به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛ ارکستر سمفونیک البرز شامگاه ۸ مردادماه در دومین حضور خود بر صحنه، به اجرای آثار لوریس چکناواریان پرداخت. این ارکستر که قصد دارد برنامه‌هایی با عنوان "شب آهنگسازان ایرانی" را اجرا کند، در برنامه قبلی خود آثاری از هوشنگ کامکار را اجرا کرد و این بار مجموعه‌ای از آثار چکناواریان را به رهبری سهراب کاشف به صحنه برد.

در ابتدای برنامه در حالی که چکناواریان در میانه سالن نشسته بود کلیپی از سخنان او پخش شد که در آن چکناواریان ضمن تشکر از اختصاص این برنامه به آثارش، گفت: "چقدر خوشحالم که می‌بینم آثارم بعد از این همه سال هنوز زنده هستند و خوشحالم که با سهراب کاشف آشنا شدم. این رهبران ایرانی کسانی هستند که آثار من به دست آنها زنده می‌ماند."

او ادامه داد: "اجرای امشب را تقدیم می‌کنم به عشق."

پس از آن برنامه با اجرای بخش‌هایی از آثار مختلف چکناواریان آغاز شد. "سوئیت آرارات" اولین اثری بود که به اجرا درآمد. این قطعه که بر اساس داستان فرود آمدن کشتی نوح بر کوه آرارات نوشته شده در اصل دارای ۷ بخش است که در این کنسرت ۵ بخش آن اجرا شد.

دومین بخش برنامه به اجرای دو سوئیت از اپرای پردیس و پریسا اختصاص داشت. این اثر که در سال ۱۳۵۰ نوشته شده ، اولین بار با رهبری چکناواریان توسط اپرای تهران اجرا شد و پس از آن به دلیل استفاده بر روی تیزر تبلیغاتی کارخانه BMW شهرت جهانی یافت. شروع این قطعه با اجرای سازهای بادی فضایی شاد و شوخ طبعانه داشت و پس از آن گروه زهی با آرشه‌های کوتاه و پیاپی به آن اضافه شد. "رقص پیزیکاتو" بخشی از سوئیت دوم بود که در آن همه سازهای زهی در سکوت سایر سازهای ارکستر به اجرای قطعه به صورت پیزیکاتو و بدون آرشه پرداختند و فضای شاد و امیدوارکننده در سراسر این قطعه ادامه پیدا کرد.

در سومین بخش کنسرت ۵ قطعه از مجموعه ۱۶ تایی آهنگ‌های عاشقانه چکناواریان اجرا شد. کاشف پیش از اجرای این بخش با اشاره به شوخ طبعی چکناواریان گفت:" آقای چکناواریان به من گفت عاشقانه‌ها را طوری رهبری کن که مردم عاشم شوند، اما طوری رهبری نکن که عاشق خودت شوند." در این قطعه‌های عاشقانه اوج و فرودها، غم‌ها و شادی‌ها، هیجان و سکوت در پی هم شنیده شد.

روحیه شرقی چکناواریان کاملا در این قطعات حس می‌شد و در بسیاری از موارد تاثیرات کومیتاس آهنگساز شهیر ارمنی بر آثارش دیده می‌شد. با وجود تاکید کاشف بر تشویق نکردن مردم در میان قطعات به دلیل حفظ تمرکز نوازندگان، بسیاری اوقات شاهد تشویق‌های پراکنده حاظران بودیم که این موضوع گاه باعث خنده نوازندگان هم می‌شد.

اپرای رستم و سهراب یکی دیگر از آثار بزرگ چکناواریان است که نوشتن آن ۲۵ سال طول کشیده و ده سال پیش شاهد اجرای عروسکی آن توسط بهروز غریب‌پور بودیم. در این کنسرت یک سوئیت از اپرای رستم و سهراب که به دیدار رستم و تهمینه اختصاص داشت اجرا شد. این قطعه حال و هوایی کاملا ایرانی داشت و نشانه‌هایی از موسیقی کلاسیک ایران در آن شنیده می‌شد.

آخرین بخش کنسرت به اجرای سمفونی کوروش کبیر اختصاص داشت. اولین اجرای این اثر دو سال پیش در سانفرانسیسکو انجام گرفت و این بار بخش‌هایی از آن توسط ارکستر البرز به اجرا درآمد. این قطعه با صدای شیپور آغاز شد و با پیوستن بادی‌ها و زهی‌ها، فضایی پرشکوه و با قدرت به وجود آمد. در بخش‌های بعدی هم اجرای پر قدرت سازهای بادی رنگ و بویی حماسی و با شکوه به این مجموعه داده بود که در کنار ضربات قوی سازهای کوبه‌ای، فضای حماسی قطعه تشدید می‌شد.

با پایان این بخش و تشویق شدید تماشاگران قطعه دیگری از چکناواریان با نام ایران بر اساس شعری از علی عبدالهی و به همراه گروه کر شفقی نژاد اجرا شد و پس از آن در میان تشویق حاضران، سهراب کاشف به میانه سالن رفت و چکناواریان را به روی صحنه آورد. این آهنگساز پیشکسوت که تحت تاثیر اجرای منسجم و بسیار خوب ارکستر قرار گرفته بود در سخنان کوتاهی گفت: "از شما تشکر می‌کنم که به آهنگ‌های من زندگی می‌دهید. الان که به سن ۸۰ سالگی رسیده‌ام به خاطر این هدیه‌ای که به من دادید از شما تشکر می‌کنم. من از این رهبر جوان و پر احساس تشکر می‌کنم و امشب با دیدن اجرای او چیزهای جدیدی یاد گرفتم. زندگی یک خیابان دوطرفه است و همیشه باید یاد گرفت به خصوص از جوان‌ها که دنیا را طور دیگری می‌بینند."

پس از آن سهراب کاشف چوب رهبری را به دست چکناواریان داد و از او خواست قطعه‌ای را با رهبری خودش اجرا کند. به این ترتیب قطعه ایران دوباره اجرا شد و پس از آن تشویق‌های پیاپی تماشاگران باعث شد سهراب کاشف به صحنه بیاید و بخشی از سوئیت آرارات را دوباره اجرا کند.

اجرای به یادماندنی شب چکناواریان مهمانان ویژه‌ای مانند کامبیز روشن‌روان، هوشنگ کامکار، عبدالحسین مختاباد،علی ترابی و... داشت.