به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ مراسم نکوداشت چهار تن از اعضای خانه سینما در هفدهمین جشن خانه سینما به دبیری همایون اسعدیان با حضور جمعی از مدیران و سینماگران و هنرمندان شب گذشته ۱۷ شهریورماه در تالار ایوان شمس برگزار شد.
در ادامه مراسم، کیومرث پوراحمد، محمدمهدی عسگرپور و سهیل محمودی برای تقدیر از احمدرضا درویش روی صحنه آمدند.
پوراحمد: درویش هیچ تظاهری به اظهار توانایی خود ندارد و فقط کار می کند
کیومرث پوراحمد درباره احمدرضا درویش در سخنانی گفت: سال ها پیش اصغر رفیعی جم، درویش را به عنوان کارگردان اثری که به تازگی آن را دیدم، معرفی کرد. فیلم های او برای من یک دنیا بود و با فیلم کیمیا بسیار گریه کردم. همچنین فیلم دوئل در سینمای ایران بنیان تازه ای در مدیریت سینمای ایران و حاصل ۳۰۰ شبانه روز کار عاشقانه و ثمربخش است.
وی همچنین به فیلم «رستاخیز» و فقدان اکران آن اشاره کرد و افزود: تحقیق و پیش تولید رستاخیز ۱۱ سال طول کشید. فیلمبرداری از زمستان ۸۸ در سه مقطع در ۲۵۰ جلسه انجام شد. پول فیلم های او از جیب مردم نیست اما یک روز اکران شد و پایین آمد و این خیلی غم انگیز است. این افرادی که روبروی ارشاد جمع می‌شوند، چرا یک بار جلوی حوزه هنری که حق مرا برای «خواهران غریب» نداد، جمع نمی‌شوند؟
پوراحمد خاطرنشان کرد: نمی توانم باور کنم این دسته از افراد، دلسوز سینما و اسلام هستند. درویش هیچ تظاهری به اظهار توانایی خود ندارد و فقط کار می کند.
عسگرپور: آورده‌های درویش برای سینمای ایران زیاد بوده است
محمدمهدی عسگرپور نیز در سخنانی کوتاه گفت: آورده‌های درویش در هر فیلمش زیاد بود و در دوره خود و بعد از خود فهم جدیدی را به سینما اضافه کرده است. ساخت ۱۰ دقیقه اول فیلم کیمیا همچنان برای سینما دشوار است. جوانان باید یاد بگیرند چگونه لحظات عاطفی و سخت را کنار هم در فیلم های خود قرار دهند.
محمودی: نباید حق فیلمسازی که جان و جهانش با ما گره خورده، نابود شود
سهیل محمودی نیز درباره درویش اظهار کرد: او یکی از دریاهای همیشه مواج است و من رفیق ادبیاتی او هستم. رفیق خوبم در سینما ملاقلی پور بود که الان نیست و حالا خوشحالم که درویش حضور دارد. یکی از افرادی که همراه با خانواده اش روبروی دشمن ایستاده، احمدرضا درویش است. کسانی که علیه این فیلم هستند، به ایران و ایمان جفا می کنند.
وی خاطرنشان کرد: معتقدم مملکت به وجود افرادی مانند او نیاز شدید دارد. افرادی که در این مملکت بودند، جان و آبروی خود را فدا کردند که یکی از آنها احمدرضا درویش است. امثال او حافظ ایمان و ایران ما در طول تاریخ بودند. بزرگداشت جدی تر برای این دست افراد این است که نباید حقشان نابود شود. خطاب به حسن روحانی، ایوبی و جنتی می گویم که یک فیلمساز که جان و جهانش با ما گره خورده، نباید حقش نابود شود.
درویش: موقعیت فرهنگ و هنر در شرایط فعلی شباهت زیادی به اوضاع اسفناک محیط زیست دارد
در ادامه مراسم و قبل از تقدیر، احمدرضا درویش در سخنانی گفت: این مراسم نشانه‌ای روشن از روح سخاوت، همدلی و همزبانی است که از دیرباز در فرهنگ ما ایرانیان ریشه دوانیده است. بزرگداشت بزرگانِ سینمای ایران، پاسداشت کسانی است که پیشانی بر آستانِ فضیلت و اخلاق می‌سایند و نور حقیقت بر پرده تاریکی‌ها می‌تابانند، که من کوچکترینِ آنانم. یاد و نام کسی را که ثبت روز ملی سینما در تقویم تاریخ و برگزاری آئین سالیانه جشن سینمای ایران، ابتکار اوست، همان نوزاد فلسطینی در فیلم «بازمانده» است که اکنون جوانی بیست و چند ساله است و دفاع از شرافت و هویت خود در غزه، لازقیه، دمشق، حلب، موصل و الرمادی را مرهون تلاوت آیت‌الکرسی، از زبان مادربزرگش در واگن قطار می‌داند.
وی با اشاره به جای خالی سیف‌اله داد در عرصه سینمای ایران، بیان کرد: کسی که در فیلمسازی پیشتاز و در مدیریت، نه به سیاست‌ورزی که به صدق و اندیشه‌ورزی شناخته می‌شود. اکنون که تمامی اصناف کشور مشغول ارزیابی آثار دوران تحریم و حضور فعال برای دوران "پساتحریم" هستند، ضروری است که نهادهای صنفی در حوزه فرهنگ و هنر، بخصوص خانه سینما، با طراحی نقشه راه، عمق استراتژیک فرهنگ، هنر و سینما را در عرصه داخلی و بین المللی ترسیم و در قالب خیزشی فرهنگی، مطالبات برجای مانده و حرکت به سمت توسعه همه جانبه و پایدار را از مدیران و سیاست ورزان طلب کنند.
کارگردان فیلم «رستاخیز» ادامه داد: سرزمین ما در اقلیم خشک و نیمه خشک قرار دارد. اکثر کارشناسان، وضعیتِ بحرانی محیط زیست در ایران را ناشی از اِعمال مدیریت نادرست و بی توجهی به مؤلفه‌های بنیادین در طبیعت برشمرده‌اند. موقعیت فرهنگ و هنر در شرایط فعلی نیز شباهت زیادی به اوضاعِ اسفناک محیط زیست دارد؛ با این تفاوت که قلمرو فرهنگ و هنرِ ایران زمین، نه در اقلیمی خشک و نیمه خشک، بلکه در بستری آباد و با پشتوانه‌ای به بلندای علم، هنر و اندیشه جاری در هویت تاریخی کشورمان بنا شده و بنیان انقلاب اسلامی نیز بر مبنای فرهنگ استوار شده است.
وی گفت: در زمانه‌ای که سینمای ایران بر اثر سیاست‌های خودتحریمی با ادعای فتح قله‌های جهانی، حتی در عرصه‌ی نمایشیِ شهر کوچک «مزار شریف» در افغانستان، با دومیلیون جمعیت شیعه و زبان مشترک فارسی نیز سهمی ندارد، کسانی به قصد ترویج فرهنگ خاندان عصمت و طهارت(ع) بدون تکیه بر بودجه‌های جاری و بیت‌المال، طی بیش از یک دهه مجاهدت، اقدام به تولید فیلم «رستاخیز» کردند.
بهانه عدم اکران «رستاخیز» جلوگیری از تضعیف جشن هسته‌ای بود
درویش تصریح کرد: «رستاخیز» با عنایت و توجهات صاحبش، به فضل خدا و با مجوز قانونی و اتکاء به فتاوای مراجع عالیقدر و حجت شرعی ساخته شد و به اکران عمومی درآمد. آنچه بر اثر تصمیم مدیران دولتی مبنی بر پایین کشیدن این فیلم از پرده اکران و توقف و تعلیق نمایش آن به بهانه جلوگیری از تضعیف جشن هسته‌ای صورت گرفت حکایتی عبرت‌آموز است که مسئولان سیاست ورز، لاجرم باید پاسخگوی آن باشند.
وی در پایان گفت: ما بر این باوریم که مدیریت عالم فرهنگ و هنر در دوران پساتحریم به عالِمِ اندیشه‌ورز، سخت محتاج است. قافله فرهنگ و هنر، بی چراغ هدایت و کشتی نجات به ساحل نمی‌رسد.