به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ نویسندگان و پژوهشگران می‌توانند مقالات خود را جهت انتشار در شمارگان آتی دوفصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات دین، مطابق با «راهنمای تهیه و ارسال مقالات» به نشانی پست الکترنیکی فصلنامه به آدرسmotaleatdin@yahoo.com ارسال نمایند.
لازم به ذکر است که دوفصلنامه مطالعات دین در موضوع «دین‌پژوهی» منتشر گردیده و محورهای ذیل را دربرمی‌گیرد: ۱- کلام(قدیم و جدید)، ۲- فلسفه دین، ۳- روان‌شناسی دین، ۴- روان‌شناسی دینی، ۵- جامعه‌شناسی دین، ۶- جامعه‌شناسی دینی، ۷- انسان‌شناسی(مردم‌شناسی/ قوم‌شناسی) دین، ۸- انسان‌شناسی دینی، ۹- پدیدارشناسی دین، ۱۰- تاریخ ادیان، ۱۱- دین‌شناسی تطبیقی، ۱۲- هنر دینی، ۱۳- ادبیات دینی.
لطفاً جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ۷۷۴۸۸۹۰۰- داخلی ۴۰۲ تماس حاصل فرمایید.
راهنمای تهیه و ارسال مقالات
*مشخصات كلّي مقالات
۱. محتوای مقاله، مرتبط با موضوع دین‌پژوهی باشد.
۲. مقاله بايد علمي، تحقيقي و مستند باشد.
۳. مقاله داراي اطلاعات كتاب‌شناختي معتبر باشد.
۴. مقاله پیش از این، در هيچ نشريه‌اي به چاپ نرسيده و يا به طور همزمان به مجلات ديگر ارسال نشده باشد.
۵. مقاله حداكثر در ۷۵۰۰ کلمه تهيه شده باشد.
۶. معادل انگلیسی نام‌ها و اصطلاحات مهجور، پس از عبارت مربوطه، داخل پرانتز درج شود.
۷. مقاله پس از تايپ (در محیط Word) در برگه A۴ و همراه با سي‌دي مربوطه به دفتر دوفصلنامه فرستاده شده و يا تنها فايل آن به نشاني پست الكترونيكي فصلنامه ارسال گردد.
۸. مقاله با رعايت محورهاي مندرج در راهنماي نگارش، تدوين شده باشد.
۹. مقالات مندرج صرفاً بیانگر دیدگاه نویسندگان می‌باشد.
۱۰. حق رد یا قبول مقاله و نیز ويرايش و تلخيص آن براي فصلنامه محفوظ است.
*راهنماي نگارش مقاله
۱. ساختار مقاله شامل موارد ذيل مي‌باشد:
الف) عنوان مقاله: روشن، گويا، جامع، مانع و تا حدّ امکان مختصر و ناظر به محتوا باشد.
ب) نام نويسنده يا نويسندگان (به‌علاوه مرتبه علمي، محل خدمت، نشانی و کد پستی محل سکونت، شماره تلفن و نشاني پست الكترونيك)
ج) چكيده مقاله: متني کوتاه بين ۱۰۰ تا ۲۵۰ کلمه که دربردارنده مسئله اصلي، شیوه تحقیق و نتایج مقاله است.
د) كليدواژگان: واژه‌هاي اصلي و کانوني مقاله را بین ۳ تا ۱۰ واژه دربرمی‌گیرد.
ه) متن مقاله؛ شامل مقدمه (مشتمل بر تشريح مسئله، پيشينه و روش تحقيق و فرضيه‌ها)، بررسي ادبيات، ارائه يافته‌ها، بحث و نتيجه‌گيري (گزارشي دقيق از دستاورد‌ها و نوآوري‌هاي پژوهش) می‌باشد.
و) منابع فارسي و لاتين به طور جداگانه و به صورت الفبايي در پايان مقاله ارائه شود.
۲. پاورقي‌هاي توضيحي در انتهاي مقاله آورده شود.
۳. روش ارجاع به صورت ارجاع درون‌متني است: نام نويسنده، سال انتشار، شماره جلد و شماره صفحه (امام خميني، ۱۳۷۷، ج۲: ۵۹)؛ (Weber, ۲۰۰۰: ۲۴۵)؛ (النمل:۱۱)؛ (نهج‌البلاغه:حکمت۳).
۴. چنانچه از نویسنده‌ای در یک سال، بیش از چند اثر انتشار یافته باشد، با ذکر حروف الفبا از یکدیگر متمایز می‌شوند: (مطهری، ۱۳۸۶الف: ۵۴)؛ (مطهری، ۱۳۸۶ب: ۱۳۱).
۵. پس از تمام ارجاعات، مشخصات منبع به طور کامل ذکر گردیده و از به کار بردن کلماتی؛ مانند «همان»، «همو»، «پیشین»، «ibid» و نظایر آن‌ها خودداری شود.
۶. منابع در پايان مقاله بدين صورت آورده شود:
الف) كتاب: نام خانوادگي نويسنده، نام نويسنده. (تاريخ انتشار)، نام كتاب، نام مترجم يا مصحح، محل نشر: نام ناشر.
نصرآبادي، عبدالله. (۱۳۸۳)، درآمدي بر مباني جامعه‌شناسي ديني، قم: شفق.
Weber, Max. (۲۰۰۰), Political writings, Cambridge, Cambridge University Press.
ب) مقاله: نام خانوادگي نويسنده، نام نويسنده. (تاريخ انتشار)، «عنوان مقاله»، نام نشريه، شماره نشريه.
شاملي، نصرالله. (۱۳۹۰)، «زبان‌شناسي و اخلاق عرفاني»، فصلنامه تخصصي اخلاق، ش۳۰.
Barker, Stephen. (۲۰۱۳), "The Emperor’s New Metaphysics of Powers", Mind, v۱۲۲.
ج) مجموعه مقالات یا دایره‌المعارف‌ها: نام خانوادگي نويسنده، نام نويسنده. (تاريخ انتشار)، «عنوان مقاله»، نام كتاب، نام ویراستار، محل نشر: نام ناشر، شماره جلد.
د) نسخه خطي: زاهد رواجکی، سیف‌الدین ابونصر احمد بن‌حسین (ف ۵۴۹ ق). لطائف‌التفسیر، مشهد: کتابخانه آستان قدس رضوی، نمره مسلسل ۴۶۶ [نسخه خطی]، تألیف: ۵۱۹ق، تاریخ کتابت: ۸۸۱ق.