به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ در ابتدای نشست «نقد جریان های تکفیری» حجت الاسلام خسرو پناه، رئیس موسهه حکمت و فلسفه با اشاره به دیدگاه های مختلف جهت نقد جریان های تکفیری گفت: ابتدا باید به جریان شناسی تکفیر وارد شد که بحثی میان رشته ایست و جدا از بحث های ملل و نحل است . نقد جریان های تکفیری باید در سه دیدگاه صورت گیرد ؛ تاریخی ،معرفتی و راهبردی .
وی با بررسی اتفاقات حساس در قرن های گذشته گفت : برای بررسی مباحث تاریخی در پیدایش سلفی گری ۴ برهه از تاریخ وجود دارد که در اوج گیری سلفی گری تاثیر بسزایی داشته است . قرن ۴ ، قرن ۷ ، قرن ۱۲ و قرن اخیر .
خسروپناه در مورد دیدگاه معرفتی تصریح کرد : مباحث معرفتی در دو مبحث معرفت دینی و مباحث فکری سلفی گری خلاصه می شود .
رئیس موسسه حکمت و فلسفه با اشاره به دیدگاه راهبردی و چگونگی انجام پژوهش های راهبردی افزود: مباحث راهبردی بسیار حساس است وبرای رسیدن به راهبرد صحیح نگاه جریان شناسانه نیاز است . باید در انجام پژوهش ها تمام مباحث اختلافی بررسی و لحاظ شود اما در مباحث راهبردی نباید مباحث اختلافی آورده شود.
وی با اشاره به سیاست های راهبردی در جهان اسلام افزود: ما باید در ارتباط با کشورهای اسلامی به دنبال تنش زدایی باشیم یعنی عربستان و مصر و قطر و ...کشورهایی هستند که که نیاز است سیاست راهبردی های تنش زا را در قبال آنها پیش بگیریم . البته باید با معرفت زایی و عقلانیت ایمانی از نفوذ بیشتر سلفی گری در دنیا جلوگیری کرد .
رئیس موسسه حکمت و فلسفه با اشاره به جغرافیای پیدایش سلفی گری افزود: باید برای بررسی سلفی گری سه منطقه عربستان ،مصر و شبه قاره هند مورد بررسی دقیق قرار گیرد .
امروزه در عربستان یک سلفی گری مدرن دیده می شود به گونه ای که ادعای بازگشت به سلف دارند اما با تمام کشورهای استعمارگر در ارتباط هستند .و صدالبته که با وجود پول های نفتی توانسته اند تا حدود زیادی به اهداف خود در منطقه نزدیک شوند .
وی افزود: در شبه قاره هند سلفی گری و تصوف به نوعی با هم پیوند خورده اند .دیوبندیه در هند بیشترین گروه را به خود اختصاص داده اند و البته تندروهای دیدوبندیه گروه طالبان هستند .
عضو شورای عالی پژوهش مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در مورد مصر تصریح کرد: در مصر بازگشت به سلف اولین بار توسط سید جمال الدین اسدابادی مطرح شد و پس از آن توسط محمد عبده و رشید رضا پیگیری و مورد استقبال قرار گرفت .
خسروپناه در پایان گفت : در تمام طول تاریخ نقش علمان و اندیشمندان جهان اسلام بسیار پررنگ تر از سیاست مداران و حاکمان بوده است و عالمان محور اصلی تحولات در جهان اسلام بوده اند .
همچنین در پایان این نشست که چهارشنبه برگزار شد مدیران گروه ها و محققین پژوهشگاه سوالات و پیشنهادات خود را مطرح کردند.