فرهنگ امروز/ پيام رضايی:

 سرانجام پس از ١٥ سال، ديگر ايرج‌راد، مديرعامل خانه تئاتر نخواهد بود. ديروز جمعه بيست و چهارم ارديبهشت‌ماه خبري مبني بر استعفاي ايرج راد از مديرعاملي خانه تئاتر روي خروجي خبرگزاري‌ها قرار گرفت؛ استعفايي كه ايرج راد در گفت‌وگو با« اعتماد» آن را تكذيب كرد اما گفت كه« ديگر مديرعامل خانه تئاتر نخواهد بود. هيچ مساله خاصي اتفاق نيفتاده و استعفايي هم در كار نبوده. اين كلمه اشتباه است. روال معمول اين است كه هر دوره بعد از انتخابات هيات‌مديره، از وظايف اين هيات، انتخاب مديرعامل است و بنده هم طي اين سال‌ها انتخاب شدم اما بنده از دو دوره قبل هم گفته بودم كه وقتي كار ساختمان خانه تئاتر تمام شود ديگر اين سمت را نخواهم پذيرفت و شخص ديگري را انتخاب مي‌كنيم. » طي اين دوره ١٥ ساله، هيات‌مديره خانه تئاتر در دوره‌هاي مختلف تغييراتي داشت اما ايرج راد همواره به اتفاق آرا به عنوان مديرعامل انتخاب مي‌شد. او مي‌گويد كه حالا ديگر ترجيح مي‌دهد كار تمام‌وقت مديرعاملي را انجام ندهد و بيشتر به زندگي شخصي و كارهاي هنري بپردازد: «من همچنان در هيات‌مديره خواهم بود. اما كارهاي ديگري را انجام مي‌دهم كه وقت كمتري را از من بگيرد؛ كمااينكه اين‌بار هم بيشترين راي براي مديرعاملي به من داده شد. دوستان لطف داشتند و اصرار كردند اما من هم دلايل خودم را گفتم. گفتم كه من از كار اصلي خودم باز ماندم و الان هم هر كاري بتوانم انجام خواهم داد اما ديگر فعاليت تمام وقت نخواهم داشت.»
ايرج راد باز هم تاكيد مي‌كند كه استعفايي در كار نبوده و اين خبر صحيح نيست: «باز هم تاكيد مي‌كنم استعفايي در كار نبوده است. بايد به كارهاي هنري و زندگي شخصي خودم برسم و طبيعتا اين تجارب ١٥ ساله را در اختيار شخص ديگري كه انتخاب خواهد شد قرار خواهم داد. هر كاري از دستم بربيايد براي خانه تئاتر انجام مي‌دهم و برايم ارزشمند است و باز هم بگويم اين طبيعي است كه در هر دوره‌اي كه هيات‌مديره جديد انتخاب مي‌شود كار مديرعامل قبلي نيز به پايان مي‌رسد. اميدوارم هرچه زودتر شخصي را درنظربگيريم و من هم در خدمت خانه تئاتر خواهم بود.»
خانه تئاتر در سال‌هاي اخير، فرازوفرودهاي فراواني را پشت سر گذاشت. در دولت قبل اين خانه اوضاع بساماني نداشت و به گفته اهالي خانه اين وضعيت به ويژه در حوزه مالي چندان تغييري نكرده است.
برخي البته خود اهالي خانه تئاتر را نيز در اين وضعيت مقصر مي‌دانند. اما ايرج راد اين ١٥ سال را اين گونه ارزيابي مي‌كند: «آنچه مي‌توانم به شما بگويم اين است كه طي تمام اين سال‌ها تلاش گسترده‌اي در همه جوانب براي بهبود اوضاع تئاتر
صورت گرفت. حقوق صنفي، امنيت شغلي، اينكه ما هنوز كد شغلي به عنوان مشاغل هنري نداريم، ميزان كف دستمزد، قرارداد تيپ، بيمه، بيمه تكميلي، بيمه تامين‌اجتماعي و هرآنچه فكرش را بكنيد در حد اعلاي خودش صورت گرفته.» با اين‌همه ايرج راد يك «اما» به ادامه حرف‌هايش اضافه مي‌كند: «واقعيت اين است آن‌گونه كه بايد به مسائل تئاتر و مسائل زيربنايي تئاتر پرداخته شود، پرداخته نشده است. ما تلاش خودمان را كرديم آنچه بايد به انجام مي‌رسيد، نرسيد. شما فكر كنيد صد در صد تلاش كنيد اما به ١٥ يا ٢٠ درصد برسيد و همين اندازه هم با تغيير مديران در دوره‌هاي مختلف گاهي تا ٥ درصد و گاهي تا صفر رسيده است.»
ايرج راد از موارد اين تلاش‌ها نيز مي‌گويد و تاكيد مي‌كند با وجود مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي اين مصوبات اجرايي نشده است: «توجه دقيقي به مسائل تئاتر نشده. گرچه در مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي همه اين مسائل آمده است اما اجرايي نمي‌شود. ما همواره به اين معترض بوديم. نامه زديم جلسات متعددي با مسوولان داشتيم و اين موضوع را از جوانب مختلفي دنبال كرديم. در مجلس با كميسيون فرهنگي جلسه داشتيم. خب بعضي وقت‌ها مدير دلسوزي آمده و شرايط بهتر شده اما مواقعي هم بوده مسوولاني آمده‌اند و چيزهايي كه قبلا هم به دست آورديم از دست
رفته است.»
راد در پايان حرف‌هايش اظهار اميدواري مي‌كند كه بتواند امسال اثري را روي صحنه ببرد.
خانه تئاتر با چالش‌هاي بسياري دست و پنجه نرم كرد. واقعيت اين است كه اين خانه منتقدان كمي ندارد. « اعتماد» نظر دو نفر از اهالي اين خانه از دو نسل، با دو ديدگاه را جويا شده است.

بهزاد فراهاني

ما در دنياي ١٥ ساله بسيار بسيار خشني اين نهاد را حفظ كرديم و آن آرامشي كه آقاي راد داشته كمك شاياني براي برپا ماندن اين نهاد كرده است وگرنه ممكن بود اين نهاد گاهي به يك جمله از بين برود.
اما صبوري و شكيبايي راد همواره كمك‌كننده بوده است. شايد گاهي هم لازم بود ما سرعت بيشتري داشته باشيم و كندي‌هايي بوده است. اما در مجموع آقاي راد اهرم ماندگاري خانه تئاتر  بودند.

علي‌اصغر دشتي

آقاي راد نمي‌تواند استعفا بدهد. نمي‌دانم چرا خبرگزاري‌ها دارند حرف از استعفا مي‌زنند. اين خبر اشتباه مبتني بر اين باور است كه مديرعاملي خانه تئاتر مي‌تواند مادام‌العمر باشد. ١٥ سال اين خطا رخ داده و اين، هم به زيان آقاي راد، با تمام زحماتي كه كشيدند، تمام شده و هم به زيان صنف. من فقط چند سوال دارم: آيا اشكال در شخص مديرعامل است يا حسن در شخص مديرعامل؟ آيا بايد مديرعامل تغيير كند تا اوضاع بهتر شود يا ساختار خانه تئاتر بايد تغيير كند؟ براي پيشبرد امور روزانه خانه تئاتر در اوضاع فعلي آيا شخصي مناسب‌تر از آقاي راد وجود دارد يا خير؟ آيا اگر شخصي بيرون از هيات‌مديره بيايد، مي‌تواند اوضاع كنوني را مديريت كند يا اينكه اين فضا ساخته و پرداخته اين روند اشتباه ١٥ ساله است كه نمي‌توان با تغيير مديرعامل آن را تغيير داد؟ ضمن اينكه آقاي راد پيش‌تر هم ابزار تمايل كرده بودند كه نمي‌خواهند مديرعامل باشند اما در نهايت همواره انتخاب شدند. به نظرم اول بايد به اين سوالات و سوالات اينچنيني پاسخ داد. من چالشي با آقاي راد ندارم. مساله من اين پرسش است كه آيا مساله، آقاي راد
است؟

روزنامه اعتماد