به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ خواجوی کرمانی که به نخل‌بند شاعران نیز شهرت دارد. در اواخر سدهٔ هفتم هجری در کرمان زاده شد. زمان زایش او را به اختلاف بین ۶۶۹ - ۶۸۹ هجری ثبت کرده‌اند او در دوران جوانی خود جدا از کسب دانش‌های معمول روزگار مسافرت را نیز پیشه نموده و بازدیدهایی از مناطق اصفهان، آذربایجان، شام، ری، عراق و مصر نیز داشته‌است و پس از بازگشت از این سفرهای طولانی در شیراز اقامت گزید. او لقب‌هایی مانند خلاق المعانی و ملک الفضلا نیز داشته است. او در نیمهٔ سدهٔ هشتم هجری در شهر شیراز درگذشت و در تنگ الله اکبر این شهر نزدیک رکناباد به خاک سپرده شد.

دیوان خواجوی کرمانی در سال ۱۳۳۶ به تصحیح زنده یاد احمد سهیلی خوانساری به اعانت بر ۵ نسخه ی تصحیح و توسط انتشارات محمودی که بنیان گذار آن میرزا محمود کتاب فروش خوانساری بود ، منتشر شد. این نسخه به مرور ایام نایاب و غیر قابل دسترس شد  و در بساط کهنه فروش ها به قیمت های گزاف خرید و فروخت می شد.

این کتاب همان نسخه ی مصحح زنده یاد احمد سهیلی خوانساری است، منتها در قامت جدیدی با ویراستی نو، توسط فرید مرادی، که به علاقه ندان تقدیم شده است.

فهرست عناوین این کتاب عبارت اند از :«پیش درامد سخن» ،«زندگانی خواجوی» ، «صنایع الکمال» ،«المطایبات و المقطعات» ،«کتاب الحضریات فی الغزلیات من دیوان صنایع الکمال» ،«کتاب السفریات فی الغزلیات من دیوان صنایع الکمال» ، «دیوان بدایع الجمال» ،«کتاب الشوقیات» ، «فهرست لغات دشوار» ، «فهرست اعلام».

نمونه ای از غزل خواجوی کرمانی :

هیچ می‌دانی چرا اشکم ز چشم افتاده است 
زانک پیش هرکسی راز دلم بگشاده است 
کارم از دست سر زلف تو در پای اوفتاد 
چاره کارم بساز اکنون که کار افتاده است 
هر زمان از اشک میگون ساغرم پر می‌شود 
خون دل نوشم تو پنداری مگر کان باده است 
بیوفائی چون جهان دل بر تو نتوانم نهاد 
ای خوشا آنکس که او دل بر جهان ننهاده است 
حیرت اندر خامه‌ی نقاش بیچونست کو 
راستی در نقش رویت داد خوبی داده است 
از سرشکت آب رویم پیش هر کس زان سبب 
بر دو چشمش جای می‌سازم که مردم زاده است 
دست کوته کن چو خواجو از جهان آزاده‌وار 
سرو تا کوتاه دستی پیشه کرد آزاده است

کتاب «دیوان خواجوی کرمانی» را نشر نگاه با قیمت ۵۵۰۰۰ تومان منتشر کرده است.