به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ به نقل از حوزه هنری، حشمت الله نوروزی، هنرمند و مدرس خوش‌نویسی بیان كرد: هنر خوش‌نویسی قدمتی بسیار طولانی دارد. پیدایش آن از اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم است و طی این سال‌ها هنرمندان زیادی برای هنر خطاطی و خوش‌نویسی زحمت كشیده اند و انتظار می‌رود مسئولان برای حفظ این هنر همت داشته باشند.
وی با اشاره به این بیت كه «غیر از هنر كه تاج سر آفرینش است/دوران هیچ منزلتی پایدار نیست»، اظهار داشت: لازم است هنرهای سنتی و اصیل كشورمان حفظ شود و بیشتر به هنرمندان و هنرجویان این عرصه ها بها داده شود؛ چرا كه معتقدم هنرهای اصیل مانند خوش‌نویسی هنوز هم می‌توانند جایگاه خودشان را در بین مخاطبان داشته باشند.
نوروزی ادامه داد: با توجه به اینكه در عصر تكنولوژی و كامپیوتر هستیم و اتفاق‌هایی در خوش‌نویسی به وسیله كامپیوتر به وجود آمده، می‌بینیم كه خط عقب افتاده است و بسیاری از كتاب‌ها به وسیله فونت‌های نستعلیق كامپیوتری به چاپ می‌رسد در حالی كه در قدیم كتابت صورت می‌گرفته و باعث رواج بیشتر خط و حفظ ارزش خوش‌نویسی بوده است. با این حال نباید اجازه دهیم تكنولوژی به طور كامل بر هنر سنتی و اصیل ایرانی ما برتری پیدا كند و اگرچه در مواردی از نظر مادی و زمانی، استفاده از تكنولوژی صرف بیشتری دارد اما باید به فكر ترویج معنویت و اخلاق در جامعه هم باشیم كه از طریق هنرهای سنتی حاصل می‌شود.
این هنرمند همچنین گفت: البته هنرمندان هم نباید این را فراموش كنند كه به سلیقه مخاطب توجه كنند، هنر را كاربردی كرده و ببینند مخاطب امروز چه نیازی دارد و در آن زمینه حركت كنند.
نوروزی تاكید كرد: اشعار مولانا، اشعار حافظ و بسیاری از شاعران و ادیبان ما هنگامی كه خوش‌نویسی شده و در منظر دید افراد جامعه یا در خانه ها قرار بگیرد، می‌توانند به عرفان، اخلاقیات و معنویت جامعه كمك كنند و آن‌ها را از خطر فراموشی برهانند. هنر خوش‌نویسی در عین سادگی، می‌تواند اصالت و متانت خودش را حفظ كند و فضیلت اخلاقی و درست و نادرست را در یك نگاه به چشم مخاطب آورد و در ذهن او نقش ببندد و این همان چیزی است كه جامعه امروز به آن احتیاج دارد.