به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ متن کامل این نامه به شرح زیر است:
«جناب آقای دکتر روحانی
رئیس جمهور محترم و محبوب ایران
نظر به رخداد مهم و تاریخی توافق هسته ای جمهوری اسلامی ایران با ۱+۵، ما معاونان و مدیران فرهنگی دانشگاهها، ضمن اعلام حمایت قاطع از این توافق، نکاتی را به استحضار جناب عالی و ملت شریف ایران می‌رسانیم:
۱) امروزه صلح و امنیت جهانی بیش از هر زمان دیگری با خردمندی و اعتدال پیوند خورده است. این پیوند را جنابعالی و گروه مذاکره کننده در جریان مذاکرات هسته‌ای، به بهترین وجه به نمایش گذاشتید.
۲) کشور ما به دلیل موقعیت جغرافیایی و میراث فکری و فرهنگی اش، همواره در تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی ایفاگر نقش خطیری بوده است. شرایط جاری منطقه و جهان نیز پس از توافق هسته ای، به مرحله جدیدی رسیده است که در آن چشم‌انداز صلح و امنیت روشن‌تر و امیدها به آینده‌ای بهتر افزون‌تر شده است. بی‌گمان جهت‌گیری دولت تدبیر و امید در سیاست خارجی به پشتوانه خواست مردم و حمایت‌های رهبری نظام، بار دیگر امکان ایفای نقشی مثبت تر و سازنده تر در تحولات منطقه‌ای و جهانی را برای کشور ما فراهم کرده است.
۳) اعتماد و اتکای جنابعالی به گروه مذاکره کننده و در رأس آنان دکتر محمدجواد ظریف و سپردن سکان مذاکرات به دست آنان، در واقع نشانگر اعتماد به دانش و تخصص دانشگاهی برای حل مسائل خطیر کشور و باور به ظرفیت‌های بزرگ و غنی جامعه دانشگاهی برای خدمت به نظام و ملت در همه عرصه‌ها است. اعضای گروه مذاکره کننده افزون بر تخصص و تجربه بالای دانشگاهی که در جای خود قابل ستایش است، در شیوه پیش بردن مذاکرات و رسیدن به نتیجه مطلوب نیز از معیارها و روش‌های علمی بهره گرفتند. این امر چه بسا مهم‌تر و وجود آن گویای واقعیتی بزرگتر است که باید در آینده نیز مورد توجه همگان قرار گیرد. واقعیت بزرگ و مهم این است که دانشگاهیان (به شرط پای‌بندی به معیارهای جامعه علمی و بهره‌گیری از دستاوردهای انباشت شده دانش بشری در گنجینه‌ای به نام دانشگاه)، بهترین و شایسته‌ترین افراد برای مشورت سیاستمداران در حل مسائل جامعه بشری هستند. جنابعالی به خوبی نشان دادید که نهاد سیاست چگونه می‌تواند از نهاد دانش بهره بگیرد. این روش می‌تواند در سایر عرصه های مدیریتی کشور نیز در پیش گرفته شود.
۴) رویکرد جنابعالی و عملکرد گروه مذاکره کننده در جریان مذاکرات، به خوبی نشان داد که وجود فضای گفت‌وگو فارغ از نتیجه آن، آثار و پیامدهای مثبت و سازنده‌ای به دنبال خواهد داشت. همان‌گونه که مرزهای دانش در جریان گفت‌وگو و تعامل میان کنشگران علمی درنوردیده می‌شود، دستیابی به افق‌های روشن در مناسبات میان دولت‌ها در عرصه بین‌المللی نیز تنها از راه گفتگو و تعامل سازنده امکان‌پذیر است. حل اختلافات از طریق مذاکره و گفت‌وگو، عقلانیترین، منطقی ترین و مشروع ترین راه برای حل مشکلات موجود در منطقه و جهان است.
۵) شرایط پس از توافق، نه تنها گشاینده راه‌های تعامل اقتصادی و سیاسی میان کشور ما و دیگر کشورهای جهان است، بلکه ارتباطات و پویش‌های علمی و دانشگاهی را نیز میان مراکز علمی کشور با دانشگاه‌های خارجی تسهیل می‌کند. این رخداد می‌تواند در نهایت بیش از پیش به گسترش مرزهای دانش، تربیت نیروی انسانی کارآمدتر و رشد و بالندگی جوانان آینده‌ساز کشور بیانجامد. دانشگاهیان افزون بر کسب منافع عام حاصل از توافق، بهره‌های علمی ویژه‌ای برداشت خواهند کرد که خود می‌تواند ثمرات فراوانی برای کشور به دنبال داشته باشد. از این‌رو، دلایل ما دانشگاهیان برای حمایت از توافق هسته‌ای، افزون‌تر و استوارتر از گروه‌ها و دیگر اقشار جامعه است.
۶) نگرانی‌هایی نیز در این میان وجود دارد. هنوز صداهایی در مخالفت با این توافق در گوشه و کنار جهان به ویژه در لابی صهیونیستی و برخی از سیاستمداران جنگ پسند آمریکا به گوش می‌رسد که می‌تواند شیرینی و تازگی این دستاورد بزرگ جامعه جهانی را به تلخی و پلیدی جنگ و خشونت بیالاید. انتظار می‌رود با اتخاذ و تداوم رویکرد گفتگو بر مدار فعلی، این صداها هردم کم‌طنین‌تر و شنوندگان آنها روز به روز کم اثر تر شوند. اما، جای خوشحالی دارد که اعلام کنیم در سراسر جهان، این صداها از هیچ جامعه علمی و آکادمیکی بلند نمی‌شود. سرشت صلح‌خواه و گفت‌وگومدار علم و دانشگاه، همواره پذیرای آرامش و امنیت بوده و هیچ‌گاه نیز در پی جنگ‌طلبان و خشونت‌خواهان نرفته است. از این جهت نیز، ما دانشگاهیان هواخواه و مدافع توافق هستیم.
۷) قاطبه دانشگاهیان از آغاز نیز حمایت خود را از مذاکرات هسته ای و رسیدن به توافق اعلام کرده بودند. اکنون نیز که توافق به دست آمده است، بازهم قاطبه دانشگاهیان از آن حمایت می کنند. شاهد این ادعا نیز نتایج نظرسنجی از اعضای هیئت علمی درباره توافق است که در آن اکثریت قریب به اتفاق استادان دانشگاه-های کشور به طور کلی توافق هسته ای را خوب ارزیابی کرده اند.
۸) موارد بالا همگی ایجاب می‌کند که ما دانشگاهیان به دلیل حیثیت علمی و دانشگاهی‌مان، به طور ویژه سپاسگزار جنابعالی باشیم و تداوم روند فعلی از سوی شما را آرزو کنیم.»