به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ علیرضا مختارپور رییس نهاد کتابخانه های کشور، در خصوص فایده و تاثیر هفته کتاب بر میزان مطالعه گفت: این بستگی به برنامه‌های اتخاذ شده در این هفته دارد. اگر برنامه ها به نحوی باشد که در آن مردم، یا اصحاب رسانه، یا برنامه سازان و یا تاثیرگذاران در فرهنگ را به کتابخوانی و یا اقدام برای ترویج کتابخوانی ترغیب و تشویق و تهییج کند موثر و مفید خواهد بود. اگر هم برنامه‌ها تشریفاتی و دورهمی باشد تاثیری نخواهد داشت.
وی افزود: به همین دلیل ما سعی کردیم ذیل برنامه های نهاد در این هفته در کنار برنامه‌های تجلیل و غیره ای که داشتیم بیست نشست کتابخوان مدارس تشکیل دادیم که جذابیت بسیاری داشت. در مدارس شاهد این بودیم که دانش آموزی که تنها توان صحبت کردن چند دقیقه ای پیرامون کتاب را دارد سرشار از احساس خوب و تشخص می شود.
این مدیر فرهنگی با تاکید بر حذابیت این برنامه ها در مدارس گفت: اگر نوجوانی عادت به کتابخوانی پیدا کرد بسیار مهمتر از این است که سعی کنیم تا شاید فردی میانسال این عادت را کسب کند که غالبا هم موفق نمی شویم.
مختارپور در پاسخ به این سوال که آیا واقعا همه اهداف در زمینه کتابخوانی در طی یک هفته دست یافتنی هستند اظهار داشت: خیر اما همانطور که گفتم این هفته فرصت مناسبی برای به اشتراک گذاشتن برنامه ها است و می توان در این هفته دوباره تجدید مطلع کرد و نگذاشت که این موضوع فراموش شود. ولی واقعا اگر برنامه‌ای بخواهد انجام شود باید در طول سال به طور مداوم اجرا و ارزیابی شود و نواقص آن رفع و تکمیل شود تا به نتیجه برسد.
رییس نهاد کتابخانه های کشور در پاسخ به این سوال خبرنگار شبستان مبنی بر اینکه آیا تا به حال بررسی انجام شده که میزان تاثیر هفته کتاب در طی ایام آن و روزهای بعد از آن سنجیده شود گفت: ما تا کنون چنین سنجشی نکرده ایم و این مقطع را بررسی نکرده ایم که ببینیم تاثیری داشته یا خیر. دلیل آن هم این است که من معتقدم شاخص کتابخوانی صرفا از طریق مراجعه به کتابخانه‌ها نیست. فرض کنید رایدو تلویزیون و سایر رسانه‌ها در مورد کتابی که شما در خانه دارید آنقدر خوب صحبت کنند که باعث شود آن را بردارید و مطالعه کنید این در آمار هرگز ما ثبت نمی شود و در آمار فروش کتاب هم نمی آید اما مطالعه صورت گرفته است.
وی در ادامه نکته ای را گوشزد کرد: مردم بسیار کتاب می خرند اما کمتر می خوانند تا جایی که برخی معتقدند که شاید هم صحت داشته باشد، یکی از دلایل عدم کتابخوانی مردم در کشور ما کتابداری مردم است. می گویند در خیلی از کشورهای اروپایی غیر از طبقه مرفه و اشراف که کتاب زیاد دارند، طبقه متوسط، زیاد کتاب می خوانند اما کتاب زیاد ندارند چرا که اصلا امکان نگهداری این همه کتاب را ندارند. اما ما اینگونه نیستیم و وقتی کتابی را می خریم چون می دانیم که آن را داریم خواندنش را موکول می کنیم به زمانی دیگر! این درحالی است که در گذشته حتی علما برای استنساخ مطالب با هزینه ای برای تنها دو روز کتابی را در اختیار می گرفتند و تمام آن دو شبانه روز را به نسخه برداری می گذراندند. همین تفاوت شوق و ولع گذشتان و امروزی‌ها کتاب را به وفور و اشکال مختلف در اختیار دارند نشان می دهد.
مختار پور در ادامه این گفت‌وگو به شبستان گفت: من در بعضی جمعها که حضور پیدا می کنم سوال می کنم که چه کسانی عضو کتابخانه هستند و معمولا با تعداد کمی مواجه می شوم. در حالی که وقتی فردی عضو کتابخانه باشد می داند که در طی هفته تنها می واند دو کتاب به عاریت گرفته و باید مطالعه کند و در صورت تاخیر در عودت باید جریمه بپردازند و همین تردد در محیط و معاشرت با کتاب‌خوانها آثار مثبت خود را دارد.
رییس نهاد کتابخانه ها افزود: وقتی کتاب به هر شکل کاغذی و یا الکترونیک و یا صوتی را خریداری کردیم دیگر خیالمان راحت می شود که آن را در اختیار داریم غافل از آنکه هر روز اشتغالات ما بیشتر شده و توانایی جسمانیمان روز به روز تحلیل می رود و عملا ما می مانیم و کلی کتاب خوانده نشده که در پاره ای از موارد بویژه کتابهای علمی مطالب آنها کهنه و خارج از رده هم می شود.
وی تاکید کرد: ما باید یاد بگیریم که با کتاب به صورت فرصت برخورد کنیم و آن وقت آن نصیحت عرفا و اندیشمندان در خصوص اغتنام فرصت در ذهن متبادر می شود. یعنی اینکه بگوییم باید این کتاب را در این هفته مطالعه کنم و این کتاب فرصتی است.
مختارپور افزود: بر همین اساس حتی در طی ماه های گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اختراع کتابهای مدت دار به این معنی که مرکب این کتابها به نحوی طراحی شده است که پس از خرید تنها برای مدتی قابل رویت است و پس از آن نوشته ا محو و غیر قابل خواندن می شود. که گرچه کاملا مناسب نیست اما بالاخره ابتکار شیرینی است که می خواهد یادآوری کند برای خواندن این کتاب تنها چند روز فرصت دارید.
وی در پایان این گفت و گو تاکید کرد: کارهای تحقیقی روانشناسی و جامعه شناختی بسیاریف بویژه در آموزش و پرورش باید صورت بگیرد تا وضع مطالعه اصلاح شود.