به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ حسن ذوالفقاری محقق و مدرس ادبیات همزمان با هفته هنر انقلاب اسلامی درباره ادبیات انقلاب اسلامی گفت: مانند همه حوزه‌هایی که طی سالیان رشد داشته، ادبیات انقلاب هم از روز ابتدایی وجودش تا امروز رشد داشته است. به هر حال در کنار جریان سنتی ادبیات که از پیش از انقلاب وجود داشته، پس از انقلاب، جریانی شکل گرفت که به نام ادبیات انقلاب کار خود را ادامه داد و بخشی از آن مربوط به تحولات جنگ و ادبیات تولیدشده ناشی از آن دوره می شود.

وی افزود: تحولات ادبی مورد نظر، از انقلاب شروع شد، به دوران جنگ رسید و پس از آن سال‌های بعدی جنگ و سازندگی را داشت. امروز هم جریان های مختلفی در این زمینه فعال هستند و به نظرم تعداد زیادی از جوان‌هایی که امروز در این حوزه فعال اند، با علاقه‌ای که از خود نشان داده‌اند، موجب رشد و شکوفایی آن شده‌اند.

این مدرس ادبیات ادامه داد: درست است که در وهله اول، بیشتر جریان ادبیات انقلاب مربوط به سرایش شعر و تولید آثار ادبی بوده اما جریان شناسی این ادبیات هم بعد از گذشت دو دهه شروع شد. این جریان شناسی مربوط به شعر معاصر و بخشی هم مربوط به شعر انقلاب است. آسیب شناسی و جریان شناسی ادبیات، در گذشته به صورت پراکنده انجام شده بود اما به بعد از انقلاب کشیده شد و بعد از دهه دوم، به صورت متمرکزتر دنبال شد. فکر می کنم این روزها هم موضوع تعداد زیادی از پایان‌نامه‌های دانشجویی، داستان و شعر معاصر باشد که بازه زمانی شان مربوط به بعد از انقلاب است.

ذوالفقاری گفت: یکی از اتفاقاتی که بعد از انقلاب برای ادبیات رخ داده، برپایی جشنواره های مختلف مانند شعر فجر، کتاب سال یا پژوهش برگزیده سال است که هم به حوزه شعر می پردازند، هم داستان و هم پژوهش ادبی. جایزه‌هایی که بنیاد ادبیات داستانی هم متولی آن‌هاست، از جمله فعالیت‌های تشویقی در این زمینه هستند. این اتفاقات نشان از رشد کمی و تا حد زیادی کیفی ادبیات پس از انقلاب دارد. به ویژه که در سال‌های اخیر، در دانشگاه ها، رشته‌هایی مانند ادبیات پایداری شکل گرفته است.

وی افزود: رشته ادبیات معاصر هم با همین گرایش، در حال شکل گیری است. البته به این نکته اشاره کنم که پیش از این واحد ادبیات معاصر را در دانشگاه‌ها داشته‌ایم اما رشته و گرایش تخصصی نداشتیم. از جمله اتفاقات دیگر می توان به چاپ نشریات علمی پژوهشی و همچنین غیرعلمی پژوهشی ادبی اشاره کرد که فعال شده اند؛ مانند نشریه فرهنگستان زبان و ادبیات که تا به حال ۲ شماره اش چاپ شده است.

این پژوهشگر فرهنگ عامه در ادامه گفت: جریان شناسی شعر و داستان به طور منظم و منضبط از حدود ۱۵ سال پیش انجام شده و می‌شود. اگر بخواهم در حوزه کاری خودم نظر بدهم، به نظرم یک نقصان و ضعف در مورد جریان شناسی شعر و داستان بعد از انقلاب وجود دارد و آن آسیب هم این است که جوان‌ترها از گذشته و پشتوانه‌های فرهنگی این جریان شناسی، اطلاعات کمی دارند که می‌تواند به محدود شدن دایره تولید و تحقیق بیانجامد. در حوزه تولید، تصویرسازی و ایماژ در تولیدات ادبی کاهش پیدا خواهد کرد و این یک خطر برای ادبیات ماست.

FacebookTwitterGoogle+ارسال به