شناسهٔ خبر: 39731 - سرویس دیگر رسانه ها

گزارش بنديكت از پناهندگان سوری

«بنديكت كامبربچ» بازيگر سريال انگليسي «شرلوك هولمز» در سخنراني شبانه‌اي كه پس از اجراي نمايش «هملت» در مركز تئاتر باربيكان لندن داشت از حضار خواست به پناهنده‌هاي سوري كمك كنند و سياستمدارهاي اروپايي را لعنت كرد.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از روزنامه اعتماد؛ «بنديكت كامبربچ» بازيگر سريال انگليسي «شرلوك هولمز» در سخنراني شبانه‌اي كه پس از اجراي نمايش «هملت» در مركز تئاتر باربيكان لندن داشت از حضار خواست به پناهنده‌هاي سوري كمك كنند و سياستمدارهاي اروپايي را لعنت كرد. كامبربچ از يكي از دوستانش كه داوطلبانه به جزيره يوناني لبوس رفته و به پناهندگان كمك كرده است نقل قول كرد. او گفت كه روزانه صدها پناهنده از خاورميانه و افغانستان به ساحل اين جزيره مي‌آيند. همچنين كامبربچ از كوتاهي‌هاي دولت به بحران پناهندگي انتقاد كرد.

كامبربچ صحبت‌هاي دوستش را براي حضار بازگو كرد: «در افق ساحل اين جزيره چيزي جر قايق‌ ديده نمي‌شود و كنار ساحل هم جليقه‌هاي نجات است. ما به عنوان شهروندهاي اين جهان مي‌گوييم: «شما را مي‌بينيم... و حداقل كمكي در راه است.»حالا «سامانتا مورتون» بازيگر انگليسي نامزد دو جايزه اسكار از انتقاد‌هاي كامبربچ حمايت كرده و مي‌گويد: «نمي‌توانم باور كنم بعضي‌ از مقامات دولتي‌مان چطور شب‌ها چشم بر هم مي‌گذارند. » پدربزرگ و مادربزرگ مورتون پناهنده‌هاي لهستاني بودند كه جنگ جهاني دوم آنها را آواره كرده بود؛ مورتون مي‌گويد كه استفاده كامبربچ از تريبوني كه به او داده شده تا به حضار درباره اين بحران آگاهي بدهد او را «بسيار مفتخر» كرده و معتقد است كساني كه در جلوي چشم عموم مردم هستند، موظفند اين دست مسائل را عنوان كنند. تا به حال تماشاگران نمايش هملت بيش از ١٥٠ هزار پوند براي نجات كودكان پناهنده‌ها جمع‌آوري كرده‌اند.

كامبربچ بعد از سخنراني‌ شعر «خانه» را از شاعر سوماليايي «ورسان شاير» خواند. شعر «خانه» همان شعري است كه اين بازيگر در ورودي قطعه‌ «كمك در راه است» كه خيريه «نجات كودكان» ساخته، خوانده بود. سطري از شعر خانه آشكارا به مساله پناهنده‌هاي اشاره مي‌كند: «هيچ‌كس كودكش را در قايق نمي‌گذارد مگر اينكه آب امن‌تر از زمين باشد.»مورتون مي‌گويد كه با نظر كامبربچ در مورد دولت بريتانيا و اتحاديه اروپا موافق است. اين دو بازيگر انگليسي معتقدند دولت بريتانيا و اتحاديه اروپا از مسووليت‌شان در مراقبت از ميليون‌ها انساني كه از كشورهاي جنگ‌زده‌شان فراري هستند، كوتاهي كردند.

مورتون مي‌گويد: «ترسيده‌ام. از اينكه با اين بحران انساني گسترده‌اي كه از زمان جنگ جهاني دوم مثالش را نديده بوديم، ترسيده‌ام. نمي‌توانيم بنشينيم و بگذاريم اين اتفاق‌ها بيفتد. وقتي به اتفاق‌هايي كه در سوريه در حال روي دادن است نگاه مي‌كني، نمي‌توانم سر در بياورم كه ما براي كمك به آنها چه كار مي‌كنيم يا حتي چه كار نكرده‌ايم.»مورتون و كامبربچ معتقدند كه قانون دولت محافظه‌كار براي پذيرش ٢٠ هزار پناهنده در پنج سال آينده مايه شرمساري است. بيش از ١٠٠ چهره فرهنگي- هنري مطرح بريتانيايي از جمله «سر آنيش كاپور»، «جيمي اوليور»، «كيرا نايتلي»، «جود لا»، «سر‌مايكل كين» و «كالين فرث» بيانيه‌ «درخواست از دولت انگليس براي پذيرش هرچه بيشتر پناهنده‌ها» را امضا كرده‌اند و در اين بيانيه از واكنش‌هاي اين دولت گله كرده‌اند.

همچنين نويسنده مجموعه كتاب‌هاي هري پاتر، «جي.‌كي.‌رولينگ» موضع دولت بريتانيا را «شرمسارانه» خوانده و از اين دولت درخواست پذيرش پناهنده‌هاي بيشتري را كرده است. او در صفحه شخصي توييترش نوشته است: «اگر نمي‌تواني خودت را جاي آنها بگذاري، وجود تو چيزي را كم دارد. آنها به خاطر زندگي‌اي كه ارزش دارد، مي‌ميرند.»