به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ آیتالله سید هاشم بطحایی اظهار کرد: حوزه علمیه قم پایگاه مهمی برای نشر احکام و معارف اسلامی است و دنیای تشیع و بلکه جهان اسلام به این حوزه دیرپا چشم دوخته است.
استاد درس خارج حوزه علمیه ادامه داد: مراجع بزرگ و فرهیختگان زیادی از این حوزه برخاستهاند که از جمله آنها امام راحل بودند، بنابراین با توجه به چنین موقعیتی، میطلبد که حوزه علمیه بارورتر و خروجیهایش مهمتر از گذشته باشد.
وی شکوفایی حوزه و بهینه شدن خروجی این نهاد را در گرو نظارت جدی در پذیرش و گزینش و تعلم و تربیت و نیز حل مشکلات اقتصادی حوزه و طلاب برشمرد.
آیتالله بطحایی در توضیح راهکار نخست، به ارتقای کمی فعالیتهای حوزویان اشاره کرد و گفت: فعالیتهای حوزه علمیه از نظر کمی قابل قیاس با گذشته نیست و چندین برابر رشد داشته است، اما کیفیت حوزه علمیه گذشته بیشتر از کیفیت حوزه کنونی بود.
عضو مجلس خبرگان رهبری تاکید کرد: در گذشته با اینکه حوزههای علمیه از هیچ امکاناتی برخوردار نبودند، اما خروجی خیلی خوبی داشتند. امروز با توجه به امکاناتی که برای حوزه علمیه در نظر گرفته میشود باید دید که چرا حوزه علمیه خروجی مطلوبی ندارد.
انگیزه سیاسی و اداری طلاب در ورود به حوزه
این استاد حوزه بر لزوم بررسی دقیق در گزینش طلبهها تاکید کرد و افزود: در گذشته، طلاب تنها با انگیزههای تعلیم و تربیت و خودسازی و به دیگران پرداختن، وارد حوزه میشدند اما اکنون انگیزه ورود به حوزه تغییر کرده و انگیزههای سیاسی، اداری و مناصبی هم در ردیف انگیزهها قرار گرفته است.
آیتالله بطحایی گفت: کمیتهای که مسئول پذیرش طلاب است باید دقت کند که انگیزه طلاب از ورود به حوزه چیست و این افراد در چه خانوادهای پرورش یافتهاند.
وی با بیان اینکه دشمن میکوشد افراد نفوذی را وارد حوزه علمیه کند، تاکید کرد: «کینیاز دالگورکی» روسی معروف به شیخ علی لنکرانی حتی به مقام اجتهاد رسید، در حالی که یک کمونیسم و مامور روسیه سابق برای تشکیل بهائیت و بابیت در کشور بود.
عضو مجلس خبرگان رهبری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به گلایههای طلاب از نامناسب بودن وضع اقتصادی، اظهار کرد: وقتی از طلاب علوم دینی پرسیده میشود که چرا به فعالیتهای علمی و پژوهشی دلبند نیستند و وقت نمیگذارند، وضع بد اقتصادی را دلیل این مشکل میدانند.
آیتالله بطحایی گفت: در چنین شرایطی باید موقوفات حوزوی را کانالیزه کنند و آنهایی که مصرف خاص دارند را در همان مسیر هزینه کنند. آنهایی که مصرف عام دارند را برای حوزه سرمایهگذاری کنند تا طلاب بدون فکر مناصب اداری به تحصیل بپردازند و حوزه علمیه خروجیهای خوبی داشته باشد.