به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ علی غضنفری استاد دانشگاه، مترجم، شاعر و ترانه سرا که کار ترجمه این نامهها را برعهده داشته است، در این باره گفت: نخستین آثار هِسِه در قالبهای سنتی قرن نوزدهم بودند. اشعارش به طور کامل به شیوه رُمانتیک پیوند دارند. زبان و روش نگارش وی نیز متأثر از نویسنده و شاعر بزرگ سوییسی گُتفرید کِلِر است.
وی افزود: محتوای نوشتههای هرمان هسه علیه گسترش صنعتیشدن و هجوم تودههای مردم به شهرنشینی است و بیشتر به اصلاحطلبی زندگی مردم و جوانگرایی میپردازد. یکی دیگر از ویژگیهای هِسِه روحگرایی است. آثار هِسِه بهخاطر اظهاراتش علیه جنگ و ضدیت با ناسیونال سوسیالیستها از سال ۱۹۳۷، فقط پنهانی قابل خرید بودند و نسل جوان آلمان از سال ۱۹۴۵ با آثارش آشنایی پیدا کرد.
غضنفری ادامه داد: هِسِه در آغاز، گرایشهای کمونیستی داشت و با عنایت به شیوهها و روشهای آن روز امپریالیستها، سوسیالیسم را در شرایط آن دوران بهترین روش حکومتی میدانست لیکن ادعا داشت در شرایط موجود کمونیسم حرفی برای گفتن دارد و ای کاش میشد اینها را بدون توپ و تفنگ گفت و اجرا کرد.
وی همچنین گفت: هرمان هسه «Symbios» را که همان همسویی برای رسیدن به اهداف انسانساز است و «Mutualismus» را کـه همان مشترک اندیشی و همدلی برای دستیابی به هدفی مشترک است، از طبیعت دریافت میکند و انگل واره بـودن را که همان «Parasitismus» است، مردود میشمارد، که این پدیده نیز با الهام از طبیعت به علوم انسانی و جامعه شناسی و حتی مدیریت نوین وارد شده است.
این مترجم ادبیات آلمانی زبان یادآور شد: در داستانها و نامههای هِرمان هِسِه نیز همیشه انسانهایی را میبینیم که در طول داستان بهگونههای مختلف از راه بد به راه راست هدایت میشوند و به دنبال تکامل و دستیابی به رسالتهای انسانی هستند. این امر در گرگ بیابان (Steppenwolf) و بازی با مهرههای شیشه (Glasperlenspiele) که جایزه نوبل را برایش به ارمغان آورد، آشکارا دیده میشود.
به گفته غضنفری، نامههای هِسِه نیز این پند و اندرز را دارند که ایستایی و سکون برای یک انسان جایز نیست و روح آدمی پیوسته باید با پیشانی آینده به دوردستها بنگرد و همواره در تلاش باشد تا آموزشهای نوین را در اندیشه بپروراند.
وی افزود: نکتهای بسیار مهم که در این نامهها به چشم میخورد، این است که پی بردن به سیاسی بودن هِسِه را به زیبایی در نامههای وی میتوان دید که در موضوعات مختلف نوشته شدهاند. او در نامههایش ثابت میکند که شاعر و نویسندهای نیست که اشعار و نوشتههایش تاریخ مصرف داشته باشند.
این مترجم ادبیات آلمانی زبان در پایان گفت: من نامههایی را برگزیدم که پیام آنها را امروز میتوان به بسیاری از مردم و سیاستمداران در بسیاری از نقاط دنیا ارسال کرد.