به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنر آنلاین؛ امیربهمن امیریان مدیر آرت‌لانژ درباره این مجموعه هنری و تاسیس آن به خبرنگار تجسمی هنرآنلاین گفت: زمانی که شما به خریداری آثار هنری علاقه دارید و مدام به گالری‌ها سر میزنید با کمبودهایی در فضای هنری مواجه میشوید و فکر میکنید با راهکارهایی ممکن است بتوانید بخشی از این کمبودها را جبران کنید. در واقع من دغدغهای درباره هنر داشتم که تلاش کردهام در این فضای جدید هنری، آن را دنبال کنم.
وی با اشاره به اینکه آرت‌لانژ لزوما گالری نیست اظهار کرد: اینجا فضایی است که میخواهد همه گالریهای شهر را نشان دهد و در واقع انتخابهای ما در نمایش آثار از گالریهای سطح شهر پیدا میشوند. من شخصا بسیار گالریگردی میکنم و شما همین الان یک سال گذشته گالریهای تهران را میتوانید روی دیوارهای آرت‌لانژ ببینید. در حقیقت قصد ما نمایشگاه انفرادی هفتگی گذاشتن نیست، هرچند با توجه به ویژگیهای برخی هنرمندان ممکن است در سال دو یا سه نمایشگاه انفرادی نیز داشته باشیم.
مدیر آرتلاژ درباره شیوه توجه این گالری به هنرمند و آثار او نیز توضیح داد: در اهداف آینده ما یکی از موضوعات مهم، نزدیک کردن بخش تئوری به هنر معاصر است که جای خالی آن به شدت احساس میشود. اهمیت این بخش به این دلیل است که بسیاری از خریداران آثار هنری ممکن است اساسا ندانند چرا مثلا یک اثر محسن وزیری مقدم دارای ارزش است. ما میخواهیم یک مطلب یا توضیح در کنار هر اثری که فروخته میشود وجود داشته باشد. این متن‌ها از سه یا چهار ماه آینده در سایت آرت‌لانژ در کنار آثار هنری قرار خواهد گرفت. ما با استیتمنت‌هایی برای تک تک آثار شروع کرده و کم‌کم به مرور به بحثهای جدی تئوری خواهیم رسید. به علاوه ما به تقسیمبندی آثار هنری بر اساس مهم و غیر مهم قائل نیستیم و قصد داریم از هنرمند به سمت اثر هنری حرکت کرده و لزوما بر هنرمندان طراز اول متمرکز نشویم.
امیریان با اشاره به اینکه در آرت‌لانژ مشاوران نقش بسیار مهمی دارند اظهار کرد: ما از تک تک مشاوران، منتقدان و گالریداران کمک میگیریم تا انتخابهای خوبی داشته باشیم و انتخاب آثار لزوما با من نیست.
وی درباره فعالیت‌های جانبی این گالری نیز گفت: در راستای توجه به مسائل تئوریک هنر، قصد داریم با نشر بنگاه همکاریهایی داشته باشیم. معمولا گالری‌ها سالها با هنرمندان طراز اول کار میکنند اما پس از این زمان چنین هنرمندانی یک کتاب از آثار خود ندارند و چندین دهه است که "Artist book" از این هنرمندان منتشر نشده است. البته در این زمینه تنها با نشر بنگاه همکاری نخواهیم داشت و امسال ما ۱۳ "Artistbook" ارائه خواهیم کرد که بسیار مهم هستند، همه این کتابها ادیشن محدود دارند و در آنها مهمترین آثار این هنرمندان نیز ارائه خواهد شد.
مدیر آرت‌لانژ درباره توجه به شکلهای مختلف نیو مدیا، پرفورمنس و اینستالیشن از سوی این فضای هنری نیز اظهار کرد: این شکلهای هنری جذاب هستند با این حال ما قصد نداریم مثلا تاکید کنیم که حتما به شکل منظم روی آنها کار خواهیم کرد. به نظر من فضای آرت‌لانژ برای اینستالیشن بسیار مناسب است و ما روی این موضوع بسیار کار کردهایم. به علاوه از آنجا که رویدادهای ما یک هفتهای هستند، چند گروه پرفورمنس که بین‌المللی هستند را دعوت کردهایم تا در روزهای رونمایی کتاب یا افتتاح گالری و... پروفورمنسهایی با حداکثر زمان ۱۵ دقیقه را اجرا کنند.
امیریان درباره تمرکز فضاهای هنرهای و گالری در بخش خاصی از شهر نیز گفت: در شهرهای بزرگی مثل پاریس هم همه گالری‌ها در یک مکان خاص نیستند، به هر حال بحث فضا به امکان افراد مختلف برمیگردد و هر گالری یا مجموعه هنری با اهداف خاصی که دارد محدوده جغرافیایی خود را انتخاب میکند.
وی همچنین درباره اختصاص یک ویترین بزرگ به ورودی گالری و نمایش آثار هنری در فضایی رو به خیابان نیز اظهار کرد: این هم نوعی ساختار شکنی است، اصولا در ایران هر کسی میخواهد اثر هنری خریداری کند دوست دارد کسی آن را ندیده باشد درحالی که در کشورهای دیگر وقتی شاهکارهای هنری پشت ویترین میروند به دلیل اهمیت آنهاست. به نظر من عادات ما در ایران باید تغییر کند، از هنر پنهانی است که کار تقلبی بیرون میآید و شایعه ایجاد میشود درحالی که اگر آثار هنری دیده شوند شبههای وجود نخواهد داشت. بیشتر گالریهای شهر میتوانند از یک دیوار خود صرف نظر کرده و ویترین داشته باشند تا حتی کسانی که نمیخواهند داخل گالری بیایند جذب شوند.
مدیر این موسسه هنری درباره نوع مخاطب مورد نظر خود نیز گفت: ابتدا تاکید کنم که ما خود را گالری نمیدانیم، ما میخواهیم هنر را برای عموم مردم نمایش دهیم و هدفهای متنوعی نیز داریم. در نهایت رویکرد ما همه چیز را به هم مربوط میکند، اگر قرار باشد اقتصاد هنر تقویت شود باید مباحث نظری هنری نیز رشد کرده و تقویت شوند. امروز کلکسیون‌های مختلفی در حال رشد هستند اما پشتوانه نظری ندارند حتی بارها دیدهایم که دو مخاطب که پای یک تابلو ایستادهاند توانایی صحبت کردن درباره آن را ندارند. جایی وجود ندارد که افراد درباره اثر هنری بشوند یا بتواند بنویسد. از سوی دیگر در بحث اقتصاد هنر شما باید مدام مخاطب جدید پیدا کنید تا مجموعهداران جدیدی نیز پدیدار شوند. به نظر من مجموعهداران آینده در تهران سرگردان هستند.
امیریان ادامه داد: همانطور که گفتم ما برای همه آثار استیتمنت‌هایی خواهیم نوشت و هر هفته یک هنرمند پشت ویترین قرار خواهد گرفت. این‌ها باعث میشود آدمهایی علاقه‌مند شده و وارد آرت‌لانژ شوند و به فضای هنرهای تجسمی جذب شوند. نکته دیگر اینکه ما برای نمایشگاههای انفرادی جلسات نقد و بررسی خواهیم داشت تا زمینه برای مباحث نظری بیشتری فراهم شود. حتی کارگاههایی را در نظر داریم که هنرمندانی در آن به ارائه تجربیات خود بپردازند.
وی درباره افزایش روزافزون گالری‌ها و فضاهای هنری و چگونگی باقی ماندن در محیط هنرهای تجسمی نیز گفت: جدیت به وجود آمدن هر پدیدهای از آینده آن خبر میدهد. افراد به دلیل پتانسیلهایی که در خود میبینند مثل داشتن ارتباطهای قوی اقدام به راهاندازی گالری میکنند. ما با رویکردی عکس این موضوع کار خود را آغاز کردیم؛ قرار نبود ما با توجه به ارتباطات خود آرت‌لانژ را پیش ببریم بلکه هدف ما جذب مجموعهداران جدید بوده است به علاوه ما میخواهیم همیشه کار گروهی داشته باشیم و به جای اینکه روی ۱۲ هنرمند کار کنیم روی گروهی گسترده‌تر از هنرمندان متمرکز شویم و افراد بیشتری اعم از خریدار و هنرمند را به فضای هنرهای تجسمی وارد کنیم.
مدیر آرت‌لانژ همچنین افزود: من از زیاد شدن تعداد گالری‌ها بسیار لذت میبرم. در دهههای گذشته هماهنگ با رشد جمعیت ایران، فضاهای هنری، موسسهها و گالری‌ها رشد نکردهاند و این موضوع برای ما میتواند بسیار مفید باشد.