به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛ رسول صدرعاملی کارگردان سینما که چند سالی می‌شود، از عرصه فیلمسازی دور مانده، در سومین دوره از جشنواره فیلم‌های ویدیویی "یاس" که پنجشنبه به پایان رسید، یکی از اعضای هیئت‌داوران بود. صدرعاملی این روزها و با پایان نگارش فیلمنامه به زودی تازه‌ترین فیلم خود هم کلید خواهد زد.
با صدرعاملی درباره وضعیت سینما و نیز بخش داوری به صحبت پرداخته‌ایم که در ادامه می‌خوانیم.
فکر می‌کنید تعدد این جشنواره‌ها می‌تواند، نگاه فیلمسازان را به آثار خود تغییر دهد و کلاً موقعیت مناسب‌تری به لحاظ محتوا و ساختار در فیلم‌ها ایجاد کند؟
در همه دنیا، نگاهی که به سینماها می‌شود، در دل خود جشنواره‌ها است. بعضی از شبکه‌های تلویزیونی اختصاص به جشنواره‌هایی دارند که در طول سال برگزار می‌شود و آن‌ها را به مردم معرفی می‌کنند. بحث اینکه ما بودجه کم داریم و هزینه فیلم‌ها را نمی‌توانیم تأمین کنیم، پس جشنواره برگزار نکنیم، درست نیست، چرا که سینمای ایران بیشتر از اینکه به پول و هزینه نیاز داشته باشد، به برنامه‌ریزی نیاز دارد. سینمای ایران در واقع به یک اعتماد جدی به سینماگران خود نیاز دارد. چه سینماگران قدیمی و چه سینماگران جدید به هر حال باید این اعتماد بین سینماگران و سینما وجود داشته باشد تا درست استعدادیابی بشود و فرصت فیلمسازی به آدم‌ها بدهد.
اگرچه در این یکی دو سال اخیر شاهد حضور فیلمسازان جوان در عرصه سینما بوده‌ایم، فکر می‌کنید نسل تازه همانند نسل گذشته سینما با انگیزه به فیلمسازی بپردازند؟
این خیلی هم خوب نیست که ما سالی ۴۰ تا ۵۰ فیلم اولی داشته باشیم. فیلم‌های فیلسازان جوان پاسخگوی نیاز سینماگران نیست و بین این همه فیلم، تنها چند فیلم خوب پیدا می‌شود. در واقع به زحمت می‌توانیم بگوییم که چند فیلمساز جوان در سینما متولد شده‌اند. از طرفی نبودن جشنواره‌ها هیچ کمکی به افزایش بودجه برای ساخت فیلم‌ها نمی‌کند.
معمولاً خیلی از جشنواره‌ها با کمک اسپانسر برگزار می‌شود. در این مدت که اینجا بودم با چند فیلمساز جوان و مازندرانی صحبت کردم. خوشحالم از اینکه در این جشنواره‌ها فرصت برای ارتباط برقرار کردن با این فیلمسازان جوان وجود دارد. در واقع به برکت این جشنواره‌ها است که می‌شود استعدادهای خوبی در فیلمسازان جوان را از نزدیک دید، اما این مسائل به منظور ریخت‌وپاش‌های معمول جشنواره‌ها نیست.
تمرکز دولت در سینما، نباید صرفاً حمایت مالی باشد، بلکه حمایت محتوایی در جهت استعدادیابی و رشد فیلمسازی است. سینمای ایران تا زمانی که به پول دولت نیاز دارد به موقعیت مناسبی نمی‌رسد. سینمای ایران باید بتواند ارتباط خود را با مخاطب داشته باشد و هزینه‌ها را از مخاطب خود تأمین کند. رونق از اینجا شکل می‌گیرد نه از آنجا که با بودجه محدودی ۵ نفر از فیلمسازان هم فیلم بسازند. این اتفاق خوبی نیست. تا زمانی که چرخه تولید، به یک چرخه سلامت و درستی برنگردد، سینما نمی‌تواند تأمین شود. در همه دنیا سینما خود تأمین‌کننده نیازهای خود است.
اکران فیلم‌ها در گروه "هنر و تجربه" می‌تواند به چرخه اقتصادی سینما کمک کند؟
اکران فیلم‌ها در گروه "هنر و تجربه" خیلی اتفاق خوبی است. باید این نوع اکران‌ها تحت حمایت قرار بگیرند. من معتقدم باید سینمای ساختارشکن به وجود بیاید. سینما باید متکی به مخاطب باشد و نه به دولت.
چه تغییراتی را در بدنه سینمای ایران نسبت به سال‌های گذشته می‌بینید؟
ببینید در این چند سال اخیر اگرچه تغییرات خوب بوده است، اما نه به اندازه آن شوقی که در فیلمسازی برای جوانان ایجاد شده است. زمانی اتفاق خوب برای سینما می‌افتد که سینمای حرفه‌ای ما، به دوران خوب خود برگردد.
در این سال‌ها فیلم خوب ساختن، واقعاً کار سختی است. این اتفاق تنها برای سینمای ایران نیست بلکه در همه دنیا، فیلم خوب ساختن سخت شده است. سینما قائل به فرد شده است. روح زمان عوض شده است. فیلم‌هایی که در دهه ۶۰ و ۷۰ ساخته می‌شد ممکن است الان هیچ ارتباطی با مخاطب نداشته باشد، چون مخاطب سینما متغیر است و روز به روز اتفاقات جدیدی در سینما روبرو می‌شود. با سینمای محدود و با ممیزی‌های خیلی حساب‌نشده، نمی‌تواند خود را هماهنگ کند. سینمای جذاب وقتی است که بتوانیم در همه ژانرها فیلم داشته باشیم.
سینمای وحشت، سینمای کمدی، عاشقانه و جنگ داشته باشیم. یعنی همه گونه‌های سینما را داشته باشیم. و این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که همه محدودیت‌های سلیقه‌ای که نه فقط از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که خود متولی سینما است، بلکه از سوی همه نهادها تحمیل به سینما می‌شود. این‌ها موقعیت سینما را ترسناک و امنیت سرمایه در سینما را به خطر می‌اندازد و سرمایه‌گذار در این شرایط سرمایه‌گذاری نمی‌کند.
شما داور این دوره از جشنواره فیلم‌های ویدیویی یاس بودید. برگزاری این دوره از جشنواره را چطور دیدید؟
جشنواره کارش کندوکاو و جستجوست تا بهترین فیلم و فیلمسازان را پیدا کند ولی نمی‌تواند از قبل تصمیم گرفته و اعلام کند که می‌خواهم جشنواره‌ای باشم که همه فیلم‌های آن این قاعده را داشته باشد و یا جذابیت‌های سینمای خانگی را در بربگیرد. از این رو مجبور است فراخوان دهد همه حضور پیدا کنند و از میان آن‌ها بهترین‌ها را بیابد همچون ماهیگیری که بتواند خوب‌ترین ماهی را بگیرد. این جشنواره اتفاق خوبی است که امیدوارم باقی مانده و تداوم پیدا کند و در واقع جای امنی باشد برای فیلمسازانی که با کمترین امکانات کارهایی ویدیویی می‌کنند و لازم است ساپورت شوند تا فیلمسازی که می‌تواند از دل این جشنواره موفق بیرون بیاید رها نشود.
مشغول چه کاری هستید؟ آیا امسال فیلمی از شما در جشنواره فیلم فجر خواهیم داشت؟
کار من فیلمسازی است با همه وجود باز هم در این سینما فیلم می‌سازم. و امیدوار تا پایان سال فیلمبرداری کار را به پایان برسانم.
صبا شادور