به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنر آنلاین؛ فروزان پرویز فرزام مدیر گالری هفتان با اشاره به اینکه گالریداری شغل پیچیدهای است، به هنرآنلاین گفت: گالریدار از یکسو با هنر ارتباط دارد و از سوی دیگر با اقتصاد، فرهنگ و جامعه و این یک بار سنگینی است که گالریداران همیشه به دوش میکشند. بخش بزرگی از مشکلات کاری ما به نگاه عوام بر میگردد که باید برای آن فرهنگسازی درستی شکل بگیرد و دیدگاه هنری در سطح جامعه وسیعتر شود. در این میان نقش رسانهها بسیار مهم است و رسانهای که مردم به آن اعتماد کنند رسالت بالاتری دارد.
این هنرمند نقاش همچنین رقابت میان گالریداران را بیشتر از جنبه شخصی آن بررسی کرده و بیان کرد: متاسفانه بیشتر برخوردهایمان در امر گالریداری کاملا شخصی است و به ساختار شخصیتی آن گالریدار بر میگردد. آنطور که باید رقابت در میان گالریداران شکل نگرفته است. گالریدار ازیکسو با هنرمند و از سوی دیگر با رسانه و مخاطب در ارتباط است. ضمن این که مخاطب خود در این میان به چند گروه مختلف تقسیم میشود، مانند مخاطبان هنر دوست و خریداران آثار هنری، یک گالریدار باهوش باید بداند که با هرکدام از این گروهها باید چه نوع برخوردی داشته باشد.
وی ادامه داد: ضمن اینکه نباید این نکته را فراموش کرد که نگارخانه یک بنگاه اقتصادی است و باید روی پای خود بایستد و برای این امر نیز باید فروش داشته باشد و با هنرمند نیز بتواند ارتباط برقرار کند. ما امروز در یک حالت برزخ قرار داریم چرا که باید در واقع به عنوان گالریدار برای ماندن در این گردونه رقابت با تمام عناصر ارتباطی هماهنگ باشیم. باید تکنولوژی جدید و به روز داشته باشیم، با تخصصهای مختلف ارتباط داشته باشیم و از همه مهمتر این که گالریداران قدیمی یک وسعت کاری و اعتبار خاصی دارند از نظر معرفی هنرمند، جذب خریدار و... که در این زمینه قدرت مانور بسیار بالایی دارند و میتوانند سلیقه خود را به بازار هدف تحمیل کنند و همه جا حضور داشته باشند. این بدان معنا نیست که الزاما همه چیز از سوی گالری داران قدیمی درست و اصولی است و هر حرکتی که انجام میدهند درست است، اما باید بتوان برای ماندن در این فضا و این گردونه رقابتی تمام این عناصر را در نظر گرفت.
مدیر گالری هفتان افزود: ناگفته نماند که پیروی کردن از پیشکسوتان در تمام لایههای مختلف شغلی وجود دارد و تنها مختص به گالریداران نیست.
وی با اشاره به تحریمها و تاثیر آن بر اقتصاد هنر عنوان کرد: روند رو به رشدی در این یکی دو سال اخیر به دلیل بحرانهای اقتصادی نداشتیم، بنابراین ما در یک دوره رکود اقتصادی همراه با تورم هستیم. من هنر را به عنوان سیاست کلی کارم در نظر نگرفتم بلکه برایم حضور هنر در خانواده اهمیت دارد. ضمن این که باید بازار مصرف را تقسیم کرد و مصرف کننده را تولید کرد. گالریداران به تنهایی در جهت حمایت از هنر و حضور آن در خانواده نمیتوانند نقشی داشته باشند بلکه سینما، مطبوعات، دولت و سایر هنرها دراین زمینه نقش دارند. کار سختی است و باید روی آن پژوهش و مطالعه بسیاری انجام شود، تا مخاطب حضور هنر را در خانه خود یک نیاز بداند و به خرید اثر هنری جدی نگاه کند. ضمن اینکه مطمئن باشد که این خرید برایش سودآور است.
پرویز فرزام همچنین در ادامه سخنانش درباره همکاری و همراهی گالریداران با یکدیگر افزود: من به عنوان گالریداری که خودش در عرصه هنر فعال است و زمانی نقاشی کار میکرده بسیاری از اوقات میروم به گالریهای دیگر سر میزنم و وقت میگذارم از نمایشگاهها دیدن میکنم، اما اینکه به عنوان گالریدار بروم و از نمایشگاهها دیدن کنم به ساختار شخصیتی من ربط دارد. متاسفانه بین گالریداران ارتباط کاری برقرار نیست، ما باید دست به دست هم دهیم و مشکلات و خواستههایمان را مطرح کنیم.
وی ادامه داد: از نظر من اشکالی ندارد که مشکلات صنفمان را بررسی کنیم و سمینار و همایشی داشته باشیم، باید برای برطرف شدن مشکلات مطالعه و پژوهش داشته باشیم. روی بازار هنر، جذب مخاطب و ... تحقیق کنیم و این را در اختیار همکارانمان قرار دهیم. البته این مقداری به کم کاری خودمان نیز بر میگردد، اینکه وقتمان کم است و درگیر کار هستیم و نمیتوانیم برای این امور وقت صرف کنیم. به نظرم اگر بخش اقتصادی فعالتر شود، این مشکلات نیز درست میشوند. امیدوارم هم رونق اقتصادی بیشتری داشته باشیم، هم اینکه بزرگانی که مردم به آنها نگاه میکنند و به عنوان الگوی جامعه از آنها یاد میشود و مد از سوی آنان در جامعه شکل میگیرد، خرید آثار هنری را نیز به عنوان یک مد شکل داده و جهت دهی کنند. مردم اگر بدانند داشتن یک تابلو فضای اطرافشان را خوشایند میکند، ضمن اینکه سرمایه نیز محسوب میشود، قطعا به سراغ خرید آثار هنری میآیند و این باید در کل جامعه شکل بگیرد.
این بانوی هنرمند درباره تمرکز گالریها در یک منطقه از شهر اظهار کرد: به نظرم اگر بتوانیم آدمهای متوسط را به گالری بکشانیم موفق هستیم. مجموعهداری که عادت به خرید اثر هنری دارد، برای من از اهمیت کمتری برخوردار است. مخاطب متوسط باید بتواند، با قیمت مناسب اثر هنری بخرد و از این اتفاق خوشحال باشد. ضمن اینکه تمرکز گالریها در یک منطقه نکته مثبتی است، اما باید همه نکات را در نظر داشت. به طور مثال من در منطقه هفت تیر با معضلات شهری بسیاری روبه رو هستم مانند طرح ترافیک، شلوغی و ... اما از سوی دیگر دسترسی به وسایل نقلیه عمومی و ایستگاه مترو موجب میشود تا مخاطب من از این فضا احساس رضایت داشته باشد. ضمن اینکه وجود خانه هنرمندان که خود تبدیل به یک قطب هنری شده است، نیز در جذب مخاطب به این نقطه از شهر بسیار موثر است.
وی درباره رویکرد گالری هفتان نیز گفت: مانند بعضی از همکارانم خط کشی خاصی ندارم و به رده هنری خاصی نمیپردازم. برای من مهم این است که از استعدادهای جوان و هنرمندانی که حرفی برای گفتن دارند حمایت کنم. اگر هنرمندی باشد که به عنوان یک منتقد هنری تشخیص دهم میتواند، در این عرصه موفق باشد، قطعا از او حمایت میکنم، چرا که از نظر من هنر خط کشی ندارد.
پرویز فرزام در خاتمه با اشاره به اینکه باید جلوی تکراری شدن را گرفت بیان کرد: فکر میکنم مجموعه داران باید از حالت خرید سنتی صرف خارج شوند. هر چیزی که تکرار شود تبدیل به سنت میشود، باید به دنبال کشف اتقاقات جدید بود و آن را در کشور رواج داد.