به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ چندی پیش، در سمیناری علمی با عنوان «تأملی بر وضع فلسفه در ایران» که به همت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، دکتر غلامحسین مقدم حیدری، رئیس پژوهشکده غرب‌شناسی و علم‌پژوهی پژوهشگاه و دبیر این سمینار، طی سخنرانی خود درباره وضعیت فلسفه علم در ایران به بحث درباره استفاده ابزاری از فلسفه علم در ایرانپرداخت که خبرگزاری مهر گزارشی از این سخنرانی منتشر کرد. دکتر مصطفی تقوی، عضو هیئت علمی مرکز فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف در پاسخ به این گزارش، نقدی را در اختیار این خبرگزاری قرار داد که متعاقب آن دکتر مقدم حیدری پاسخی بر آن نقد نگاشته است که در ادامه از نظر می گذرد؛
دوست عزیز جناب آقای دکتر مصطفی تقوی
با سلام و احترام، همانطور که مستحضرید پیرو مذاکرات تلفنی که جنابعالی در بهمن و اسفند ماه با بنده داشتید من به شما پیشنهاد کردم که اگر نقطه نظری درباره سمینار من دارید آن را اعلام بفرمایید اما وقتی نقد جنابعالی را در ۲۵ اسفند ماه ۹۴ در مهر نیوز دیدم بسیار متعجب شدم. شما گزارش خبرنگار از سمینار من را نقد کرده اید نه سمینار بنده را! در حالیکه فایل صوتی سمینار بسیار کوتاه من (حدود ۲۵ دقیقه) از تاریخ ۱۷ اسفند در سایت سیما فکر در این پیوند قرار گرفته بود.
جنابعالی که خود استاد فلسفه علم هستید و کتابهای گوناگونی را در این زمینه ترجمه نموده اید آیا به این نکته توجه نکردید که هر صحبتی چه شفاهی و یا گزاره ای را باید در بستر کلام مذبور مورد توجه قرار داد؟ جنابعالی یک گزارش خبری را از یک سمینار مورد نقادی قرار داده اید! آن هم به شیوه ای که مقالات علمی پژوهشی را نقد می کنند!!! مورد نقادی قرار داده اید. بنده از همکار خویش انتظار داشتم که به نحو آکادمیک برخورد می کردند یعنی ابتدا فایل صوتی سخنرانی من را گوش می دادند( این فایل از ۱۷ اسفند بر روی سایت سیما فکر بود. جنابعالی که در این باره چندین بار با من تماس گرفتید این فایل را از بنده طلب می کردید و یا از روابط عمومی پژوهشگاه می گرفتید). دوست عزیز اگر این کار را می نمودید اینقدر تند نمی رفتید و نسبت های ناروا به بنده ( اینکه صحبت های مرا تخیلات بنده دانسته اید) نمی دادید.
از همه مهمتر و تاسف برانگیزتر اینکه جنابعالی نقد خود را بگونه ای نوشته اید که من را در برابر دکتر گلشنی قرار داده اید. در حالیکه اگر فایل صوتی سخنرانی بنده را گوش می دادید در می یافتید که روی سخن من با افراد دیگری است نه با استاد محترم جناب آقای دکتر گلشنی!
تمام افردی که مرا می شناسند می دانند که بنده از سال ۷۴ که در گروه درس خوانده ام تا هم اکنون همواره به عنوان یک دانشجو به دکتر گلشنی ارادت داشته ام. من نیت جنابعالی را از این کار نمی دانم ولی آن را به حساب عدم توجه جنابعالی به سنت کار آکادمیک می گذارم.
دوست عزیز شما که با این دقت می توانید یک گزارش خبری را جراحی کنید چگونه تقوی علمی را لحاظ نکردید و ابتدا فایل صوتی را گوش ندادید؟!؟! البته بنده شما را سالها می شناسم و می دانم که حتما سهوی در کار بوده است و یا اینقدر سرتان شلوغ است که حوصله نداشته اید و یا وقت نکرده اید تا فایل اصلی را گوش دهید.
ضمنا نکته دیگری را باید ذکر کنم همانطور که شفاها نیز به شما گفتم منظور من از قدرت، قدرت فوکویی است در حالیکه آنچه شما به نقد آن پرداخته اید تصور رایج از قدرت در میان عوام جامعه است (اگر کلمه فوکو را از متن جنابعالی حذف کنیم معنای متن جنابعالی هیچ تغییری نخواهد کرد در حالیکه قدرت در نظریه فوکو بار معنایی خاصی دارد) ای کاش فایل صوتی را گوش می کردید و ملاحظه می نمودید که من در ابتدای سخنرانی ام قدرت فوکویی را توضیح داده ام. شما که سعی کرده اید با شیوه مقالات علمی پژوهشی تصور خبرنگار از سخنرانی شفاهی مرا نقد کنید ای کاش در پیش خود می گفتید که منظور مقدم از قدرت فوکویی که مرتب می گوید چیست؟ و به شیوه آکادمیک وقت می گذاشتید تا معنای قدرت در نظریه فوکو را بررسی نمایید.
من همچنان در تعجبم، جنابعالی که تاکید می نمایید که ده سال است در گروه فلسفه علم شریف درس می دهید چرا این گونه بی دقت و با عجله این کار را کرده اید. شما بگونه ای نقد کرده اید که گویا قرار بوده است من کسی یا جایی را بزنم حال اگر فایل صوتی را گوش دهید متوجه خواهید شد که اصلا چنین قصدی در کار نبوده است.
بیاید با هم تخیل کنیم که شما فایل صوتی را گوش می دادید بعد آن را بصورت مکتوب در می آوردید و سپس کمی هم درباره قدرت فوکویی تامل می نمودید و آن وقت به نقد سمینار بنده می پرداختید آن وقت چه گفتگوی معرفت زای خوبی رخ می داد و من می توانستم از نقد های شما چیزهای بسیاری بیاموزم.