به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛ در طول چهار دهه فعالیت موسیقیایی، یکی از آهنگسازان بزرگی که تا امروز جوایز و افتخارات جهانی بسیاری را از آن خود کرده است، هوارد لزلی شور است، موسیقیدانی که برای بیش از ۴۰ اثر سینمایی موسیقی متن نوشته است.
هوارد شور اصالتی کانادایی دارد و سال‌هاست که در نیویورک امریکا زندگی می‌کند. یکی از مشهورترین اثر او در حوزه موسیقی متن فیلم، سه‌گانه‌ی "ارباب حلقه‌ها" است، اثری که برای او جوایز و اعتبار بسیاری را به همراه داشت. رهبری در ارکستر با عناوین مختلف در طول این سال‌ها و ساخت موسیقی اپرا و موسیقی تئاتر از جمله فعالیت‌های آقای شور است.
دوران نوجوانی و جوانی هوارد، در مدرسه موسیقی و عضویت در گروه موسیقی "لایت هوس" گذشت که در دهه هفتاد میلادی در امریکا در موسیقی جاز فعالیت می‌کردند. او همان سال‌ها برای شوی زنده‌ی تلویزیونی شبکه ان‌بی‌سی امریکا که به صورت زنده پخش می‌شد موسیقی می‌ساخت و اجرا می‌کرد تا اینکه به عضویت گروه "برادران بلوز" درآمد که خود از پایه‌گذاران آن بود.
این رویه ادامه داشت تا اینکه آشنایی او با دیوید کراننبرگ کارگردان صاحب‌نام باعث شد موسیقی فیلم را جدی‌تر از همیشه دنبال کند و به عنوان اولین اثر در حیطه‌ی موسیقی فیلم، "دلتنگت هستم ای آغوش و بوسه" که درامی کانادایی بود را با همین کارگردان در سال ۱۹۷۸ ارائه داد.
در طی مصاحبه‌ای هوارد اقرار کرده بود که به خاطر برخی مسائل اقتصادی و نداشتن پشتوانه قوی در دنیای موسیقی و از سر آشنایی‌اش با کراننبرگ به موسیقی فیلم روی آورد و در پروژه‌های متعددی با او همکاری کرد. تا اینکه در سال ۱۹۸۵ موسیقی متن "پس از ساعت اداری" را برای مارتین اسکورسیزی نوشت که نخستین همکاری‌اش با مارتین و در کل کارگردانی بجز کراننبرگ بود.
از دیگر آثار او در سینمای هالیوود، همکاری و ساخت موسیقی فیلم برای "فیلادلفیا" است که تام هنکس برای آن فیلم جایزه اسکار دریافت کرد، یا فیلم "سکوت بره‌ها" که از فیلم‌های تحسین‌شده سال ۱۹۹۱ در اسکار بود که برای موسیقی متن آن اولین جایزه بفتا خود را دریافت کرد.
ورود به دهه ۲۰۰۰ میلادی برای هوارد بسیار خوش‌یمن بود، چرا که در این سال‌ها موسیقی‌های بسیاری را نوشت و سمفونی‌های زیادی را اجرا کرد که سه‌گانه "ارباب حلقه‌ها" بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ میلادی جز معروف‌ترین آثار و هم‌چنین سه‌گانه "هابیت" بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ جز آخرین آثار اوست.
در این سال‌ها او برنده سه جایزه‌ی اسکار، دو جایزه گلدن گلوب و چهار جایزه ارزشمند گِرمی شد.
با کمی دقت در آثار او می‌شود علاقه به موسیقی کلاسیک را به وضوح دید. حتی هوارد در یک برنامه تلویزیونی وقتی از او پرسیده شد که همین الان آخرین موسیقی که در آیپدش به صورت پاوز است چیست، او پاسخ داد که یک قطعه موسیقی گیتار کلاسیک از یک آهنگسازِ مونته‌نگرویی به اسم "میلوس" است که به روی یک صفحه‌ی گرامافون بود و این قطعه را بسیار دوست دارد.
جهان انسانی مثل هوارد شور جهانی است که موسیقی در آن در بی‌نهایت‌های کهکشان، جایی که سکوت در آن حکمفرماست هم ادامه دارد و شاعرانگی در آهنگسازی جز لاینفک این جهان است.
سراغ این شاعرانگی عظیم را می‌توان در لابه‌لای آثار هوارد شور مخصوصاً در قطعاتی از موسیقی فیلم "هوگو" که مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۱۲ آن را کارگردانی کرد گرفت. در قطعاتی از این مجموعه با نام‌های "ساعت" و "پدر" و "خاکستر" به نمونه ای از چند شعر هوارد شور بر می‌خوریم و حتماً جهان را آن طور که او تماشا می‌کند به نظاره خواهیم نشست.
حامد کیان