آرنت در این کتاب، «فلسفه‌مدار» است، اندیشه‌ای که غایتی جز خود نمی‌شناسد، یا به بیانی مناسب‌تر، اندیشه‌ای که غایتش را در خود می‌جوید.

از سوی دیگر، آرنت سراغ اندیشه و باورهای «رومی‌» هم می‌رود که بر خلاف یونانی‌ها، چنین غایتی در فلسفه و اندیشه‌‌ورزی نمی‌دیدند. از نظر آنها فلسفه صرفاً ابزار رهایی بود. به بیانی به باور فرد رومی آدمی از طریق تفکر می‌توانست ، از جهانی که از آن ناامید و ناخشنود است، برای لحظاتی بگریزد . یعنی با «کناره‌گیری» از جهان روزمره. آرنت با پروراندن این باور می‌گوید: "حقیقاً اولین انگیزه‌ی تفکر به کرات باید با انگیزه‌ی گریختن از جهانی که تحمل ناپذیر شده است، یکی بوده باشد»(ص۲۲۶). بنابراین به این نکته می‌رسیم که  فرار از این جهان تحمل‌ناپذیر نیازمند «من اندیشنده‌ای» است تا با غور و بررسی‌هایش ابزار آنرا فراهم سازد.

گفتنی است هانا آرنت، طرح حيات ذهن را در قالب سه جلد ريخت: «تفكر»، «اراده» و «داوري».

سه جلوه مهم حيات ذهن كه «جمهوري ذهن» را تشكيل مي‌دهند. متأسفانه مرگ آرنت در سال ۱۹۷۵ مجال اتمام اين طرح را از او گرفت. آرنت در اين هنگام دو جلد اول را به پايان رسانده بود كه پس از مرگش در سال ۱۹۷۸ به چاپ رسيد ولي از جلد سوم چيزي جز يادداشت‌هايي در كار نبود. گفته‌اند كه درست پس از مرگ آرنت، نخستين صفحه جلد سوم در ماشين تحرير او يافت شد كه فقط حاوي عنوان نوشته و دو سرلوحه از سيسرون و گوته بود. با اين حال، در جلد هاي اول و دوم كتاب اشاره‌هايي به داوري هست كه باعنايت به آنها مي‌توان تا حدودي از چند و چون اين مفهوم نزد او با خبر شد.

کتاب حیات ذهن  به ترجمه مسعود علیا  در ۶۲۴ صفحه توسط نشر ققنوس منتشر شده است.