به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛سید مصطفى موسوى ثابت، دبیر سرویس فرهنگ و هنر روزنامه انگلیسى زبان ˝Tehran Times" در آستانه روز خبرنگار، میهمان هنرآنلاین بود؛ گفتنى هاى خواندنى او پیشكش خبرنگاران هنرى ست: نقد و امید،لبخند و تلخند ... تماشاى هنر ایران از دریچه نگاه یك كارشناس خبره خبر را از دست ندهید:
آنچه مخاطبان خارجى زبان مى پسندند
١- لطفا بیوگرافى شخصى و نیز بیوگرافى شغلى‌‍تان؟
سید مصطفی موسوی ۴۵ ساله هستم؛ سال ۱۳۷۶ در روزنامه تهران تایمز فعالیت خود را آغاز کردم و روزنامه نگاری را بطور تجربی و با کمک برخی همکاران آموختم. ابتدا در حوزه گردشگری مطالبی را برای روزنامه تهیه می کردم. اما پس از مدتی در سرویس فرهنگ و هنر روزنامه مشغول شدم.
٢- لطفا بیوگرافى سرویستان در روزنامه "Tehran Times" را تشریح بفرمایید.
صفحه آخر که پس از صفحه یک، مهمترین صفحه روزنامه است، به فرهنگ و هنر اختصاص دارد که با دو همکار دیگرم تلاش می کنیم تا مطالب متنوعی را در حد توان برای آن تهیه کنیم. البته ضرورت حضور ویراستار در روزنامه ما که برای مخاطبین خارجی است، بیش از روزنامه های دیگر احساس می شود و ویراستار انگلیسی آشنا به روزنامه نگاری در کشورمان خیلی خیلی کم داریم. بنابراین هرگونه تغییر و یا افزایش صفحات در روزنامه انگلیسی زبان باید بسیار حساب شده باشد.
٣- سیاست ها و راهبردهاى اصلى سرویستان را بفرمایید.
پوشش اخبار مربوط به موفقیت های ملی و بین المللی هنرمندان ایرانی در تمام حوزه ها از جمله هنرهای تجسمی، سینما و نمایش و غیره از اولویت سرویس ماست. بازتاب دیدگاه های هنرمندان و ادیبان صاحب نام ملی و بین االمللی کشور نیز بخشی دیگری از اولویت روزنامه است. البته مطالبی دیگری نیز که شاید برای مخاطبین خارجی جالب باشد نیز در این صفحه مورد توجه قرار می گیرد. در واقع رویکرد اصلی روزنامه، این است بواسطه هنر، با بخشی از تبلیغات منفی رسانه های خارجی علیه کشور مقابله شود.
نگاه بین‌المللى حراج تهران، اصغر فرهادى و بنى اعتماد مى‌پسندد
٤- اگر به عنوان مخاطب به سرویس هنرى‌تان نگاه كنید، به نظرتان بازتاب كدام جریان‌هاى هنرى در آن برجسته‌تر دیده مى‌‍شود؟
با توجه به مخاطبین خاص ما، اخبار مربوط به رویدادهای هنری که متولی آن دولت نباشد، در عرصه بین المللی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. اگر رویدادی هنری توسط دولت یا سازمانی رسمی، حمایت و برگزار شود، مخاطب برای آن مقاصد خاصی را متصور می شود. بنابراین دیدگاه چندان خوشی نسبت به آن نخواهند داشت.
مثلابرگزاری سابقه و نمایشگاه کاریکاتور هولوکاست که در دوره دولت قبلی در تهران برگزار شد، بازتاب بسیار منفی علیه ایران داشت و اسراییلی ها از آن برای تبلیغات علیه ایران بهره بردند.
به نظرم حالا که قرار است وجهه بین المللی ایران تلطیف و ترمیم شود، جریانها رویدادهایی از جنس حراج تهران – که فقط به ارتقاء جایگاه هنر می اندیشد – باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و با نگاه مثبتی به آن نگریسته شود.
٥- از همین منظر كدام طیف از هنرمندان در سرویستان بیشتر دیده مى‌شوند؟
با توجه پاسخ سوال پیشین، می توان حدس زد چه هنرمندانی توسط مخاطبین ما چه اندازه و چگونه دیده می شوند. همه ما دیدیم که صحبت های آقای اصغر فرهادی، پس از دریافت اسکار و همچنین بیانات خانم رخشان بنی اعتماد در نشست مطبوعاتی "قصه ها" پس از نمایش آن در جشنواره ونیز، چقدر و چگونه توجهات جهانی را به کشور ما جلب کرد.
٦- در انعكاس خبرى، چه قدر توجه‌تان به سوپراستارها معطوف است؟ سرویس وزین‌‍تان چقدر به انعكاس اخبار هنرمندان كمتر شناخته شده مى پردازد؟
سوپر استارها در روزنامه ما چندان مورد توجه نیستند، مگر آنکه کاری انجام دهند که طرح آن برای مخاطبین ما جالب باشد. شاید هنرمندان کمتر شناخته شده و گمنام، که تلاش می کنند آثار ویژه ای خلق کنند، بیشتر مورد توجه قرار می گیرند.
سیاست حرف اول را مى زند!
٧- در مقایسه آمارى آیا در سرویس تان براى پوشش خبرى هر یك از حوزه هاى سینما، تئاتر، تجسمى، موسیقى ،كتاب، ادبیات ... درصد فراوانى خاصى در نظر گرفته شده است؟
خیر. زیرا باز به دلیل مخاطبان خاص، ما در انتخاب اخبار محدودیت داریم.
٨- در عمل چه اتفاقى مى افتد؟ یعنى حدودا درصد فراوانى اخبار، گزارش‌ها و تحلیل‌‍‌هایتان در هر یك از حوزه‌هاى هنر چگونه است؟ در صورت امكان لطفا آمارى حدودى بفرمایید.
نمی توان آماری مشخصی از نوع خبرها داد. روزی ممکن است در یک حوزه سه خبر داشته باشیم و روزی هم آن حوزه هیچ خبری نداشته باشیم.
حسرت شكل گیرى روزنامه نگارى حرفه اى
٩- چه قدر پیش آمده تیتر یك روزنامه "Tehran Times" درباره رویداد هنرى باشد؟
به خاطر رویکرد سیاسی روزنامه، خیلی کم پیش می آید. مگر در مواردی که خبری از منظر ملی حائز اهمیت باشد و یا بشود از آن استفاده "ابزاری" کرد. ولی اساساً سیاست، حرف اول را در مطبوعات کشور ما می زند.
١٠ - در مقام آسیب شناسى صفحات هنرى رسانه ها، به چه نكاتى اشاره مى كنید؟
سیاست، آفت هنر است. سیاست زدگی ساحت هنر را لوث می کند و متأسفانه بخش فرهنگ و هنر مطبوعات و خبرگزاری های ما به شدت سیاست زده اند.
١١- تحلیل‌‍تان از موقعیت كنونى خبرنگاران عرصه فرهنگ و هنر چیست؟
به خاطر وابستگی های اقتصادی و سیاسی، کلاً حال مطبوعات و خبرگزاری ها در کشور ما خوب نیست. این وابستگی ها در بسیار موارد، به تعبیر عامیانه خیلی "تابلو" نمود پیدا می کنند. درواقع جهت گیری آنها به شدت ناشیانه و غیرحرفه ای است.
صرف نظر از استثناها و آن هم مقطعی، به نظر نمی رسد مطبوعات حرفه ای در کشور ما شکل بگیرد. وقتی خبرنگار یا روزنامه نگاری همزمان با خبرگزاریها و یا چند روزنامه با جهت گیریهای کاملاً متفاوت با هم، همکاری می کند، چگونه می توان به شکل گیری روزنامه نگاری حرفه ای در کشور امیدوار بود؟ چگونه می توان به شکل گیری روزنامه نگاری حرفه ای در کشور امید بست، وقتی روزنامه یا یک خبرگزاری، شمارش اخبار تولیدی یا شمارش لغت آن خبرها را معیار ارزیابی فعالیت خبرنگارانش قرار می دهد؟
١٢- از منظر صنفى در مقایسه با خبرنگاران سیاسى یا اقتصادى یا ورزشى، موقعیت خبرنگاران هنرى چگونه است؟
در بسیاری از رسانه ها به عنوان شهروندان درجه دو محسوب می شوند.
سه ویژگى، یك رویداد!
١٣- لطفا سه ویژگى بارز یك خبرنگار هنرى حرفه اى را بیان كنید.
دقت، تعهد و تخصص. هرسه ویژگی، مخصوصاً دومی، بواسطه استفاده های نادرستی که افراد معینی از آن کرده اند، کمی شعاری به نظر می رسند. ولی واقعیت این است که اگر هر خبرنگاری حائز این ویژگی ها باشد، کیفیت کارش ارتقاء می یابد. "کیفیت"، چیزی که همیشه در کشور ما چه در محصولات صنعتی و چه فرهنگی و هنری همیشه فدا کمیت شده اند.
می توان "ادب" را هم فهرست فوق افزود. گاهی "پی گیر بودن" و "جسارت" در محافل خبری ما، جایش با "گستاخی" عوض می شود.
١٤- اگر قرار باشد سه راهكار عملى براى ارتقاى سرویس هنرى رسانه ها پیشنهاد كنید، چه مواردى را ذكر مى كنید؟
ایده خاصی ندارم.
١٥- سه اتفاق را به عنوان مهم ترین رویدادهاى هنرى یك سال اخیر انتخاب بفرمایید.
تنها می توانم به یک مورد اشاره کنم: برگزاری حراج تهران.
تیتر طنز براى خبرنگاران هنرى!
١٦- دوست دارید براى روز خبرنگار چه هدیه اى به شما داده شود؟ اگر قرار باشد یك تیتر یك براى خبرنگاران هنرى بزنید، آن چیست؟
تضمین امنیت و تامین منزلت! در مورد بخش دوم سوال هم ایده ای ندارم. شاید بهتر است آن را طنزپرداز عزیز "رضا ساکی" بپرسید!
١٧- لطفا جالب توجه ترین خاطره تان مرتبط با حرفه خبرنگارى هنرى را به عنوان هدیه روز خبرنگار به مخاطبان ما هدیه فرمایین؟
در ابتدای شروع کارم، بعد از پی گیری ها و تلاش بسیار توانستم رضایت دکتر محمد جواد فریدزاده، رییس مرکز گفتگوی تمدنها را برای انجام مصاحبه ای جلب کنم. روز موعود فرا رسید و حدود یک ساعت، صحبت های خوبی بین ما رد و بدل شد. در دفتر روزنامه، وقتی قصد داشتم متن مصاحبه را پیاده کنم، دیدم دستگاه ضبط صوت چیزی را ثبت نکرده. آن روز، هیچ یادداشتی هم هنگام مصاحبه بر نداشته بود. تمام عضلاتم گرفت. نمی دانستم این موضوع را چگونه به دکتر فرید زاده بگویم. در موارد اینچنینی که شاید برای بسیاری از خبرنگارها مشابه آن اتفاق افتاده باشد، اصلاً نمی توان عکس العمل معقولی از سوی مصاحبه شونده متصور بود. بالاخره پس از کلی کلنجار با خودم، ماجرا را با دکتر در میان گذاشتم. ایشان گفتند: "مهم نیست، یه وقت دیگه می شینیم دوباره با هم یه صحبتی می کنیم."
آن فرصت دیگر پیش نیامد.