به گزارش فرهنگ امروز به نقل از تسنیم؛ محمد ناصری، مدیر مسئول مجلات رشد و نویسنده، با اشاره به طرح افزودن «ساعت مطالعه» به برنامه درسی دانشآموزان که در شورای عالی آموزش و پرورش در دست بررسی است، گفت: در آموزش و پرورش تاکنون ساعتی به نام ساعت مطالعه نداشته و نداریم، هر چند کلاسی مانند انشاء، مطالعات اجتماعی، تفکر و پژوهش که جدیداً به برنامه درسی اضافه شده است، زمینههایی را برای اینکه دانشآموز وادار به گفتوگو و مطالعه شوند، فراهم میکند.
وی ادامه داد: برنامه دیگری که بیش از ۵۰ سال است که در آموزش و پرورش انجام میشود و هدف آن ترغیب دانشآموز به مطالعه آزاد است، انتشار مجلاتی است که امروز به اسم «رشد» معروف است و با شمارگان میلیونی به دست مخاطب میرسد، فلسفه تشکیل دفتری به نام دفاتر انتشارات کمک آموزشی در وزارت آموزش و پرورش نیز این بوده که ارتقای سواد خواندن و فرهنگ مطالعه را در میان دانشآموزان به دنبال داشته باشد.
ناصری تصریح کرد: نخستین شماره این مجله در سال ۱۳۴۳ با هدف معرفی خواندنیهای مناسب و سرگرمکننده به دانشآموزان وارد مدارس شد تا انگیزههای مطالعه دانشآموز را زیاد کند، این مجلات اکنون پس از ۵۰ سال در گروههای اول تا ششم با استقبال قابل توجه دانشآموزان و والدین مواجه است، حتی در برخی مدارس یک روز از هفته یا ماه را به نام روز بدون کیف میخوانند و در آن دانشآموزان مجلات رشد را با خود به مدرسه میآورند و مطالعه میکنند.
وی ادامه داد: همچنین در وزارت آموزش و پرورش سالانه بالغ بر هزار کتابی که منتشر شده را بررسی کرده و بهترین ها را به عنوان کتاب مناسب به دانشآموزان معرفی میکند، این معرفیها در در قالب کتابنامه رشد انجام میشود، از سال گذشته وزارت آموزش و پرورش به این کتابنامه رشد گروه ادبیات داستانی و شعر را اضافه کرد، تا سال ۹۲ فقط کتاب های آموزشی معرفی میشدند. کتابنامه رشد در حقیقت کتاب را در معرض دید دانشآموزان قرار داد و آنها را روی میز دانشآموز گذاشت، حال اینکه دانشآموز این کتابها را مطالعه کند یا خیر، مقداری به هنر معلم و اولیای مدرسه وابسته است و بخش دیگر هم به نوع فرهنگی که در خانوادهها جاری است.
ناصری با اشاره به لزوم فرهنگسازی برای مطالعه در خانوادهها گفت: اگر پدر و مادر و بچههای بزرگتر کتابخوان باشد، به طوری طبیعی بچههای کوچکتر نیز به سمت کتاب و کتابخوانی سوق پیدا میکند. در مدرسه نیز این معلمان هستند، که باید بچهها را به کتابخانه مدرسه راهنمایی کرده و آنها را ترغیب به مطالعه کنند.
وی افزود: در مجموع باید گفت، ما در امر کتاب و کتابخوانی بسیار قصور داریم، آنقدری که باید در حوزه خواندن تبلیغ نمیشود، انتقادات جدی به این امر وارد است، از فضای داخلی آموزش و پرورش گرفته تا فضای رسانه ملی که بسیار ضعیف به این حوزه می پردازد، اساسا فرهنگ جامعه و همه این کاستیها دست به دست هم داده است تا ما در حوزه کتابخوانی عقب مانده باشیم.
ناصری در پاسخ به اینکه با وجود سابقه ۵۰ ساله آموزش و پرورش در تشویق و ترغیب دانشآموزان به مطالعه چرا باز هم با فقر کتابخوانی در میان دانشآموزان مواجه هستیم، گفت: مجلات رشد را باید به مثابه قدمهای اولیه و نظام مند در آموزش و پرورش در نظر گرفت، همچنین ساختار آموزش و پرورش تنها جایی نیست که به ارتقای فرهنگ مطالعه کمک میکند، نهادها و سازمانهای دیگر نیز باید وارد شوند تا شاهد تکان خوردن وضعیت کتابخوانی باشیم.
عضو شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه(ع) بزرگترین ادعا برای کتاب نخوانی دانشآموزان را آمار فروش کتاب و شمارگان کتابهای مناسب برای این سنین دانست و افزود: شمارگان کتابها با ورود دانشآموزان به مدرسه کاهش پیدا میکند، پس از آن وقتی دانشآموز به کلاس هفتم میرسد، دوباره شاهد افت چشمگیر شمارگان و فروش کتابهای مناسب این سنین به بعد هستیم، این دلایل مختلفی دارد، از جمله این دلایل میتوان گفت، وقتی جامعه و سیستم آموزشی ما به جای اینکه برنامهریزی آموزشی را به طور واقعی دنبال کنند، بر چند درس خاص متمرکز شوند، تمام وقت دانشآموزان برای مطالعه همان دروس صرف میشود و بنابراین وقت دیگری برای مطالعه آزاد باقی نمیماند.
وی در پایان افزود: نسبت به آینده کتابخوانی در مدارس خوشبین نیستم، از آمار کتاب کودک و نوجوان جامعه میتوان وخامت اوضاع را فهمید و باید گفت، کتابخوانی در مدارس وضعیت مریضی دارد.