به گزارش فرهنگ امروز به نقل از تسنیم؛ استاد عبدالحسین حائری نسخه شناس، فهرست‌نویس و رئیس اسبق کتابخانه مجلس (۱۳۵۴ - ۱۳۷۴) بامداد روز یکشنبه، یکم شهریورماه، دار فانی را وداع گفت.
زنده‌یاد عبدالحسین حائری در خانواده‌ای یزدی در تیرماه ۱۳۰۶ در شهر قم دیده به جهان گشود. پدرش آقا میرزا احمد حائری از علمای روزگار خود و پدربزرگش (پدر مادرش) آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم بود.
وی در همان اوان کودکی قرآن و قدری خواندن و نوشتن را در مکتب فراگرفت. بعد هم نزد پدر مقدمات عربی و بعضی کتاب‌های لغت و دروس مدرسه‌ای را خواند. سپس سطوح عالی فقه و اصول را تا سن ۱۹ سالگی نزد اساتیدی چون آیات عظام حاج شیخ مرتضی حائری (دایی‌اش)، حاج شیخ محمد صدوقی، حاج سید محمدرضا گلپایگانی به پایان رساند.وی پس از آن در نزد آیات عظام حاج سید محمد تقی خوانساری، حاج سید صدرالدین صدر، حاج سید محمد حجت و حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی دروس خارج را گذراند و در سن ۲۴ سالگی به درجه اجتهاد نائل شد.
وی در سال ۱۳۳۰ به دلایل مختلف به تهران مهاجرت کرد. در آنجا به طور اتفاقی با تفضلی، معاون وقت کتابخانه مجلس آشنا شد و این آشنایی باب ورود وی به کتابخانه مجلس بود. زنده‌یاد حائری از آن پس به تحقیق در نسخ خطی پرداخت. پس از تأسیس اداره بررسی و تحقیق در کتابخانه، در سال ۱۳۴۳، مسئولیت آنجا به عهده وی گذاشته شد. وی در سال ۱۳۵۴ ریاست کتابخانه را عهده‌دار شد و در سال ۱۳۶۳ نیز ریاست کتابخانه شماره دو مجلس به وی واگذار شد. از سوی دیگر، وی ۱۷ سال عضو هیئت مؤلفان لغت‌نامه دهخدا بود و بر چاپ چند جلد از آن نیز نظارت داشت. زنده‌یاد حائری صاحب نظریه "بازنویسى تاریخ علم بر اساس بازنویسى فهارس نسخ خطى" است که جایزه‌ای جهانی را نیز برای این محقق برجسته و نسخه‌پژوه نامدار به ارمغان آورده است.